© Rootsville.eu

Yellow Blues


Yellowtime Geel
2016, september 03


organisation: Yellowtime

artist: Boogie Beasts (B)
artist: WB & The Mecenaries (B)
artist: Phil Bee's Freedom (NL)
artist: Tiny Legs Tim (B)


© Rootsville 2016

review & photo: Rootsville

 

Eén van de fijnste muziekfestivals die er de laatste jaren zijn bij gekomen is zonder meer het initiatief van Yellowtime.  Die event wordt steevast gehouden op het eerste weekend van september en splitst zich op in een avondje blues en een namiddag jazz. Op zaterdagavond wordt deze tuin omgetoverd tot een heus blues-dorp en zondagnamiddag keert de rust hier terug en is ‘jazz' the word! De editie 2016 zit al aan de 6de uitgave toe en wie weet wordt dit na verloop van tijd wel onze Vlaamse tegenhanger van Gouvy.

Verscholen in een oase van rust en groen vinden we in de tuinen van huize Busser 30 dit muziekdorp waar je kan genieten van heerlijke jazz en blues in gezelschap van een hapje en een drankje. Op het programma van 'Yellow Blues' staan 4 verschillende genre's die we tot de blues mogen rekenen en mede door dit aanbod aan variatie zal het zonder twijfel aangenaam vertoeven zijn hier in deze Geelse hof. Met Hans Claesen in de rol van 'MC' en nog steeds een aangenaam zonnetje zijn we klaar voor deze 'Yellow Blues'.

Rond de klok van zessen wordt het woord gegeven aan Tim De Graeve aka Tiny Legs Tim en voor de gelegenheid laat hij zich begeleiden door zijn partner in crime, harper Steven Troch. In deze combinatie kwamen we ze vorig jaar ook al tegen tijdens Jazz @ Home te Mechelen en dus weten we ongeveer wat we kunnen verwachten. Deze fingerpickin' artiest hoeven we aan de blues-adepten niet meer voor te stellen en vorig jaar kwam hij nog op de proppen met het outstanding album 'Stepping Up'.

Een set met aangename country- en Delta blues en met werk uit zijn album zoals de titeltrack en zeker en vast het mooie ‘Big City Blues’. Tim en Steven zijn zodanig op elkaar ingespeeld dat je beiden op geen foutje kan betrappen en als die er al mochten zijn worden deze in je ‘plurale tantum’ onmiddellijk weggebannen waardoor  je verder van deze heerlijke blues kan genieten. Het Vlaamse en blanke antwoord op Sonny Terry & Brownie McGhee, ja toch?

Onder de taltijke aanwezigen zijn ook niet alledaagse blues-liefhebbers maar ondanks alles zijn ook deze onmiddelijk mee met nummers als 'Walk With The Devil' en 'I Got Something'. Meteen krijgen we ook een nieuwtje te horen en dat is dat Tiny Legs Tim deze winter de studio intrekt voor het maken van een akoestisch album waar zeker en vast aan zijn zijde Steven Troch zal te vinden zijn en ook wel een nummer als 'Second Round'. Naast een karrevracht aan eigen werk krijgen we van dit duo ook enkele covers zoals Son House zijn 'Death Letter Blues en daarmee is deze 'Yellow Blues' onder een goed gesternte van start gegaan.

Voor de tweede set op de affiche zijn ze gaan shoppen bij onze noorderburen. Phil Bee's Freedom bestaat uit Phil Bee als zanger en frontman, John F. Klaver gitaar en zang, Berland Rours op gitaar, Pascal Lanslots aan de keyboards en de ritme sectie bestaande uit Ari Verhaar op drums en onze landgenoot Carlo van Belleghem aan de basgitaar.

Deze 6-koppige formatie brengt ons heerlijke blues met een duidelijke knipoog naar soul. In deze bezetting wonnen ze vorig jaar de 'Dutch Blues Challenge' en werden ze in de Europese grote broer verdienstelijk tweede. In de Internationale Blues Challenge te Memphis wisten ze door te stoten tot de halve finale. Samen met gitarist John F.Klaver die ook de prijzen aan elkaar weet te rijgen staan hier 6 muzikanten op het podium die weten wat prijzen winnen is.

Ze beginnen eraan met een nummer van hun gelauwerde CD 'Caught Live' en meteen laten ze met het soulful 'For My Brother' horen wat we mogen gaan verwachten. Heerlijke gitaarduels tussen John F Klaver en Berland Rours aangevuld door de warme grooves van Pascal's Hammond speeldingetje. Met 'Hold On' en 'One Last Kiss' laten ze ons daadwerkelijk genieten en kunnen we allen volmondig beamen dat dit al van het hoogste niveau is en meer moet dat hoegenaamd niet zijn.

Het aanzetten van het mooie 'For My Brother' zal wel voor alla blues-bro's hier aanwezig zijn. De warme en soulvolle stem van Phil Bee samen met de prachtige gitaar-conversaties van John en Berland geven aan dit conert iets magisch. In 'I Gotta Fly' weet toetsenist Pascal Lanslots tijdens een solo een flardje van 'Summertime' in te verwerken wat mooi in overeenstemming is met deze prachtige nazomerse avond. Met een ode aan Phil Bee's moeder weten deze 'Freedom' bij velen de gevoelige snaar te raken en met Derek and The Dominos hun 'Got To Get Better' gaan ze een beetje de pschychedlische toer op en dit zonder paddo's. Als aflsuiter krijgen we nog een heerlijke en eigen versie van Freddie King's 'Big Legged Woman' en wordt zowaar maar toch bescheiden de dansvloer ingenomen.

Met de volgende band komen we hier in het tijdperk van rock 'n roll. Ik blijf het maar zeggen en velen met me, het verdwijnen van The Seatsiffers liet in ons rootswereldje een enorme leegte achter maar gelukkig bleef Walter Broes niet bij de pakken zitten en stampte hij deze WB & The Mecenaries uit de grond. Voor de talrijke fans is het nagebijtend afwachten naar de release van hun full-CD en ook ikzelf ben vragende partij, dus nog een maandje wachten.

Samen met zijn ritme sectie Bas Vastaen aan de contrabas en drummer Lieven Declercq begint Walter Broes vanavond met de instrumentale intro ‘Smoker’ en voelen we de dans-vibes onmiddellijk in ons opkomen Nummers als ‘Dizzy’ en ‘Movin’ Up’ zijn een voorsmaakje van wat we mogen verwachten als het schijfje volgende maand het daglicht ziet. Met 'Closed' voelen we een beetje de vibes van een Link Wray opkomen. Na het ijzersterke ‘Security met veel rhythm 'n blues feeling volgt er nog ‘Man Child’, zowat het enige tragere nummer in de set met een dosis rumba in verwerkt en het van Bo Diddley doordrenkte ‘Own Kick Going’. Dit is Belgische rootsmuziek op z'n best!

Voor de fans en dat zijn er uiteraard heel veel nog even meegeven dat op donderdag 20 oktober de 'Trix' in A'pen zal worden omgetoverd tot 'Mercenaries Country' want dan geven Walter Broes en zijn partners in crime de release party van 'het' album. Eén ding is zeker, de Trix zal die avond veel te klein zijn. 'No More' is dan voor vanavond hun laatste wapenfeit...

Mevr. Greet moet gedacht hebben als we dan toch een feestje beginnen bouwen gaan we maar op zoek naar diegene die een party in stijl kunnen afsluiten. Hard moet je daar niet voor zoeken want met het Vlaams-Waalse huwelijk tussen de Boogie Beasts zit je meteen op kruissnelheid. De aanstekelijk boogie beats van deze 'Boogie Beasts' hebben al meerdere malen het kruit aan de lont gestoken en ook hier in Geel zal dit niet anders zijn.

Jan, Gert, Lord Benardo en The Goon Mat, en hun doordringende beats vullen de hof als nooit tevoren en hun nieuwe intro Ella Line heeft Son House weten te verdringen. Stevig erin hakken dat is eigen aan deze beesten. ‘Shake’me’ en ‘Coming Home’ laten horen waarom deze coalitie tussen de beide gemeenschappen in België zo geliefd is. 'The Game' is na zo vele keren ook voor mij nog steeds een hoogtepunt met het doordringende...saturday night erin en dat weerspiegelt ook de sfeer van vanavond. Een uitgerekte maar zeer dansbare en opzwepende 'Boogie Chillen' doet velen op de dansvloer naar adem happen en dat is uiteraard wat deze 'beesten' voor ogen hebben.

Het blijft zinderen tot de allerlaatste noot en de dansvloer blijft vol voor vanavond. Met ‘Disco’ is het hek helemaal van de dam en beweegt de nog aanwezige massa heerlijk mee op de richtlijnen van Mathias. Een perfect geoliede machine, moet er nog zand zijn?

Aangename dag hier in Geel met deze uitgave van Yellow Blues en nu kunnen we na een nachtje verdiende rust ons gaan opmaken, voor een namiddag heerlijke jazz. Laat maar komen...

 

more pics on