Datum: 14-21/08/2004
Aantal trip: 2430 km
Verblijf: Chambres d'Hotes

Vertrek aan de brug van Haasrode om 07.00. Iedereen op tijd en onder de leiding van Jos en Claudine vertrokken voor een weekje we richting Dordogne. In totaal zou de trip +/- 930km bedragen en zouden we de 1ste dag er zo'n 493 van afleggen voor een verlof van een week. Vanuit Haasrode ging het richting Charleroi om zo via de N5 naar Charleville Mézieres te bereiken. In Couvin werd er besloten om een eerste koffiepauze te nemen. Pech, cafe gesloten. Dan maar richting Rocroi waar we aan de grens een boterham met kaas en iets warm tot ons namen. De regenpakken waren ondertussen al aangetrokken om het miezerige weer toch maar weerstand te kunnen bieden. Na de break reden we via de D987 en D977 richting Châlons en Champagne.

Onderweg eerst nog een noodstop want de Wild star van Jos begon uiteen te vallen (met die jappen niks dan last). Even gesleuteld en we waren weer op weg naar Troyes (N77). Maar eerst had de Ludo z'n Hadeeke omgetoverd tot Indian met pluim. Via de D444 en D965 bereikten we Chablis en Jos begreep dat we zo maar niet konden voorbij rijden zonder ons tegoed te doen aan een flesje Chablis Premier Cru. Na dit heerlijke vocht ging het verder richting Auxerre om zo langs de N151 en D104 Dryes les Belles te bereiken. In hotel Auberges des Sources zouden we na een heerlijk stukje vis de eerste rit verteren.

Zondag 15-08-2004 - 442km.

Ontbijt rond 08.00 en ready for take-off onder een iets standvastiger weertype. Langs de pitorreske D1 ging het naar Bourges. Vanuit Bourges namen we de N151 naar Châteauroux. Iets voor Châteauroux reden we de snelweg op A20 richting Limoges. Om in Frankrijk gewoon een broodje te nuttigen kan je beter halt houden aan een benzine- station op de snelweg anders rest er niet veel meer dan een volledig menu. Nog maar net op de snelweg en we zaten al in de fille. Gellukig kan je met een moto toch verder rijden. Achter Limoges werd het tijd om de snelweg terug te verlaten om via de D704 richting Sarlat la Canéda te rijden. Onderweg was het ondertussen genieten van de mooie zonnebloemvelden. Iets voor Sarlat besloten we de dorstigen te laven in Montignac. Na de korte stop (diene van Montignac was toch niet thuis) reden we via sarlat naar Vezac waar we te gast waren bij Jeannine Gatinel. Helaas moest er één koppel naar een andere chambres d'hôtes en zo besloten Eddy en Greet om zich op te offeren. De huisbaas was ondertussen beginnen rond bellen om een restaurantje te vinden waar we het avondmaal konden nuttigen. Zowaar een menu met soep voor Roger. Achteraf werden we verwend met een mooi vuurwerk (hadden ze niet moeten doen)

Maandag 16-08-2004 - 120km.

Ontbijt was gevraagd rond 09.00, tenslotte was het vakantie. Eddy en Greet waren op tijd voor het ontbijt. Hun huisbaas viel wel mee alleen verstopt mevrouw de stop van het bad (niet teveel water verbuiken hé!). We zaten midden in Le Pérogord Noir en de trips zouden dus niet te lang zijn. Jeanine (die van ons) was al beginnen lezen en kwam aan met een mooi ritje. Op het programma stond Rocamadour en het kasteel van Beynac. Van de huisbaas van Eddy en Greet kregen we een adres van een restaurantje in Sarlat en omdat Jos en Claudine zouden rusten konden zij de planning op zich nemen om te reserveren en zo vertrokken we met z'n achten richting Sarlat. Via de D703 reden we naar Souillac om via de "Route de la Noix" richting Rocamadour te rijden. Het stukje naar Rocamadour zou later zelfs het mooiste blijken, al kan het niets afdoen aan al rest en de mooie natuur.

Rocamadour een bedevaartsoord van rond 1105.(mea culpa, want ik kende het niet) is zeker en vast de moeite waard om een bezoekje te brengen. Eerst de moto's stallen en we waren weg voor een bezoekje van een paar uur. Op bedevaart gaan moet in de middeleeuwen een zware opdracht geweest zijn. Ludo was ondertussen al z'n hart aan het verliezen aan de Dordogne en had reeds z'n oog laten vallen op een boerderij. Vlug werd er besloten om er een commune op te richten. Na het bezoekje besloten we inkopen te doen om langs de weg en in de mooie natuur, een picknick te houden. Genoten van de "Table d'hôtes" ging het via Gourdon richting Domme. Het binnenrijden van dit laatste dorpje is gewoonweg zalig. Hier blijkt dat s'avonds één van de mooiste zonsondergangen van Frankrijk te bewonderen zijn. In Domme kregen we het bericht van jos dat we rond 18.00 richting restaurant moesten vertrekken. Toch nog tijd voor een ijsje en een wandeling doorheen het dorp. Een van de zijlichten van Eddy had het ondertussen ook al laten afweten (die jappen toch). In het restaurantje in Sarlat konden we nog nakeuvelen van een geslaagde en zonnige dag. Even de waardin tutoyeren en we waren goed voor een degustiefje van het huis.(Eau de vie van noten)

Dinsdag 17-08-2004 - 50km.

Eddy op tijd voor het ontbijt. Ondertussen was de stop van het bad gevonden maar waren er geen propere handdoeken (vanavond huisbaas toch lichtjes onder dwang zetten). Vandaag was iedereen op post en bestond het programma uit een kasteelbezoek en voorhistorische grotten. Na amper 6km. bereikten we al Beynac en kon het 1ste bezoek beginnen. Het kasteel van Beynac is één van de 2 mooiste kastelen van de Dordogne Na het bezoek werd er toch al tijd gemaakt voor een koffie (voor de meester ne witte van Hoegaarden). Via St-Cyprien ging de tocht via de D53 naar Les Eyzies -de-Tayac. Middag! dus etenstijd. Na het eten besloten we het voorhistorisch museum van les Eyzies te bezoeken. Mooi en degelijk museum. Ondertussen was het reeds half drie geworden en werd het tijd om de grotten te bezoeken. De grotten van Combarelles bleken alleen op reservatie te bezoeken.

Verderop waar er nog en dan besloten we daarheen te rijden. In deze streek is de één grot na de ander, dus moeten al onze voorouders hier gewoond hebben. Zij wisten dus ook al waar je als "God in Frankrijk" kon leven. In de grot werd er ons door een overjaarse gids uit de doeken gedaan wat de muurschilderingen betekenden. (il montre un peut de tout mais pas tout) Na een bezoek van een goed uur waren we weeral een illusie rijker of armer ('t is maar hoe ge het in je opneemt). Nog een mooi laatste stukje rit en het werd tijd om aan eten te denken. Vanavond zouden we eten bij de dochter van de huisbaas.

Beynac

Woensdag 18-08-2004 - 110km.

Eddy en Greet hadden toch propere handdoeken gekregen en Ludo was zo betoverd door de Dordogne dat hij besloten heeft om zelfs "escargots" in levende lijve mee naar huis te smokkelen om zo te kunnen verder kweken. We hadden ook gevraagd aan de huisbazin of we vanavond zelf ons potje mochten koken. Op het menu stond spaghetti. Eddy, Greet en ik naar het warenhuis om de benodigdheden. Bleek dat vers gehakt moeilijk te vinden is in deze streek. Allee toch alles gevonden Vandaag bezoek van het 2de kasteel en een ritje door de streek. Château de Castelnaud is het 2de kasteel dat we gaan bezoeken. Dit kasteel toont meer over de wapens en huisvesting van de middeleeuwen. Een bezoek loopt vlug uit tot meer dan een uur. Na een drankje ging de tocht via de D60 richting Villefranche de Perigord.

Aangekomen werd er vlug een bakker gezocht om te kunnen picknicken. Bleek dat we onze picknick aan het houden waren op de plaats waar de plaatselijke markt zou beginnen. Volgens de autochtonen uniek in Franrijk. Een markt uitsluiten van "cépes". Deze inlandse paddestoelen zouden alleen mogen verkocht worden door personen die deze plukten uit eigen bossen welke niet meer dan 20km van Villefranche mochten verwijdert zijn. Ons Germaine was zo iemand. Hier besloten Jos en Claudine om terug naar Vézac te rijden. De rest vervolgde de weg naar Monpazier waar dezelfde unieke markt bezig was. Na Monpazier ging het terug richtin Vezac via Belvès. Aangekomen begonnen Jeanine en ik aan de voorbereidingen van de saus. Ingrediënten: Gehakt, selder, wortel, rode paprika, ajuin, look, basilicum, peper en zout, passata en verse tomaten. Niemand klaagde, dus zal de saus wel goed zijn geweest, wel te rusten.....

Donderdag 19-08-2004 - 80km.

Vandaag worden Jeanine en ik weer een jaartje ouder. Jeanine heeft bij het ontbijt voor een kleine attentie gezorgd voor mij en Eddy die volgende maandag jarig is. Waarvoor nog eens m'n dank. We hadden een extraatje voorzien bij het ontbijt onder de vorm van een flesje Champagne.

Op het programma vandaag de tuinen van Marqueyssac en La Roque St. Christophe. Jos en Claudine reden vandaag niet mee en dus waren we weg met z'n achten. Voor de tuinen was de afstand zelfs maar 2km. Aangekomen was het aangenaam wandelen in een mooie omgeving. En het was bijna middag toen het bezoek aan deze tuinen gedaan was. Ludo en ik hebben wel de laatste 500 meter ons met het electrisch treintje laten vervoeren. Van Marqueyssac ging het richting Tursac D706 war we een bezoekje zouden brengen aan La Roque St. Christophe, een nederzetting in de rotsen uitgehaald waar bewijzen van zijn dat er vanaf de oertijd bewoners waren. Zelfs paardenstallen waren er daarboven aanwezig. 'tIs maar de vraag hoe deze dieren naar boven raakten. Na het bezoek was het even schuilen en op de terugweg via Montignac werden we bediend op een fikse bui. Bij de aankomst was deze nattigheid reeds vergeten. Vanavond pizza op het menu in Sarlat. Dit als een kleine attentie vanwege Jeanine, Eddy en ondergetekende. Na de lekkere pizza nog een wandeling langs de vele straatartiesten en na een lekker glaasje ging het voor de laatste maal richting Vézac.

Tuinen van Marqueyssac

La Roque St. Christophe

Vrijdag en zaterdag richting huiswaarts. Normaal was dit nog een mooie rit maar de weergoden beslisten er anders over. Bijna de ganse terugweg heeft het gedurende deze twee dagen geregend. Buiten de verzorgde croque in cafe des sports in Boussac bij dame Edna was er niet veel meer te beleven. Zaterdag rond 18.30 nog een laatste glaasje in Perwez en iedereen kon huiswaarts keren.