Datum: 23-28/06/2008
Aantal trip: 2260 km
Verblijf: Hotel Les Ombrages - Vibrac

Dag 1 - St Joris Winge - Vivion 590km verblijf: Du chemin de fer - Vivion

Niet getreuzeld want de eerste dag staan er bijna 600 op het menu en dus werd er geopteerd voor een stukje autosnelweg ook al omdat er boven Parijs toch weinig of niets te beleven valt. Het middagmaal beperkte zich tot een broodje op een parking maar daar konden we allemaal mee leven. Het was eerst tegen de kanten van Rouen dat we de eerste bezienswaardigheden zagen opduiken. Aangekomen in onze eerste hotelletje om te overnachten moesten we vaststellen dat luxe hier een nog niet gekend begrip was. De patron en dienster van dienst daarentegen waren vriendelijk en het eten was best goed en...genoeg.

Dag 2 - Vivion - Vibrac 350km verblijf: Les Ombrages - Vibrac

Na het onbijt vertrokken we voor de laatste 350km van de heenreis zonder te beseffen dat we hier nog wat zouden beleven in Vivion. We trokken richting 'Loire' en in Saumon konden we genieten van prachtige kastelen die er met overvloed aan te treffen zijn. We zaten goed op schema en dus besloot ik de laatste 150km maar door de velden te trekken waardoor we de laatste 80km al het meestet hadden gezien van de 'route des vins' in de streek van Cognac want ons hotelletje lag op een goede 35km van Cognac. Het was pas 14.00h en we waren reeds ter plaatse maar het leek of hotel 'Les Ombrages' er maar verlaten bijlag. Alles potdicht en dan maar beginnen bellen naar Logis de france. Net toen we op het punt stonden een ander hotel op te gaan zoeken kwam de eigenares buiten en kregen we te horen dat we toch te vroeg waren. In de tuin stelden we vast dat er een zwembad aanwezig was en al vlug was de beslissing gevallen en zouden er geen wandelingen meer gebeuren voor vandaag....zwempak aan en het water in...

De keuken bleek er zeer goed te zijn en dat scheelde een slok op de borrel. Van de 'madam' kregen we te horen dat er van zomeronweders geen sprake was en dus werd het 'diner' geserveerd in de tuin. De kamers..tip top en dus een perfecte nachtrust.

Saumon

trip 1 - Île d'Oléron - +/-250km.

Buiten Cognac huizen is hier weinig toerisme te beleven en de wijnroutes hadden we al voor een beetje gedaan. Wat wel te bezoeken viel is het eilend van de oesters en dus werd er een dagtrip naar Île d'Oléron voorzien. Het eiland zelf is maar een zakdoek groot en dus zou het zeker geen zware dag worden. Onze eerste stop op het eiland zou Château d'Oléron worden en het bzoek aan de plaatselijke citadel was ergens een beetje teleurstellend. We trokken verder richting centrum van dit stadje en zouden ons te goed gaan doen aan een bord 'fuits de mer'.

mmmmmmmmmmmm

Het keerpunt op dit eiland is de toeristische vuurtoren maar op goed geluk draaide ik een andere weg op en belanden we zo in het bastion van de oesterkwekers. Een eenzame oesterkweker lier er tussen de kramiekeleke barakken en van deze brave man kregen we tekst en uitleg hoe het kweken van deze lekkernij in zijn werk gaat.

Na dit toch wel leerlijk intermezzo trokken we richting eindpunt van het eiland en viel de daarover gehoorde info wel een beetje tegen, zelfs de vuurtoren was niet iets om over naar huis te schrijven. Voor we het eiland verlieten denk ik dat we alle wegen hebben bereden hier en werd het tijd om terug een frisse duik te nemen in het zwembad alvorens aan tafel te gaan...

Na het avondeten nog de gebruikelijke wandeling en dan oogjes dicht en snaveltjes toe...

trip 2 - bezoek Cognac - +/- 70km

Een dagje rust en het rijden beperkte zich tot een bezoek van Cognac en het kasteel van Koning François I (1494-1547) of de thuisbasis van het merk Otard. Onze 'bikes' waren nog niet opgewarmd of we waren al ter plaatse en we vonden haast onmiddelijk een plaats pal in het centrum waar alle moto's konden parkeren. Er zijn natuurlijk dames in het gezelschap en dus konden we er niet onderuit om de plaatselijk winkelwandelstraat door te 'slenteren', van een motovakantie gesproken. Bij het huis Otard aangekomen opteerden we natuurlijk voor een rondgang met gids anders zou het hier er vlug opzitten.

Na een uurtje geschiedenis en uitleg over het brouwen van Cognac konden we ons na een proevertje richting park begeven. Buiten het park konden we nog de plaatselijke overdekte markt bezoeken en ging ik vlug gedag zeggen aan onze vrienden in het plaatselijk café.

kelders van Otard

trip 3 - Angoulême +/- 250km

Op de derde dag begon het al te spannen wat we zouden gaan bezoeken. Uit de toverbox kwam Angoulême te voorschijn. Deze stad is de hoofdstad van het departement Charente en zou bekend zijn geweest voor zijn papierindustrie, voor meer geschiedenis verwijs ik u graag door naar de boeken. Gelegen op een goede 130km NO van Bordeaux zouden we de kathedraal St. Pierre gaan bezoeken en volgens de infobrochure was er ook een papiermuseum aanwezig. Over dit laatste kunnen we kort zijn... één grote oplichterij...dus maar het centrum in te voet en onder een stralende zon. De dames gingen rechstreeks winkelcentrum en eerlijk, ik begon het daar van op m'n heupen te krijgen, shoppen doe je thuis. Na een wandeling in het centrum en een bezoekje aan de kathedraal trokken we terug richting Vibrac voor een duik in het zwembad.

Angoulême

trip 3 - oep goe geluk +/- 250km

Wanneer niet alles tot in de puntjes is geregeld en wanneer er echt weinig te beleven valt kom je op een dag vast te zitten. Door wijngaarden waren we al elke dag doorgereden, dus de wijngaardentrip werd uit noodzaak gecanceld en zo trokken we richting zuiden. We hadden een folder over het toerisme onder handen genomen en on eerste doel was Barbezieux-St-Hilaire en buiten een 'hôtel de ville' met een infobalie was er niets maar dan ook niets te bespeuren. Aan de 'madam' van dienst aan de info vroegen we of we hier nu echt niets konden bezoeken en deze dame vertelde ons van een ondergrondse kerk in Aubeterre, wij de moto op, gaaaaaaaaaaaaaaaaaz en richting Aubeterre. Het landschap leek te veranderen en we voelden zelfs aan de temperatuur dat we richting zuiden trokken.

Aubeterre bleek achteraf het mooiste wat we deze trip zouden te zien krijgen. Een prachtig, gezellig zuidrs dorpje met een typisch pleintje met enkele bistro en winkeltjes. Maar we waren gekomen om deze ondergrondse kerk en begraafplaats te ontdekken en na een kleine wandelijng hadden we deze plaats gevonden. Binnen leek het toch wel imposant , de kerk Saint Jean dateert van de 12de eeuw en samen met de kerk waren er talrijke graven ontdekt, zeg maar kerkhof en het was pas in de 17de eeuw dat zij na een instorting van de rots werd ontdekt. Zeer de moeite waard voor iemand die aan wat cultuur wil doen tijdens zijn verlof.

Eglise Saint Jean - Aubeterre

Na een lekkere snack op een gezellig terrasje gelegen onder de platanen werd dit toch als het beste van deze trip in ons geheugen gegrift en reden we alweer voor een frisse duik in het zwembad richting hotel.

Zaterdagmorgen en tijd om de heenreis aan te vatten die achteraf redelijk bewogen bleek te worden. We namen afscheid van de gastvrouw en bedankte haar voor het toch wel lekkere eten en het rustgevend hotelletje. De moto op en richting Vivion. We wxaren een beetje via de groene wegen terug aan het rijden en uiteindelijk kwamen we terug aan het station van Vivion terecht alwaar het hotel zijn ligging kende. Avondmaal en onder de wol.... Nicole kreeg een onrustige nacht te verwerken en bezocht meer dan eens he toilet . Daar dit hotel van oude origine was kond iedereen die nacht wel horen dat er wat gaande was op onze kamer. 07.00 en tijd om op te staan maar dat was buiten Nicole gerekend. Zo ziek had ik ze nog nooit gezien en geloof me ik heb er al wat met meegemaakt.

Uit nood gingen we vragen of het mogelijk was een dokter op te bellen maar blijkt dat dit in de kleiner dorpjes van Frankrijk niet evident is. De dokter antwoorde of we niet naar een ziekenhuis konden gaan maar daar het kortste bij in Le Mans te vinden was en Nicole nog niet eens uit haar bed kon moesten we toch ergens dreigender overkomen om deze medicijnman ervan te overtuigen om toch maar eens af te komen. na een grondig onderzoek bleek het zeer ernstig te zijn en was de terugrit voor Nicole al aan het einde gekomen. Dochter en schoonzoon waren al onderweg om ze te komen halen maar zelfs dat werd afgeraden door de op dat moment al veel vriendelijkere dokter. Na wat heen en weer gebeld te hebben met Europe Assistance werd er in overleg met de wederzijdse dokters besloten om vanuit België een ambulance te laten overkomen en besloten we dan toch maar zonder Nicole te vertrekken. Het was al middag en we hadden tenslotte nog 600km voor de boeg dus werd er beslist om zoveel mogelijk autoselweg te nemen.

Rond 19.00 kregen we bericht uit Vivion dat de ambulance was vertrokken en wij keerden in Belgiê terug rond de klok van tienen. Nicole kwam aan in gasthuisberg Leuven rond middernacht en bleek een serieuze voedselvergiftiging te hebben opgelopen. De moto werd dinsdagmorgen door een chauffeur van Europe Assistance aan de deur afgeleverd en dus einf goed, al goed. met dank aan de vriendelijk hotelbaas van hotel Chemin de Fer en uiteraard aan de professionele opvang door Europa Assistance.

Cognac en oesters ... of hoe Europe Assistance in de kosten valt!