Datum: 19-27/06/2010
Aantal trip: 3200 km
Verblijf: Le Cheval Blanc - Barcelonette

Dag 1 - 550km - ST JORIS WINGE - MONTAGNY-LES-BEAUNE  Hotel Adelie

Iedereen goed op tijd op de afspraak om de trip naar de Alpen aan te vatten en konden we dus in Thorembais vertrekken voor een trip van om en bij de 530km. Uiteindelijk zouden het  547km worden maar niemand die er zich aan ergerde want het doel was uiteindelijk om te beginnen genieten vanaf dag 2.  Alles verliep volgens schema en we zaten dan ook op de middag al een stukje voorbij Verdun. Het was niet de bedoeling om tijdens dag 1 er een toeristisch uitstapje van de maken.  Bij het vertrek was het niet echt zomerweer maar als motorweer was het in feite een beetje OK ook al mocht het een paar graden warmer zijn geweest.

Dag 2 - 390km - MONTAGNY-LES-BEAUNE – THUEYTS Hotel Les Marronniers

Dag 2 zou ons via een ‘omweggetje’  richting Ardeche brengen met onderweg een bezoekje aan onze vriend van ‘Chez L’Auvergnat’ in La Chaise-Dieu. Ontbijt om 08.30 was een must om de rest van de dag als toerist te kunnen afleggen en al stonden er maar 390km op het menu toch zou de dag goed gevuld zijn. Het eerste gedeelte van de dag reden we langs de N7 mede omdat het ook zondag was en we alle risico’s wilden vermijden om geen tankstation te vinden al kan je nu ook sinds 2009 met Visa tanken aan de winkelketens en dat helpt wel een beetje. Tot aan Villefranche-sur-Saône was het dus een beetje drukker dan op de ‘departementales’ maar na een stop en een bezoekje aan de plaatselijke markt aldaar koos ik voor de ‘Bison Futé’ richting L’Arbresle’ en konden we beginnen genieten van de prachtige natuur.

Vanaf Ambert  begonnen we richting La Chaise-Dieu te rijden op de D906 maar op hetzelfde moment begonnen ook dreigende wolken zich samen te voegen en besloten we  op de hoogte van Arlanc toch maar eventjes een koffiestop in te lassen wat geen minuut te vroeg bleek te zijn alvorens de hemelsluizen opengingen. Na een korte maar hevige regenbui konden we dan verder en bereikten we rond 13.30 onze eerste bestemming... 'Chez L'Auvergnat' in La Chaise-Dieu.

Net als de jaren voordien kozen de meesten voor de het bekende omelet met kaas en spekjes en ook Yvo hield zich aan zijn slaatje met kippenlevertjes samen met het lekkere brood. Ook nu kregen we extra wijn, een degustiefje en een sigaar aangeboden van het huis. Een bezoekje aan dit dorpje moesten we afwerken samen met enkele regendruppels. Een bezoekje aan Le-Puy-en-Velay maar eenmaal de afdaling naar Thueyts was begonnen werd het terug warmer al bleef er een hardnekkige wind waaien. Tijdens de afdaling kreeg de ‘Rocket’ van Eddy kuren en viel de achterrem volledig uit. Na een 'break' kwam er terug druk op de rem en gelukkig bleven Eddy en Greet voor de rest van de reis bespaart van verder onheil….mysterisch! Hotel  ‘Les Marronniers’ bleek midden op het dorpspleintje te liggen en de ‘patron’ kwam ons vriendelijk welkom heten. Een rustig hotelletje met een lekkere keuken…

Chapelle St. Michel d'Aiguilhe - Le Puy-en Velay

Dag 3 - 310km - THUEYTS - BARCELONETTE

Laatste dag van de heenreis met maar een goede 300km voor de boeg. Vanuit Thueyts ging de trip richting Aubenas over de Col de L’escrinet (787m) richting Privas om zo door de streek van de Drôme richting Die te rijden.  In plaats van op de D93 te blijven namen we een 20km voor Die de afslag richting Col de Pennes (1040m) en volgden we de loop van de Roanne (D135) waar we al vlug een stop in lasten om van het landschap te genieten. Na de Col de Pennes moesten we een 15km terug richting Die om te tanken en uiteraard voor het nuttigen van een glaasje Clairette de Die, onderweg was het genieten van het landschap in de schaduw van de berg Glandasse (2041m).. Via de D993 en Col de Caore (1180m) reden we Gap binnen.

Het laatste stukje van de dag was aangebroken en een goede 55km voor de eindbestemming Barcelonnette namen we de D3 met op de Col Lebraut (1110m) een stop om te genieten van Lac Serre Ponçon. De aankomst in Hotel du Cheval Blanc was volgens schema en de kleine bui van gisteren was vlug vergeten.

Dagtrip 1 - 270km - DIGNE-LES-BAINS - MOUSTIERS STE-MARIE - GORGES DU VERDON - CASTELLANE - COL D'ALLOS (2247m)

Voor de eerste van de 4 dagtrips ter plaatse besloten we richting Lac de Ste-Croix te rijden en een bezoekje te brengen aan het idyllische dorpje Moustiers Ste-Marie, iets wat naast de boot was gevallen tijdens onze trip naar de Haute Provençe in 2007. Via de D900 ging het over de Col de Maure (1346m) richting Digne-Les-Bains. Tegen de middag kwamen we aan in Moustiers-Ste-Marie en na een pizza begonnen we aan een bezoekje van dit stadje. Tijdens het middag eten kwam Yvo met het prachtige idee om een stukje Gorges te doen en zo via Castellane richting Barcelonnette te rijden, iets wat we door de prachtige dag achteraf niet hebben beklaagd.

Uiteraard konden wegens tijdsgebrek niet de kant van de ‘corniche’ nemen maar zo hadden Roger en Françine toch een beetje een beeld wat we in 2007 hadden gezien.  Via de D952 en de Col d’Ayen (1032m) kwamen we aan in Castelanne waar we voor het eerst toch wat ‘bikers’ te zien kregen. Via ‘Lac de Castillon’ en de boorden van de Verdon namen we de D955 en de D908 om zo langs Val D’Allos richting Col d’Allos (2250m) te rijden. Op deze col moesten we voor de eerste maal de stuurmanskunst boven halen en als uitloper pikten we nog de Gorges de la Malune mee.

Dagtrip 2 - 220km - COL DE LA BONETTE (2749m) - COL DE LA LOMBARDE (2350) - ITALIË

Op de 2de dagtrip staat het hoofddoel van de reis op de agenda namelijk de 'Col de La Bonette' (2860m) met niets dan groene wegen. Dus op naar de hoogst bereidbare col in Frankrijk die we bereiken via de D64. Tijdens de beklimming kregen we buiten de prachtige natuur en de besneeuwde toppen nog enkele prachtige oldtimers te bewonderen waaronder een juweeltje van een jaguar. Boven aangekomen waren de laatste 200 meter afgesloten door een sneeuwmuur waardoor we geen foto hebben kunnen nemen van het monument op de top.

De afdaling naar Isola was zeker zo prachtig dan de beklimming en eenmaal beneden in de vallei was de koude van boven snel vergeten. Op naar het kunstmatig dorp Isola 2000 en klaar voor de beklimming van 'Col de La Lombarde' (2350m) waar ik voor de eerste keer een paar marmotjes waarnam. De afdaling naar Vinadio (Italië) werd op de kaart als gevaarlijk bestempeld maar de reden daarvoor was de mogelijkheid voor rotsblokken en stenen op de weg iets waarvan we gespaard zijn gebleven.

Via de S21 kwamen we uit in een dorpje Sambuco genoemd waar we in een hotelletje terecht kwamen voor het middagmaal. Een uiterst vriendelijke ‘chef’ maakte ons duidelijk dat hij wel een middagmaal in elkaar zou steken en met 2 soorten vlees hadden we aan 10€ de man een lekker middagmaal binnen inclusief de wijn. Op de terugweg stond nog de Col de Larche (1948) op het programma wat niet betekende door de wegen die bijna zo glad waren als een biljartlaken. Een mooie dag en s’avonds hadden Yvo en ik ontdekt waar we Guinness van ’t vat konden krijgen…santé

Dagtrip 3 - 230km - COL DE VARS (2190m) - FORT QUEYRAS - COL D'IZOARD (2360) - BRIANCON - LAC SERRE-POCON

Dagtrip 3 en vandaag staat op het programma o.a. een bezoekje aan Briançon.  Via de D902 bereiken we Col de Vars op een hoogte van 2109m. Via de afdaling en een zijsprong naar de D947 stoppen we aan Château-Queyras, een middeleeuwse burcht die door de Franse generaal Vauban in 1692 onder handen werd genomen en waar hij een citadel van maakte. Na een bezoekje aan het kasteel begonnen we aan de beklimming van de 'Col d'Izoard' op een hoogte van 2360m. Van daaruit ging het voor een bezoekje richting Briançon.

De terugweg gebeurde hoofdzakelijk via de N94 door de vallei richting wel het mooiste meer van Frankrijk. Aangekomen aan Lac Serre-Ponçon konden sommigen er niet aan weerstaan om hun voeten te laten afkoelen in het meer. De terugweg naar Barcelonnette  via o.a. de D954 leverde prachtige beelden op van de bergen die in het meer verdwenen. Alweer een dag zonder opmerkingen en stralend weer en tijd voor de aperitief op Place Manuel.

Fort Queyras

Col d'Izoard (2360m)

Lac Serre Ponçon

Dagtrip 4 - 230km - COL DE LA CAYOLLE (2326m) 2X - GORGES DE DALUIS - GORGES DU CIANS

De Gorges de Daluis en de Gorges du Cains hadden we gehouden voor de laatste dag. Op het programma stond maar 1 col vandaag maar de 'Col de la Cayolle' (2326m) zouden we 2 maal nemen. De aanloop van deze col was via de D902 en de staat van de weg was niet al te best maar eens boven was het uitzicht weerom prachtig. De afdaling richting 'Gorges de Daluis' verliep echter zonder problemen en éénmaal in de gorges aangekomen moest je wel even bekomen van het prachtig zicht dat deze je bieden. Prachtige rode rotsen in een mooi kader. Ook de andere gorges waren adembenemend mooi alleen natuurlijk niet zo spectaculair als die van de Verdon.

Het was al middag toen we Beuil bereikten en buiten de 2de beklimming van de La Cayolle zat de dag er al op dus tijd om rustig te genieten van een pizza in serieus formaat. Iets voor de beklimming op de terugweg zag het er naar uit dat we een oneweder over ons heen zouden krijgen en nat werden we al hadden we denkelijk het ergste wel gemist. Op tijd terug in het hotel voor het laatste avondmaal in Barcelonnette.

Col de la Cayolle (2326m)

Gorges de Daluis

Terugreis 430km + 560km

Doordat we hadden geopteerd voor 4 trips ter plaatse moesten we de heenreis in 2 dagen rijden. Vanaf Barcelonnette richting Montagny Les Beaune was een 430km en de laatste dag was dezelfde dan de eerste alleen zouden we deze nu rijden onder een brandende zon. De eerste dag reden we een lang stuk richting Grenoble op de Route Napoleon met een fotostop aan het standbeeld van de vermaande keizer van Europa. Nog een klein colletje met de Col Bayard (1248m) moesten we achter de kiezen krijgen. Ook werd het laatste stukje rond lac Serre-Ponçon nog afgewerkt door over de brug richting Gap te rijden.

Bonaparte @ Laffrey

Op tijd ontbeten in het hotel en voor de drukkende warmte waren we al onderweg op onze laatste dag. Rond 18.00h waren de laatste km afgelegd en namen we in Thorembais afscheid. Een trip die nog moeilijk te verbeteren zal zijn al heeft Roger me aan het denken gezet voor 2011. Iedereen tevreden en de bochtentechniek bijzonder goed aangezuiverd....