Dag 3 - maandag 20 juni...
dagtrip 285km - 8 passen en 3 meren.

Bij het avondeten stelde Konrad al meteen voor om de begeleide rondrit al meteen de volgende morgen te houden en aanvankelijk was dit een rit van 205 km met een 6-tal passen maar al vlug merkte Konrad op dat iedereen goed kon volgen en werd besloten de rit te verleggen zadat we uiteindelijk uitkwamen op 285km met 8 cols en het Misurina meer.

Konrad die ook een nieuwe Street Glide had aangeschaft hield er een mooi tempo in en het ging vooruit...het ging verbazend goed vooruit. Via de Furkelpas (1789) reden we richting Kreuzbergpas (1636) om via de '48' en de San Antoniopas (1489) langs het Santa Catarina meer uit te komen aan Misurina Lake dat gelegen is op een hoogte van 1756 meter. Persoonlijk geeft dit meer me nog steeds een onbeschrijfelijk mooi panorama.

Wanneer er 7 passen op het menu staan kunnen we hier uiteraard niet blijven genieten maar gelukkig staat deze plaats tijdens deze trip nog eens op de agenda. We rijden terug richting '48' richting Passo Tre Croci (1809). Deze pas laat zich gezwind bedwingen en is een mooie aanloop op wat komen gaat. We blijven op de '48' richting Cortina d'Ampezzo en via de '638' komen we aan op één van de monumenten van de Dolomieten namelijk de Passo di Giau (2236). Het is tijd voor een snelle hap en na de +/- 29 haarspelbochten tijdens de afdaling wordt er van hieruit afgeweken van het standaard programma en rijden we via de '251' richting Passo Duran (1605) om zo via de '203' richting Lago d'Alleghe te rijden.

We komen zo terug uit op de 'Grosse Dolomitenstrasse' en beklimmen de Passo Falzárego (2105). Van hieruit naar de Passo Valparola (2197) is maar een paar honderd meter en van een afdaling is hier geen sprake. We rijden door de Vallei de San Cassiano richting '244' en komen ruim op tijd aan in het hotel voor de dagelijkse zwempartij en de Finse sauna. Een prachtige dag met 8 passen en 3 meren op het programma!!!

Dag 4 - dinsdag 21 juni...
dagtrip 275km - 8 passen en 3 meren.

De dag van gisteren verbeteren zal moeilijk zijn maar we gaan proberen al gaan we nu ook een ietsje meer nadruk leggen op toerisme. Op tijd aan het ontbijt en tegen de klok van negen kunnen we er aan beginnen. We starten terug met de Furkelpas (1789) en nemen daarna de '49' richting Dobbiaco. Op de afslag aan de '51' opteerde ik om dwars door het Nationaal natuurpark van de Dolomieten te rijden en passeren we zo de 'Dürren See'(Lago di Landro) en via de '48bis' komen we nu langs de andere kant van het Misurina meer uit.

De Passo Tre Croci (1809) , Cortina d'Ampezzo en Passo di Giau (2236) staan net als gisteren weerom op het menu maar niemand die ik daar over hoor klagen :-). De vorige trip waren we aan een gletsjer gestopt en gelukkig wist Konrad nog welke zodat ik deze vandaag op het programma kon opnemen. We nemen de '641' en met de Passo di Fedáia (2054) komen we uiteraard ook uit aan de aldaar gelegen Lago di Fedáia met incluis het mooie panorama van de gletsjer. Ondertussen is het ook middag geworden en beginnen de magen lichtjes te grommen, dus...

Na een lichte snack reden we richting Canazei waar we terug op de '48' kwamen om richting Passo Pordoi (2239) te rijden waar we ook het monument van Gedenkplaat Fausto Coppi konden eren. De Passo Pordoi werd onze 3de pas boven de 2000 meter voor vandaag en er zouden er nog volgen.

Na alweer een indrukwekkende afdaling komen we op de splitsing met de '244' en is het kleine broertje van een Passo di Campolongo (1875) aan de beurt. Aangekomen in Corvàra nemen we een stop en een lekkere Café Liégeois (voor Olivier werd het een coupe noisette). We zien op de klok dat het nog veel te vroeg is om binnen te rijden en besluiten net als gisteren om een extraatje aan de dag te breien, iets wat ons een klein beetje zuur zou op breken. We besluiten om de Passo di Gardena (2137) extra te nemen en zo via een 'geitenwegje' richting San Vigilio te rijden. Dat geitenwegje bleek het moeilijkste van de dag te worden mede doordat de GPS er lichtjes tilt begon te slaan op deze wirwar van kleine straatjes. Bijna kregen we het zelfde doemscenario te verwerken als enkele jaren geleden in de Ardeche. Gelukkig liep dit binnenwegje langs de zagerij niet dood maar werd het toch alle hens aan dek voor 'nonkel Sis' en boeleke om hun 'Ultra Glide' veilig en wel door deze straatjes te loodsen. Voor de 'pan' van Olivier was dit natuurlijk 'spielerei'.

Vlug nog een verplichte stop om de dorst te lessen alvorens de Passo del Erbe (1987) te bedwingen. Een pas met een degelijke moeilijkheidsgraad mede door de smalle weg maar met een inmens mooi panorama als beloning. Na een 15-tal km van kronkelende wegen met een gemiddeld stijgingspercentage van 10% en bijbehorende afdaling kwamen we toch enigszinds voldaan aan en na het dagelijks terugkerend ritueel van zwembad en sauna werd er na een lekker avondmaal nog uitvoerig nagepraat met een lekkere grappa als digestiefje...

Het resultaat van de dag eveneens 8 passen (waarvan er liefst 4 boven de 2000m) en 3 meren!!! en van de flappen aan de Heritage van Yvo bleef er niet veel meer over door het talrijke bochtenwerk.

Dag 5 - woensdag 22 juni...
dagtrip 180km - 5 passen en maar 1 meertje ;-)

Onze laatste dag ter plaatse zouden we niet te moelijk maken en besloot Nicole om terug als oppas voor Thibeau te fungeren zodat Elke terug als passagier bij Olivier kon plaatsnemen. We vertrokken vandaag als gewoonte om 09.00 na een lekker ontbijt en waren terug binnen voor 14.30 maar toch met een resultaat van 5 passen en 1 meer.

We namen de '244' nu eens van noord naar zuid richting Corvára. Weerom de Passo di Gardena (2137) om zo aan te komen op het dak van onze reis met name de Passo di Sella (2244). Tijd om rustig te verpozen bij de zoveelste Latte Macchiato iets wat Elke en Boeleke toch zullen missen in België. Via Canazei nemen we de '48' richting Moena om zo naar Cencenighe te rijden met onderweg de gemakkelijkste en aangenaamste Passo di San Pellegrino (1918), een berpas die we rustig in 6de versnelling konden nemen door het golvende landschap.

Via de '203' kwamen we terug aan Lago d'Alleghe en via Colle Santa Lucia stonden terug de Passo Falzárego (2105) en de Passo Valparola (2197) op het menu. Via La Villa terug richting San Vigilio en onze Dolomietentrip zat erop. Vanavond werd ons nog een speciaal diner aangeboden met lokale specialiteiten op zijn zuid Tirols.

Dag 6 - donderdag 23 juni...
San Vigilio di Marebbe (I) - Wissembourg (F)
560 km

Voor de terugreis zouden we tot Karlsruhe weerom de 'autobahn' nemen om dan via de gewone wegen naar Frankrijk te rijden en meerbepaald richting Wissembourg. Het hotel was niet meteen het beste en we moesten voor het avondmaal het stadje in. Als bij toeval werd het restaurantje hetzelfde als 5 jaar geleden...

Dag 7 - vrijdag 24 juni...
Wissembourg (F) - Scherpenheuvel
450 km

Frankrijk stond alleen op het menu om te overnachten en zo 6 landen te hebben aangedaan. De eigenlijke terugweg vandaag brengt ons door de Elzas en de Eifel om zo in onze eigenste Ardennen uit te komen. Na het middagmaal in Prüm vonden we dat het genoeg geweest was met bochten nemen en via Malmedy namen we de autostrade richting thuis maar niet zonder een serieuze afkoeling en regenbui in de buurt van Luik.

Een prachtige reis met dank Konrad, Maggy, mama Rosa en Michael wie ondertussen beste maatjes was geworden met Thibeau die de ganse reis zich voorbeeldig had gedragen al was het s'avonds wel vermoeiend voor het kleine kereltje maar zo alleen wordt het een grote motard.

Het resultaat voor deze 3 dagen Dolomieten... 21 PASSEN (11 keer boven de 2000m) en 7 maal langs een meer met een totaal van 740km aan prachtige panorama's en ontelbare haarspelbochten en wie spreekt dan nog over een Brennerpas.