De naam Paul Jones deed niet meteen een belletje rinkelen. En eerlijk gezegd verdween hij een paar keer onderop de stapel voordat ik deze plaat beluisterde. Links en rechts werd Starting All Over Again gepasseerd door klinkende namen of smeuïge hoezen. Onrechtvaardig, want ik liet me eerlijk gezegd (af)leiden door de foto van een oude kerel op een grijze achtergrond. Mijn verwachting van deze CD was echt minimaal. Achteraf kan ik zeggen dat ik van deze uitstelsessie weer een lesje heb geleerd (mijn zoveelste!). Mensen ik ga voortaan niet meer op uiterlijk af wanneer het muziek betreft, maar focus mij primair op de muziek.

Paul Jones is afgelopen februari 67 jaar geworden. Hij is afkomstig uit het Britse Portsmouth en heeft een veelzijdige carrière achter de rug van zanger, harmonicaspeler, acteur, radio- en TV presentator. In 1962 was hij samen met Long John Baldry zanger van Alexis Korner’s Blues Incorporated. (Waarin ook een zekere Michael “Mick” Jagger een bescheiden rol mocht spelen) Daarna had hij als zanger van Manfred Mann een aantal top 10 hits, voordat hij in 1966 besloot solo te gaan. Na een bescheiden succes periode rolde hij de filmbusiness in. Kortom een man met vele talenten, en iemand die weet hoe hij zijn kansen moet benutten.

Starting all over Again bevat een ruime sortering aan muziekstijlen (blues, soul, jazz, rhythm & blues) en de uitvoering kent een zekere mate van conventionele benadering, maar er wordt boven alles uitzinnig knap gemusiceerd. De man zelf heeft (gezien zijn leeftijd) een geweldig stel longen, want hij zingt niet alleen de sterren van de hemel, hij blaast ook nog steeds een waanzinnig stuk mondharmonica. De musici die acte de presence geven zijn werkelijk een uitgelezen zootje bij elkaar. Jake Andrews (gitaar), Tony Marsico (bas), Alvino Bennett (drums), Mike Thompson (piano en orgel) en Ernie Watts (saxofoon) om er een paar te noemen. Daarnaast een gastoptreden van de levende legende Eric Clapton himself op 2 nummers. Big Blue Diamonds is een duet met Percy Sledge en vormt als bonustrack de afsluiter van dit zeer geslaagde project. Paul Jones had geen plaat gemaakt in eeuwen, en hij had zich voorgenomen pas weer iets op te nemen wanneer het de moeite waard zou zijn. Nou, en dat is hem 100% gelukt!