Eric Johanson (US) tiltle: The Deep And The Dirty music: Blues release date: july 28, 2023 label: Ruf Records US publicity: Pati de Vries US radio: Michelle Castiglia info artist: Eric Johanson © Rootsville 2023

Samen met Alistair Greene en Katharina Pejak zal deze Eric Johanson in 2024 deel uit maken van Ruf's 'Blues Caravan'. Tijdens het creëren van The Deep and the Dirty, bereikte het vorige album van Eric Johanson de Top 10 op de Billboard blueskaart. Het was zijn vierde keer dat hij de Top 10 bereikte. En voor een inwoner van Louisiana die volwassen was geworden het verafgoden van bluesmannen als Freddie King en Robert Johnson, het voelde best goed. Toch deed het genresucces dat niet ontmoedig Johanson om verder te gaan dan de blues voor de eclectische, opwindende liedjes van The Deep and the Dirty.

Wat ik belangrijk vind aan de blues is de rauwheid ervan. De uitdrukking ervan. De menselijkheid ervan. Dat is wat The Deep and the Dirty tot een bluesalbum maakt: de rauwe zelfexpressie." Geproduceerd door Jesse Dayton (Supersuckers, Rob Zombie) — een andere roots-rock vernieuwer die, net als Johanson, gebruikt de blues als springplank naar een groter, breder geluid — The Deep and the Dirty (waarvan de titel verwijst naar het Amerikaanse Zuiden) vuurt dubbele vaten van scherpe songwriting en vurig fretwerk af. Johanson schreef deze liedjes tijdens een tijdperk waarin hij thuis was, live-streaming van akoestische uitvoeringen en het uitbrengen van twee delen van zijn Covered Tracks-serie naar een wereld in quarantaine. Bij de eerste gelegenheid keerde Eric terug naar de weg, een nieuwe waardering krijgen voor de muzikale chemie die wordt gegenereerd door een goed geoliede toerende band. The Deep and the Dirty legt deze tegenstrijdigheden en subtiliteiten vast met liedjes doordrenkt met berichten over omarmen het moderne moment opgenomen in de studio als band die live samen speelt.

Geboren in Alexandria, Louisiana, ontving hij zijn eerste gitaar op vijf en werd een autodidactisch wonderkind. In zijn tienerjaren was hij een vaste waarde bij regionale bluesoptredens en deed hij vaak veel mee oudere muzikanten op het podium van New Orleans tot Beale Street in Memphis. Ondertussen breidde zijn smaak zich uit naar omvatten rockacts als Tool, Soundgarden en Nine Inch Nails. Vervolgens begon Johanson zijn liedjes te maken, experimenteren met alles van rock & roll tot beatgestuurde elektronische muziek. Wonen in Nieuw-Zeeland voor vier jaar verbreedde zijn horizon nog verder. En tegen de tijd dat Johanson zich tijdens de In de jaren 2010 had hij een muziekstijl ontwikkeld die onbeschaamd al zijn invloeden omvatte.

Solo-albums zoals Burn It Down uit 2017 dat geluid introduceerde bij een groter publiek, terwijl sideman werkt voor acts als Cyril Neville (The Neville Brothers) hield zijn gitaarkarbonades scherp. "Muziek is voor mij een manier om te proberen mijn wereld en mezelf te begrijpen", zegt hij. "The Deep and the Dirty is een evolutie van wat ik eerder heb gedaan - een beetje meer in your face, een beetje meer uptempo, en een beetje meer rockend. Ik kwam uit de trage jaren met veel energie, ik wilde er weer vandoor."

Nummers als "Don't Hold Back" vatten de "pluk-de-dag" -boodschap van het album samen. Verankerd door fuzzgitaar en een stampende groove, het nummer vindt Johanson genietend van het heden. "Dit moment nu; dit is alles wat we krijgen," hij zingt, zijn vocale levering net zo meeslepend als zijn gitaarwerk. "Just Like New" onderzoekt soortgelijke thema's, met Johanson ruilt de overgedreven crunch van zijn elektrische gitaar in voor het Delta-vuil van een metal-body National Resonator. Elders biedt The Deep and the Dirty alles van roadhouse roots-rock ("Undertow") tot donkere, bluesachtige Americana ("Familar Sound"); het is een divers geluid, aan elkaar gelijmd door een muzikant die er nog nooit is geweest bang voor het grijze gebied tussen traditionele genres. "Terwijl ik door het land reisde en door de jaren heen voor verschillende doelgroepen speelde, heb ik geleerd dat mensen op me reageren eerlijke muziek, ook al is het niet in een standaard bluesformaat", zegt hij. "Dat besef heeft me vrijgemaakt om wat natuurlijk klinkt. Ik luister graag naar oude blues en country, maar ik hou ook van hardrock. ik hou van spelen gitaar en improviseren op het podium, maar ik hou ook van het schrijven van liedjes die een gevoel aanboren. Dit album werd een natuurlijke mix van alle dingen waar ik van hou. Ik heb een manier gevonden om alles bij elkaar te brengen."

tracks CD:

01 Don’t Hold Back
02 The Deep And The Dirty
03 Beyond The Sky
04 Undertow
05 Just Like New
06 Elysian Fields
07 Galaxy Girl
08 Familiar Sound
09 Gets Me High
10 Stepping Stone
11 Borrowed Time
12 She Is The Song