Buskerfestival i.s.m. Rootstown GC De Wildeman Herent (15-09-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Fernant Zeste - Merijn Landuyt - Katja Kruit - Reedy River String Band info club: GC De Wildeman info: Rootsown © Rootsville 2024 |
---|
Een jaarlijks weerkerend fenomeen in 'GC De Wildeman' te Herent is zeker ook het 'Buskerfestival' dat doorgaat i.s.m. het 'booking' agentschap 'Rootstown' en hier al aan zijn vierde editie toe is. Op deze zondag staan er 2 Belgische acts, een Nederlands en een Amerikaanse band geboekt en zo zijn we klaar voor een namiddag blues, roots en countrymuziek. Het 'Buskerfestival' ontstond als een stadwandeling te Aarschot en breide zich zo ook uit naar Herent waar het verborgen en vergeten plaatsjes in het oude gemeentehuis dito school van Herent terug komt te ontdekken.
Het is de bedoeling om in drie groepen met gids ons naar de drie locaties te begeven waar we een soort mini-concert kunnen beluisteren van de aanwezige muzikanten. Achteraf is het verzamelen geblazen voor een hapje en een drankje om daarna gezamenlijk richting 'speelplaats' te trekken voor een afsluitend concert met de 'Reedy River String Band'.
Onze gids brengt ons naar de oude trouwzaal van het gebouw waar we de Nederlands Katja Kruit komen te ontdekken. Katja brengt hier voor het eerst haar eigen nummers en groeide op met de liefde voor de steelgitaar. Ze komt uit Zuid-Holland en meer bepaald uit het Nederlandse Delft. Katja voelt zich thuis in de country- en bluegrassmuziek en leerde Dobro spelen in de US. De technische kantjes over het bespelen van dit instrument leerde ze van Rob Ickes en Sally van Meter en zo kwam ze ook in contact met haar idool 'Jerry Douglas' die bekend staat als één van de fijnste dobrospelers in het genre. Als merchandising heeft Katje haar album 'Live A Little More' meegebracht uit de Delftse Appalachen.
Voor ons ontbolstert ze zich hier als een fijne en bijzonder talentvolle country zangeres die door haar carrière werd geïnspireerd door 'Dolly Parton'. Ze brengt nummers als 'It's All Part Of The Plan' en aan dat plan weet ze zich te houden met songs over liefde en verdriet. Ook met 'Having My Cake' (And Eating It Too) weet ze hier ons allen te bekoren en voor diegene die niet zo van countrymuziek houden, wel die vallen hier dan meteen voor Katja Kruit.
Voor de aanwezigen mocht deze toch te korte kennismaking met Katje Kruit best wat langer duren en zo genoten we nog intens bij haar songs als 'Back In The Starting Line' en het door bluegrass getinte 'Fast Forward', dit allemaal te beluisteren op haar album 'Live A Little More'. Naast deze nieuwe muzikale ontdekking leerden we zo ook dat in deze oude trouwzaal nog een plaatsje vrij blijkt te zijn aan de muur voor het portret van de nieuwe burgemeester van Herent ;-).
Onder begeleiding van onze gids ging het vervolgens naar de zolder vertrekken van het gebouw. Gelukkig was dit onder begeleiding want in een wirwar van gangetjes en trappen kan je hier zelfs ook verdwalen. Boven onder de nog hadden we een ontmoeting met singer-songwriter en Gentenaar 'Merijn Landuyt'.
Hij brengt ons old school songwriting en voor de liefhebbers van namen als 'Leonard Cohen of Adrianne Lenker, wel die zitten hier gebeiteld voor zijn interventie op dit 'Buskerfestival'. Zijn inspiratie haalt hij niet zelden uit oude poëzie dat ook te beluisteren valt op zijn soloalbum 'The Wondrous Sight'. Zo opent hij ook met een stuk dat hij schreef met als leidraad een gedicht uit de 17de eeuw. Met Merijn zitten we dan zo ook gebeiteld in de folk traditie. 'I Saw A Peacock' werd bij Marijn gewoon 'Little Betty'.
Het is meer dan aangenaam luisteren naar deze Vlaamse troubadour die door zijn warme stem intonatie me soms deed denken aan de Britse folkzanger Ralph McTell. Prachtig is ook alvast 'Little Of Me' waarbij we wegdromen in een licht 3/4 timbre. Mooier als dit wordt het niet bij een singer-songwriter. we krijgen ook nog een cover waarvan ik de titel niet had verstaan of was ik toen mee met de typische Ghentse humor in Merijn. Feit dat het een cover is van de Filipijnse troubadour Freddie Aquilar die het op zijn beurt dan weer had ingepikt van Elizabeth 'Libba' Cotton, je weet wel die van 'Fraight Train' en nu terug te vinden in het repertoire van deze Merijn Landuyt.
Meteen zaten we hier op dit 'Buskerfestival' aan een twee op twee en volgde we met goede moed onze gids naar één van de kleinere concertruimtes hier in 'GC De Wildeman'. Hier hadden we dan weer een ontmoeting met 'Fernant Zeste'.
Hem kennen we uiteraard ook uit het blues milieu wie met regelmaat ook te horen is aan de zijde van de Duitse bluesinger 'Big Temper Joe'. Fernant Zeste is ook te zien met 'The Wolf' een selectie uit het werk van de in 2022 overleden singer-songwriter en poëet Mark Lanegan welk hij samen komt te brengen met Klaas Poppe, Janis Vancoppenolle en het is dat werk dat we hier voornamelijk te horen zullen krijgen.
Jonathan Scheerlick AKA Fernant Zeste is zo de tweede Gentenaar die hier te gast is op dit 'Buskerfesttival. Dus toch wel even weg van 'de' blues als is er eentje bij dat we kunnen onderbrengen als 'Hacienda Blues'. Betoverend stil is het bij het brengen van nummers als 'You Won't Let Me Down Again' en met 'I Am The Wolf', een nummer van Mark Lanegan krijgen we er eentje waarbij er zowel kracht als kwetsbaarheid in verscholen zit.
Ook deze set kon je als intiem en mooi bestempelen en zo scoren ze hiet in 'GC De Wildeman' bijzonder hoog met hun zondagnamiddag matinée. Tijd om afscheid te nemen in de inkomhal waar de drie muzikanten hun merchandising te koop aanboden en waarbij de aanwezigen konden genieten van een aangeboden snack.
Na een ruime pauze zoeken we ons heil in de 'Speelplaats' de concertruimte van 'De Wildeman'. Het is daar dat het afsluitende concert met de 'Reedy River String Band' zal plaats vinden. Deze formatie is afkomstig uit het Amerikaanse Greenville in South Carolina. Ze willen niet vastgepind worden onder de noemer Bluegrass maar noemen hun rootsmuziek eerder 'Newgrass'.
Het trio bestaat uit Sterling Waite (fiddle, mandoline), gitarist Rush Morgan en upright bassist Mark Dye en zijn hier in Europa om hun vorig jaar uitgebracht debuutalbum 'Up On Blocks' voor te stellen. Hun muziek is tamelijk breed te noemen en genst daardoor ook aan genres als country en zelfs occasioneel 'Cajun' zoals bij de opener het ludieke 'My Grass Is Blue'.
De sterkte van deze 'string band' bestaat erin om afzonderlijk het vocale voor zich te nemen waardoor het soms eentonige bij bluesgrass onderbroken wordt. Zo wordt 'Lightning Underground' over de uitgestrekte 'coalmine' vlaktes in de Appalachen gebracht door bassist Mark Dye. 'Hoedown' is dan weer rijp om er een two-step in 6de versnelling op uit te proberen.
'Up On Blocks' wordt dan weer bestempel als een 'love song' maar is in wezen een mooi in harmony gebracht nummer waarbij voor mzelf cajun weer de kop opsteekt wanneer Sterling zijn 'fiddle' komt te bespelen. Genieten is het wel bij deze voor mezelf nog nooit gezien string band. Ook hun 'Punkin Brown' werd net als 'My Grass Is Blue' vorig jaar uitgebracht als single.
Moeilijk om afscheid te nemen van de 'Newgrass' van deze 'Reedy River String Band' maar doordat ze morgen ook nog op het programma staan op de 'Pallieter Sessions' te Herselt besluit ik na een wel zeer vermoeiend weekend afscheid te nemen hier in 'GC De Wildeman'. Mijn rating voor dit 'Buskerfestival' editie 2024 hier is dan wel een dikke vier op vier. CU!