Jan Bas & Band (B) songwriter, gitarist & rock 'n roll romanticus Macca Club Hasselt - 31-10-2025 reporter: Freddie info band: Jan Bas info club: Macca Club © Rootsville 2025

De 'Creepy Halloween Night' moet dit jaar plaats maken voor een samenkomst in de hippe 'Macca Club' te Hasselt, en dit met enkele teams die zouden zijn uitgerust na hun jaarlijkse aanval van 'Festivalitis'. Promotors uit onze bluesscéne als 'Mine Blues', 'Gevarenwinkel' maar ook een afgezant van 'Move2Blues' en 'Blues Peer'. Ook één helft van het spinners duo 'Tones & Finatra' met Gert tekende present net als het vocale uithangbord 'Sjel' van party band 'Longville'. Niets dan vertrouwde gezichten hier in de 'Macca Club' en dus is het enkel nog wachten op diegene die ons vanavond muzikaal zal komen te verwennen en dat is 'Jan Bas & Band'.

Jan Bas kennen we als blues liefhebber uiteraard nog van 'Rusty Roots' uit de eerste twee decennia van het huidige millennium maar stond ook mee aan de fundamentals bij het ontstaan van het vernieuwende 'Blues Peer'. 'Rusty Roots' brachten hun laatste album 'Your Host' uit in 2014 en noem het nostalgie of de fans terwille, ze zouden vanavond een paar nummers terughalen uit dat album. Ik was met 'Rootsville' in 2016 getuige van één van de laatste officiële concerten van deze band want daarna werd het stil rond deze toch wel uitzonderlijk 'Blues Band'. Een nalatenschap uit die band vanavond is het gezelschap van de trouwe vriendschap met Nico Vanhove (drums).

Jan Bas die zat niet stil en kende ook succes met nog enkele andere projecten zoals de 'JJR Band' in een mix van nummers van CCR en 'de' Stones en bracht hij ons ook in hogere sferen met de 'Woodstock 39 Revue'. In 2017 waren de fans van 'Elvis' zelfs een delirium nabij toen hun 'King' op het podium van 'Blues Peer' verscheen. Een ander groot project waaraan hij later aan deelnam was het muzikale project van de drummers Mario Goosens en Cesar Zuiderwijk met 'Sloper'. Hier werkte Jan samen met die andere gitarist vanavond, Fabio Canini. De rest van deze 'Jan Bas Band' vanavond hier in de 'Macca Club' bestaat nog uit Lesley Troquet (bass) en Sara Gilis op de black & white keys en misschien heeft ook Tim Schreurs nog een 'Pluimpje' verdient.

Het was nog ver van 'Creepy Hour' verwijdert toen als intro voor de avond 'Open Up The Door' van Richie Hawley door de speakers galmde en wat later ook 'Jan Bas & Band' hun instrumenten ter hand namen. Opvallend ook veel vrouwelijke fans aanwezig hier in de 'Macca' voor dit concert en zou zo deze club best wel eens van steamy windows worden voorzien.

In een eerder serene sfeer beginnen ze eraan met originals van de hand van Jan Bas en nummers als 'Let You Go'. Ook met 'Sundust', 'The Devil' en met het filmisch aanvoelende, nog niet op punt staande, 'Masquerade' krijgen we meteen de skills van Jan Bas als uitstekend songwriter te horen. De kwaliteit druipt er hier zo van af.

De gitaarpartijen tussen Jan en Fabio vloeien moeiteloos in elkaar over maar wat nog straffer mag worden genoemd is de lijm tussen dit alles en het subtiel beroeren van de toetsen door Sara. Sinds het ontstaan van dit project heeft drummer Nico nog niet al teveel drumsticks versleten. De 'Mallets' die de sound hier een extra dimensie geven, daarvan moet hij ze als een volledige gros hebben aangekocht.

Tijd ook om al een eerste keer de legacy van 'Rusty Roots' te brengen en dit gebeurt met het nummer 'Smiling Face' uit het in 2014 uitgebrachte album 'Your Host' en zo komt hier meteen ook een stukje bluesy nostalgie bovendrijven. Onze 'rock 'n roll romanticus' is vandaag de dag een eindje verwijdert van de blues en zo krijgen we met 'Wicked Game' van Chris Isaak meteen ook een voorbeeld in welke richting de avond zal evolueren. 'Chris Isaak' mag dan ook als een van Jan's helden worden beschreven.

Door het samen spelen bij 'Sloper' kunnen Jan en Fabio blindelings op elkaar vertrouwen en zo ook op nummers als 'Here and Now' of die waanzinnige chartbuster uit 1987 met 'She's Like The Wind', een nummer dat Patrick Swayze destijds schreef voor 'Dirty Dancing'. Bij de muzikale intro van het volgende nummer dat als iconisch kan doorgaan wordt door Jan hier zijn band voorgesteld waarna er een beklijvende versie volgt van Chris Stapleton's 'Tennessee Whiskey' al gebied het me te schrijven dat het origineel er eentje is van countryzanger 'David Allen Coe' uit 1981.

Even toch iets totaal anders met 'Elona Gay' van 'OMD' uit de 'New Wave' en 'Synthpop' strekking. Een nummer dat zomaar herinneringen oproept aan de huidige toestand in de wereld door het geschil van de kinderlijke hebzucht van enkele wereldleiders. Hier staat het nummer centraal door de genialiteit van het duo Andy McCluskey en Paul Humphreys uit Liverpool met vanavond in Hasselt de spotlights op Sara Gilis.

Obligaat wordt er dan ook met 'Never Alone' eentje gebracht uit het arsenaal van 'Sloper' en zo kunnen Jan en Fabio zich nog eens voor de volle 100% uitleven. Voer ook voor de dansliefhebbers maar die waren waarschijnlijk op 'Halloween Tocht'. Als afsluiter krijgen we nog eentje uit de 'Rusty Roots periode en zo ook het favoriete nummer uit die periode van Jan Bas. 'Fades Out' begint als een smoothly bluesje dat daarna overgaat in intense gitaarpartijen en zo zouden we op het einde nog de bassgrooves en uitstekende backing vocals Lesley Troquet gaan vergeten.

Gelukkig bestaat er in deze Jeneverstad en 'Club Macca' ook nog zoiets als het obligaat brengen van een 'encore'. Mede door de ingebeelde 'barometer' van Jan Bas zouden we dan maar liefst drie gaan krijgen. Voor het eerste is het Jan die zijn guitarra acústica ter hand neemt om zo toch wel een 'specialleke' te gaan brengen. In de versie van 'Stephen Wilson Jr.' brengt onze eigenste Jan Bas zijn versie van Ben E King's 'Stand By Me' en die mag volgens ons best in de analen van de Belgische muziek worden bijgeschreven. En moest deze soulzanger nog onder ons zijn en dit zou horen dan zou Ben E King wellicht afstand nemen zijn soul era.

Nog straffer wordt het wanneer Jan zijn rode 'Heritage' ter hand neemt en gesteund door de uitzinnige 'Macca Singers' er eentje van de 'Boss' brengt met 'Dancing In The Dark'. Het absolute slotakkoord komt er dan terug samen met zijn band en een eigen 'romanticus song' dat luistert naar de titel 'Don't Be Afraid' maar bang zijn we niet na wat we hier vanavond konden horen, nee euforisch zellfs!

getekend: Nico, Lesley, Fabio, Jan en Sara