Niet meer zo recent dit album maar het past precies in het plaatje van "Support Independent Atists" dat Rootsville al sinds aanvang, bijna een jaartje geleden,(hiep hiep hoera !!) hoog in het vaandel draagt.

Bovendien hebben wij meer dan één boontje voor dames die zich uit de naad werken in het blues gebeuren en als voornaamste wapens in de strijd om zich te doen gelden niet alleen gebruik maken van hun vrouwelijke charmes, over een koppel fraai gevormde ...stembandjes beschikken  maar ...,niet onbelangrijk, ook het smoelschuivertje durven en weten te hanteren. Ondermeer "Big Mama" Thornton, Annie Raines, Louise Hoffsten, Little Jenny ( & the Blue Beans), Tracy K. Stacie Collins, Kellie Rucker, Robin Rogers, Amelia White mogen voortaan die eer delen met Beth Kohnen die aan het roer staat van the Knee Action, a four piece Chicago blues band, die met het album "Knee Action Blues" naast de traditionele Chicago stuff ook een flinke portie New Orleans blues serveren. Big Walter Horton ((April 6, 1917– December 8, 1981) hanteert de (harmonica) scepter tenhuize Beth Kohnen en het is dan ook geen wonder dat zij  Walter "Shakey" Horton met de openingstrack "Big Walter Jukin" en afsluiter "Easy" nog eens in de schijnwerpers plaatst. Een harmonica feest dat met Sunnyland Slim's "He Ain't Nowhere" en "Get To My Baby" , Little Walter Jacobs' "Can't Hold Out Much Longer" en "Tell Me Daddy" een leuke after - party krijgt en met  "Don't You Know" (Sonny Henry / Otis Spann)  levert dit dametje inderdaad het ultieme bewijs dat zij een fantastisch stemgeluid in huis heeft.  Willy Jordan Jr. / drums en Beth's partner, Thomas Wallace / bass en vooral gitarist John Graham stelen de show in  Lonnie Johnson's "Rambler" en Duke Ellington's "Don't Get Around" en worden beter laat dan nooit anno 2008 opgenomen in onze (blues) pappenheimers gilde.

Het harmonica orgasme dreigt extreme vormen aan te nemen met een schitterende cover van R.M. Jones" Trouble In Mind", dat wij ons ook nog herinneren in de versies van Janis Joplin, Louis Armstrong en Jimmy Reed wiens "Honest I Do" ook voortreffelijk onder handen & lippen wordt genomen. Natuurlijk mag de klassieker "Jelly Roll Baker" niet ontbreken of dit festijn dat jammer genoeg maar 36 minuten duurt maar ons een leuke kennismaking oplevert met a little woman with a great big sound. Jump boogies, laid back shuffles, sultry New Orleans swing die ook aan deze kant van de oceaan wordt gesmaakt ! Old Chicago Blues Harmonica Alive and Kicking !!!! (SWA)