“He fought  and clawed his way trough, and he escaped in style. He’s a survivor !”

Eindelijk is ie d’er, de nieuwe van P. Van Sant. En het was de moeite van het wachten waard. Verdomme, verdomme. De Lage Landen bij de Noordzee laten van zich horen de laatste weken op gebied van bovenstebeste roots music.  Eerst de nieuwe Shiner Twins “Southern Belles” en nu is onze P. hier met zijn nieuwste product “Escape in Style”.

We hadden sommige van de nummers reeds live in een prefase gehoord, maar hun uiteindelijke vorm, zoals op deze nieuwe CD vastgelegd, is gewoonweg schitterend. Peter heeft in de voormalige Tusk zijn definitieve band gevonden. Dirk Lekenne, Jo Vandenhouten en Danny Hoedemaekers kwijten zich behoorlijk van hun taak. De jongens begrijpen waar hij heen wil, dat was reeds in Meensel duidelijk geweest, en het is nu geboekstaafd of liever gebrandmerkt op de zilveren schijf. P. Van Sant & Band is een feit. Deze band staat er. De stevige no-nonsense rhythm section en de vettige slide zijn alles wat nodig is om P.’s akoestische gitaren en getormenteerde stem te onderstrepen.

Dertien nummers van de hand van P. himself. Dit album draagt geen enkele cover met zich mee. Met Van Sant krijgt Vlaanderen zijn eigen Dylan. Hij zit nu al dertig jaar in de muziek, blues, roots en rock and roll. Hij heeft zijn deel gehad van alle hebbelijke en onhebbelijke randaspecten, die wel lijken verweven te zijn met het leven van muzikant. Maar hij heeft er zich doorheen geworsteld en staat er meer dan ooit met een boodschap. Ik kan hier met zijn eigen woorden de ondertitel voor deze review beitelen in marmer : “He fought  and clawed his way trough, and he escaped in style. He’s a survivor !” Luister maar naar “I’m a Survivor”, en naar het titelnummer “Escape in Style”. The story of his life. Je moet kloten aan je lijf hebben om je ziel te grabbel te gooien. Maar tenslotte dwing je respect af, want wie doet het je na ? Zeer sterke lyrics zijn een constante op dit album. Hij rekent hier meedogenloos af met de leugens en bullshit uit het verleden. Hij houdt ons hier tevens een spiegel voor, waarvan we denken dat hij ons wezen vervormt, maar het is een gewone platte spiegel; what you see is what you get !

“The Times They Are A Changing” zong Bawb zo’n kleine vijftig jaar geleden, toen alles er voor iedereen nog rooskleurig uitzag. Alles kon, alles mocht. Maar dat blijkt zo zijn demonen in zich te dragen, die zich uiteindelijk gaan manifesteren. P.’s song “The Times They Haven’t Changed At All” is niet zomaar een loze knipoog naar de grote rockdichter. Als je wil overleven, moet je blijven vechten. Er is dus inderdaad niets veranderd. Dit gegeven onderstreept hij nog maar eens vet in “On the Edge of a Razorblade”.
Het is niet al kommer en kwel op deze CD, wees gerust. “Every Story Has an End” zingt hij, ook de slechte, zelfs al gaat het leven verder. “While the road seems endless, every story has an end.” En “Out of Time” is het verhaal van de vechter die het overleeft, heel toepasselijk getoondicht op de ijzersterke en tijdeloze riff van The Stones’ “Street Fighting Man”.

De prachtige song “Ship of Fools”, die hij al een tijdje live brengt, wijst speels op de addertjes onder het gras, de duiveltjes in de fles. Mocht Hieronymus Bosch een dichter geweest zijn in plaats van schilder had hij dit niet beter kunnen verwoorden.
P. Van Sant & Band stellen hun CD voor in Het Depot te Leuven op 10 november 2008. Verder kan U ze zeker al gaan luisteren op Pjeireblues te Vilvoorde.

P. Van Sant & Band are :
- P. Van Sant : vocals, acoustic 6- and 12-strings, electric guitar.
- Dirk Lekenne : electric guitar, electric slide guitar, backing vocals.
- Jo Vandenhouten : bass.
- Danny Hoedemaekers : drums.

Guest musicians :
- Bert Candries : bass, acoustic 6- and 12-string guitars on some tracks.
- Kevin Mulligan : pedal steel, dobro on some tracks.
- Paul Flush : Hammond, Fender Rhodes on some tracks.
- Andries Boone : fiddle on some tracks.

Met dank aan Patrick Mortier en Geertje Slangen

witteMVS