THE JIMMYRIGGERS (Can)
Traveling Salesman, Killer on the Run ...

1 Dropout Theory
2 Sunday Morning Paper
3 One-Line Obituary
4 Walk Me Back to Rosie
5 Your Only Addict
6 'Round Back of the General   Store
7 Ohio Motel Room
8 Brand New Me
9 Second Best
10 Incomplete Suite
11 Someone Else's Eyes
Review: Swa

Website Artist: The Jimmyriggers(Can)
My Space: http://www.myspace.com/thejimmyriggers

More info:
http://cdbaby.com/cd/jimmyriggers

Label:Eigen beheer

Van je vrienden moet je het hebben ...en zo kwamen wij via the United Steel Workers of Montreal (zie recensie) op het spoor van the Jimmyriggers.  David "Zippy" Pearce - lead & harmony vocals, electric bass (http://www.myspace.com/pavedearce) , Andre "Breakfast Beer"  Kirchhoff - lead & harmony vocals, electric gt (http://www.myspace.com/andrekirchhoff) en "Cap'n" Ram Krishnan - drums, backing vocals (http://www.myspace.com/capnrammo) maken onder hun drietjes het mooie weer uit bij dit bandje dat de fans van Blue Rodeo, Uncle Tupelo, Son Volt, Jayhawks, Bottle Rockets, Drive By Truckers op de valreep van 2007 met het album "Traveling Salesman, Killer on the Run" nog een leuk presentje aanbieden.

Het duo Pearce / Kirchhoff tekent voor de elf songs die met de openingstrack "Dropout Theory" meteen orde op zaken stellen ..., glamour en kitsch zijn hier niet aan de orde, the Jimmyriggers maken net als "The Sunday Morning Paper" melding van de dagdagelijkse beslommeringen in een grootstad als Montreal. En dat is nu niet bepaald "Een Goed Nieuwskrant" zoals wij die iedere dinsdag als extra bijlage van Het Belang van Limburg in de bus krijgen ... De liefde in al zijn aspecten, het cynisme en de eenzaamheid die tot zelfmoord (kan) leiden, de verloedering van de maatschappelijke normen, losbandigheid die welig tiert ....plezierig is anders maar je wordt wel op een realistische manier met je neusje op de keiharde feiten gedrukt. Gelukkig zit het muzikaal allemaal snor en treedt het trio met dit album in de voetsporen van hun grote broers en dat zal iedere roots / rock fans plezieren. Scheurend gitaren, schitterende ballads ( "Walk Me Back to Rosie", "Brand New Me", "Someone Else's Eyes" ) die je bij het nekvel grijpen, harmonieuze samenzang ....een prima band die je een kleine drie kwartier geen rad voor de ogen draait ...wat wil een mens nog meer ?  (SWA)