Rockin' "Sugar" Ray Norcia ....de levende legende uit Westerly, Rhode Island wou het bewust een beetje kalmer aan doen, het voortdurend toeren met Roomful of Blues kwam hem de strot uit en daarom besloot hij, eind '97, terug te keren naar zijn eerste liefde ...the Bluetones en de harmonica blues. Maar van dat rustig uitbollen is niet veel in huis gekomen, Sugar Ray Norcia blijft een graag geziene gast aan deze kant van de oceaan en vooral Italie heeft een magische invloed op deze superharper.

Blues en Italie ...het zijn twee handen op één buik, het uitgebreide bluescircuit floreert er als nooit tevoren en het is dan ook vanzelfsprekend dat Norcia vroeg of laat in contact moest komen met Maurizio Pugno die op het schiereiland beschouwd wordt als één van de (gitaar) bluesboegbeelden en op de loonlijst staat van het Rico Blues Combo. Norcia's bijdrage aan hun album "House of Blue Rags" in 2005 was de eerste schuchtere vorm van samenwerking die met het onlangs verschenen album "That's What I Found Out" een vrij uitgebreid verlengstuk kreeg dat bij de uitgebreide schare (Rootsville) bluesliefhebbers beslist in de smaak  valt.

De "Opening Act" zet meteen Alberto Marsico (piano & keyboards) aan het werk, "That Crazy Girl of Mine" haalt de gloriejaren van Roomful of Blues" opnieuw voor de geest en zowel Pugno on guitar als Norcia / vocals & harmonica schitteren om beurt. Norcia's klassieker "Bite The Dust" kreeg uiteraard een plaatsje op dit schijfje en Norcia haalt als wijze van bedankje voor zoveel eerbetoon nog eens het onderste uit de kast & smoelschuiver op Pugno's "It Must Be You". Een prima schijfje  dat met "Keep on Sailin'" een "Short (Telecaster)Tribute" to Freddy King in huis heeft (...Louis Jordan staat beslist ergens om het hoekje  te swingen) en Maurizio Pugno in stelling brengt om met  zijn Gibson 335 binnen te dringen in het al ruime kransje van supergitaristen. 

De instrumental "When My Father Met Charlie's Uncle" (Davide Dal Pozzolo on tenor sax), titeltrack "That's What I Found Out" ( Alberto Marsico on organ), de Albert King Tribute (" A Mind To Give it Up" ) zijn daar sprekende, swingende illustraties van. Harmonica liefhebbers gaan beslist volledig uit de bol voor Lazy Lester's "I Love You Baby", de slow - blues fans ervaren hetzelfde met "Take It All Back Baby"en de Fabulous Thunderbirds / Kim Wilson en Duke Robillard 's Pleasure Kings fans flippen waarschijnlijk op "Oh Louise" en "Fine Long Legs" . Of het allemaal niet voldoende is haalt de volledige band de maximum score met  "Black Angel", wordt Willie Dixon nog eens in de kijker geplaatst met "I Love The Life I Live" ...iets dat wij uiteraard ook doen en danken the lord, the preacher, heiligen en schijnheiligen dan ook uitvoerig. Verplichte aanschaf !! (SWA)