en wij dan ? Een album dat je vanaf het eerste groefje bij het nekvel grijpt ....ze zijn dun gezaaid tegenwoordig en vooral bij de major labels is het op dit moment armoe troef. Gelukkig kunnen de independent artiesten op Rootsville rekenen om hun waar aan de man te brengen en inderdaad, het is moeilijk om bescheiden te blijven, maar met het roots / rhythm & blues / rock & roll / country gezelschap the Mystix hebben wij in tegenstelling met het kartel CD & V / N-VA wel een prima vis aan de haak geslagen en lekker verorberd. Singer - songwriter Jo Lilly aka Sam Deluxe (of Duke & the Drivers) die tevens de acoustic en slide gt hanteert weet perfect waar hij de mostert haalt en heeft met gitarist Bobby Keyes (oa Jerry Lee Lewis, Ben E King), drummer Marty Richards ( oa. Peter Wolf, Duke Robillard, "Monster" Mike Welch, Jimmy Witherspoon), bassist Marty Ballou ( Roomful of Blues, Duke Robillard, John Hammond) een karrevracht aan talent en ervaring in huis. Blijkbaar nog niet voldoende want ook "guests" Dennis Mc Dermott (drums), Kenny White (piano & keyboards) en Crispin Cioe (sax) deden hun duit in het zakje en zijn nu niet bepaald groentjes of bleukes in het muzikantenlegertje. Het is dan ook vanaf de eerste noten bingo en de openingstrack "Yolanda"  heeft zoveel slide onder de oksels dat één busje deodorant de voodoo geurtjes niet kan verbloemen.

De schuurpapieren, kapot gerookte stem van John Lily ("The American tobacco companies may be one of the big contributors to the vocal style.” ) doet die van Elmore James, Howlin' Wolf en Omar Kent Dykes verbleken tot die van een Wiener zanger knaapje en haalt vernietigend uit op ondermeer Jimmy Reed's "I'm a Love You", haalt met "Change In Jane" bijna John Prine en Bob Dylan van hun standbeeld en doet Willy "Mink" De Ville  zijn laatste tanden of wat daar nog voor door moet gaan, kapotknarsen op "Another Kind of Love" en het pareltje "Blue Morning".  Het lijkt wel of The Mystix ons een reisje en bijhorend feestje "down on the bayou, down in New Orleans" aanbieden in het gezelschap van Dr. John en waar je ongetwijfeld een kater van jewelste aan overhoudt die zijn gelijkenis niet kent of je zou zoals het Rootsville team regelmatig eens de bloemetjes gaan buitenzetten in the Borderline ......

De muzikale hoogtepunten volgen mekaar in sneltempo op ....The Mystix zetten de Travelling Willbury's voor schut met een versie van "Rattled" die het originele overtreft en zorgen voor een gezonde dosis kippevel met het country slepertje "Which Side of Heartache" en laten je heerlijk relaxt achter met het piano / keyboard getokkel op "Without You" en de gitaartjes op de afsluiter "Hi - Line". Een prima band die dringend de oversteek naar de Europese podia moet overwegen ! (SWA)