Piet Van den Heuvel draait al een tijdje mee in de vaderlandse showbusiness, begin jaren tachtig was hij de bezieler van de Antwerpse rockband band "Scooter" die destijds aardig wat furore maakte en zelfs met de song "You" een heuse Radio 2 Zomerhit in de wacht sleepte. Maar mooie liedjes duren nooit niet lang en Scooter was dan ook een kort leven beschoren maar het belette Piet niet om aktief te blijven in het muziekwereldje. Voornamelijk achter de schermen als tekst/muziekschrijver (o.a.: soundtrack van de tv serie's "Flikken" en "Windkracht 10"). Maar ook als uitstekend percussionist & gitarist en zanger is hij regelmatig te gast bij concerten van Clouseau en de Kreuners. Momenteel schuimt hij het land af met 'zenuwpees' Bart Peeters voor diens theatertoer "De Slimmer Dan De Zanger Toer".

Nooit sant in eigen land ... blijkbaar wordt Piet een uitzondering op deze regel want zijn album " Meanwhile At The Moon Parlor" wordt grijsgedraaid op de nationale zenders en een optreden in "De Laatste Show" moet voldoende zijn om voortaan een belletje te doen rinkelen bij het grote publiek wanneer de naam Piet Van den Heuvel valt. Niet zo eenvoudig in deze computer gestuurde wereld want Piet zoekt het voornamelijk in eerlijke authentieke songs die tegendraads staan op alles wat hip en 'in' is. Met de veertien voornamelijk zelfgepende verhaaltjes (enkel Bob Dylan's " Bucket's of Rain" en Tom Van Stiphout's "Swamp Talk" worden gecoverd) slaagt de 54-jarige singer/songwriter met glans in zijn opzet. Opener "Better Wake up Soon", "A Mile Wide, an inch deep", "Shoveling Dreams" en "Ju-Ju Time" zweven ergens tussen Daniel Lanois, Steely Dan,Tony Joe White, Bo Ramsey en Ry Cooder en drentelt zich mede door Steven De Bruin's oordeelkundig gebruik van de smoelschuiver in een swampy / voodoo sfeertje dat moeiteloos verschuift naar het pure alt. country gebeuren met mandoline, dobro in " Paper Moon, June Bound" . Met "Five Little Monkeys" dat ondertussen door Bart Peeters al omgedoopt werd tot "Zes Oerang Oetangs" roept wat herinneringen op aan Jim Croce, al doen de blazers hun uitstekende best om dit te verdoezelen. "Last Day of Summer" ... a melancholy man met a melancholy girl ...het gedroomde scenario voor een vakantieliefde of de aanzet voor een langdurige relatie .. Who knows ? Wat wij wel weten is dat "Crossing the Attic" jaren geleden een dikke hit zou betekenen voor Steely Dan of CSN & Young en dat "Half Past Time" een gehaaide klassieker is die thuishoort in het (Belgisch) rijtje met ondermeer "Daydream" (the Wallace Collection), "Seven Horses in The Sky " (the Pebbles). "Comes True Love", "Way Past Pumpkin Time" en "Buckets of Rain" doen Van den Heuvel schitteren in al zijn eenvoud, minieme akoestische begeleiding in combinatie met die heerlijke ietwat hese stem forceren de doorbraak naar het (unplugged) niveau van J.J Cale, John Hiatt, Bob Dylan, John Prine. Collega en multi-instrumentalist Tom Van Stiphout drukt een grandioos stempeltje op dit album dat ook nog mag rekenen op de gewaardeerde steun van ondermeer Cesar Janssen (drums), Lukke De Graaf (bas), Mike Smeulders (accordeon en Yumica/viool). "Meanwhile At The Moon Parlor" is een schitterend album van een al even fantastische singer/songwriter die veel te lang op de achtergrond stond. Een erg leuke hernieuwde kennismaking met Piet Van den Heuvel en het album is een serieuze kandidaat om opgenomen te worden in menig jaarlijstje.
(SWA)