|
5
'O Clock Shadow Blues Band (B)
vrijdag, 2
februari 2007 in THE BORDERLINE te Diest
De jongens stelden hier hun eerste CD voor. Het is een prachtig kleinoodje
geworden van deze Belgische band, die voor minstens 60 % van hun repertorium
op eigen nummers kunnen bogen. Eerder een rariteit in bluesland, zelfs
in internationale context. De CD telt 11 nummers waarvan 10 van de hand
van zanger-gitarist Kris " Kirri" Valvekens. En ze staan er.
Zo goed als onwrikbaar. Voor een grondige doorlichting dezer, zie elders
op deze site.Hop naar de gig nu.
Het ging meteen al goed van start met de fantastische up-tempo van DoThe
Mess Around.
Het daaropvolgende Reelin’ and Rockin’ werd gedreven door
een Albert Collins-ice-pickin’ telly-guitar en de rhythm-section
stond erachter als een sequoia-woud. Worried Man was de eerste beluisterenswaardige
rendition van dit nummer sinds de versie van onze Ferre Grignard zaliger
uit 1968. Eén voor één volgden de pareltjes zich
op, nu eens met weemoedige bluesklanken, dan weer met springerige country
telecasterklanken of swamperige sounds. En dit alles kon de coherentie
van de totale sound niet bederven. Zoals As the Crow Flies werd weergegeven
door onze Shadow, zou T.J.White zeker goedkeurend vanachter zijn dubbele
bourbon hebben geknikt. Bij tijd en wijle, en dan vooral als de steelpipe
om de pink van Kirri kwam, stond George (Thorogood) mee op het podium.
Het eigen nummer Nothing Left werd in zijn extended live-version gekruid
met flardjes Duane Allman-licks uit Live at Fillmore East en het alomgekende
In the Summertime van John Sebastian. 15 nummers, om ter best. Heb ik
teveel superlatieven gebruikt? Misschien. ‘k Heb nochtans 2 dagen
gewacht om te laten bezinken. Maar ik denk niet dat er mindere songs
tussen zaten. Of misschien toch, die ene jam naar het einde toe met
de mannen van Second Hand Store. Maar dat is eerder een eigenschap van
het jammen, naar mijn bescheiden mening. Ik kan mij er momenteel maar
één valabele voor de geest halen en dat is de Mike Bloomfield-
Al Kooper- Steve Stills- session van zowat 30 jaar geleden. Kortom en
als besluit: in de states hebben ze Kenny Wayne Sheppard als jonge belofte.
Wij hebben de Kirri. Houden zo, gaste !!!
Jan Vermeulen : bass and backing vocals
Kris Doms : drums
Kris Kirri Valvekens : guitars and vocals
Opwarmer voor de 5 O’Clock Shadow waren de Chilly-Willy spin-off Second
Hand Store (B)
Niet onverdienstelijk spelen deze heren een reeks blues-standards met
toch een duidelijke eigen inbreng, en een drietal eigen nummers die
naadloos tussen de standards passen. Een eigenzinnige maar lucratieve
bezetting
Nico "outside" Van Buitenen: Zang
en rhythmguitar,
Dirk " Pizze" Pisele: Leadguitar en,
Dizzy Gerry Alaerts: mouthharps en prewar-suitcase.
De sfeer van het gebeuren riep beelden op van de heden nog steeds bestaande
Mississippi juke-joints met artiesten van de Fat Possum stal. Ongekunstelde
maar ‘to the point’ blues. Bare essential. Een goede opwarmer
en voorzeker, beste concertpromotoren, een voortreffelijke act voor
de kleine podia om het publiek aangenaam bezig te houden tijdens het
verwisselen van de backlines op het grote podium. De groep speelt hecht
en strak en het stoort geen enkel moment dat er bijna uitsluitend Chicago-kaskrakers
gespeeld worden omdat ze met eerbied voor de roots worden opgevoerd.
En iemand moet de overlevering in stand houden, niet ?
Bij tijd en wijle ging de overjaarse drumvalies van Dizzy alleen op
reis, maar telkens kon onze smoelschuiver ze inhalen en terug aan de
ketting leggen.
Waar en wanneer zie ik jullie terug ? Weet het ons te zeggen.
Review:
witteMVS
Photo:
Freddy B |
|
Tradition:
Jacq
vendredi
2 février 2007 au Borderline à Diest
Soirée présentation
du premier CD de ce jeune groupe belge prometteur qui, pour au moins
60% de leur répertoire ,nous régale de leurs propres compositions
;plutôt exeptionnel à l'heure actuelle!
Ce CD nous fait découvrir 11 plages dont 10 sont des compositions
du chanteur-guitariste Kris Kirri Valvekens. Et c'est très bon...
d'ailleurs il suffit de consulter le site pour en être totalement
convaincu
En avant pour le concert.
Ca démarre en puissance avec un fantastique tempo de Do The Mess
Around . Le morceau suivant Reelin' and Rockin' joué à
la manière " Albert Collins-ice-pickin" est soutenu
par une section rythmique ("") aussi imposante q'une forêt
de sequoïas. Suivant :Worried Man , depuis la version de Ferre
Grignard de 1968,on rien fait de mieux!! Et ainsi de suite.... perles
après perles, tantôt un son blues mélancolique,
tantôt un country entraînant , tout s"enchaîne
merveilleusement Ainsi leur version de As The Crow Flies aurait sûrement
gagné l'approbation de T J White inclinant la tête derrière
son double bourbon!
A d"autres moments le son de G Thorogood envahissait le podium
bref... et j'en passe ; 15 numéros tous au mieux!
Beaucoup de superlatifs pour ce groupe n'est-ce pas ?j'ai pourtant attendu
2 jours pour décanter tout ça et mon avis n'a pas changé
. Je m'en voudrais quand même de ne pas parler de la jam finale
; là ils sont rejoint par les membres de Second Hand Store...
bon... je dois avouer que la seule jam qui m'ai vraiment beaucoup impressionné
est celle d'il y a 30 ans de celà (!) entre Mike Bloomfield-
Al Kooper- Steve Stills . Soit, et pour conclure : aux States ils ont
Kenny Wayne Sheppard , NOUS avons le Kirre ! reste avec nous
("") Jan Vermeulen : bass and
backing vocals
Kris Doms : drums
Kris Kirri Valvekens / guitars and vocals
Venons-en
à SECOND HAND STORE
Beaucoup
de mérite pour ces kets qui parmi une série de blues interprété
façon Second Hand Store nous font découvrir des morceaux
à eux et cela en parfaite harmonie
tout au cours de leur prestation ; ambiance Mississipi juke joints ,
... "écurie" Fat Possum garantie
Que voilà un excellent groupe pour chauffer le public , pour
entammer une après-midi de festival, bref une garantie de démarrage
en trombe !
Avis aux organisateurs de concerts!!!
|