5 'O Clock Shadow Blues Band (B)
vrijdag, 2 februari 2007 in THE BORDERLINE te Diest


De jongens stelden hier hun eerste CD voor. Het is een prachtig kleinoodje geworden van deze Belgische band, die voor minstens 60 % van hun repertorium op eigen nummers kunnen bogen. Eerder een rariteit in bluesland, zelfs in internationale context. De CD telt 11 nummers waarvan 10 van de hand van zanger-gitarist Kris " Kirri" Valvekens. En ze staan er. Zo goed als onwrikbaar. Voor een grondige doorlichting dezer, zie elders op deze site.Hop naar de gig nu.
Het ging meteen al goed van start met de fantastische up-tempo van DoThe Mess Around.
Het daaropvolgende Reelin’ and Rockin’ werd gedreven door een Albert Collins-ice-pickin’ telly-guitar en de rhythm-section stond erachter als een sequoia-woud. Worried Man was de eerste beluisterenswaardige rendition van dit nummer sinds de versie van onze Ferre Grignard zaliger uit 1968. Eén voor één volgden de pareltjes zich op, nu eens met weemoedige bluesklanken, dan weer met springerige country telecasterklanken of swamperige sounds. En dit alles kon de coherentie van de totale sound niet bederven. Zoals As the Crow Flies werd weergegeven door onze Shadow, zou T.J.White zeker goedkeurend vanachter zijn dubbele bourbon hebben geknikt. Bij tijd en wijle, en dan vooral als de steelpipe om de pink van Kirri kwam, stond George (Thorogood) mee op het podium. Het eigen nummer Nothing Left werd in zijn extended live-version gekruid met flardjes Duane Allman-licks uit Live at Fillmore East en het alomgekende In the Summertime van John Sebastian. 15 nummers, om ter best. Heb ik teveel superlatieven gebruikt? Misschien. ‘k Heb nochtans 2 dagen gewacht om te laten bezinken. Maar ik denk niet dat er mindere songs tussen zaten. Of misschien toch, die ene jam naar het einde toe met de mannen van Second Hand Store. Maar dat is eerder een eigenschap van het jammen, naar mijn bescheiden mening. Ik kan mij er momenteel maar één valabele voor de geest halen en dat is de Mike Bloomfield- Al Kooper- Steve Stills- session van zowat 30 jaar geleden. Kortom en als besluit: in de states hebben ze Kenny Wayne Sheppard als jonge belofte. Wij hebben de Kirri. Houden zo, gaste !!!

Jan Vermeulen : bass and backing vocals
Kris Doms : drums
Kris Kirri Valvekens : guitars and vocals

Opwarmer voor de 5 O’Clock Shadow waren de Chilly-Willy spin-off Second Hand Store (B)
Niet onverdienstelijk spelen deze heren een reeks blues-standards met toch een duidelijke eigen inbreng, en een drietal eigen nummers die naadloos tussen de standards passen. Een eigenzinnige maar lucratieve bezetting
Nico "outside" Van Buitenen: Zang en rhythmguitar,
Dirk " Pizze" Pisele: Leadguitar en,
Dizzy Gerry Alaerts: mouthharps en prewar-suitcase.

De sfeer van het gebeuren riep beelden op van de heden nog steeds bestaande Mississippi juke-joints met artiesten van de Fat Possum stal. Ongekunstelde maar ‘to the point’ blues. Bare essential. Een goede opwarmer en voorzeker, beste concertpromotoren, een voortreffelijke act voor de kleine podia om het publiek aangenaam bezig te houden tijdens het verwisselen van de backlines op het grote podium. De groep speelt hecht en strak en het stoort geen enkel moment dat er bijna uitsluitend Chicago-kaskrakers gespeeld worden omdat ze met eerbied voor de roots worden opgevoerd. En iemand moet de overlevering in stand houden, niet ?
Bij tijd en wijle ging de overjaarse drumvalies van Dizzy alleen op reis, maar telkens kon onze smoelschuiver ze inhalen en terug aan de ketting leggen.
Waar en wanneer zie ik jullie terug ? Weet het ons te zeggen.

Review: witteMVS

Photo: Freddy B

 

Tradition: Jacq

vendredi 2 février 2007 au Borderline à Diest

Soirée présentation du premier CD de ce jeune groupe belge prometteur qui, pour au moins 60% de leur répertoire ,nous régale de leurs propres compositions ;plutôt exeptionnel à l'heure actuelle!
Ce CD nous fait découvrir 11 plages dont 10 sont des compositions du chanteur-guitariste Kris Kirri Valvekens. Et c'est très bon... d'ailleurs il suffit de consulter le site pour en être totalement convaincu

En avant pour le concert.
Ca démarre en puissance avec un fantastique tempo de Do The Mess Around . Le morceau suivant Reelin' and Rockin' joué à la manière " Albert Collins-ice-pickin" est soutenu par une section rythmique ("") aussi imposante q'une forêt de sequoïas. Suivant :Worried Man , depuis la version de Ferre Grignard de 1968,on rien fait de mieux!! Et ainsi de suite.... perles après perles, tantôt un son blues mélancolique, tantôt un country entraînant , tout s"enchaîne merveilleusement Ainsi leur version de As The Crow Flies aurait sûrement gagné l'approbation de T J White inclinant la tête derrière son double bourbon!
A d"autres moments le son de G Thorogood envahissait le podium bref... et j'en passe ; 15 numéros tous au mieux!
Beaucoup de superlatifs pour ce groupe n'est-ce pas ?j'ai pourtant attendu 2 jours pour décanter tout ça et mon avis n'a pas changé . Je m'en voudrais quand même de ne pas parler de la jam finale ; là ils sont rejoint par les membres de Second Hand Store... bon... je dois avouer que la seule jam qui m'ai vraiment beaucoup impressionné est celle d'il y a 30 ans de celà (!) entre Mike Bloomfield- Al Kooper- Steve Stills . Soit, et pour conclure : aux States ils ont Kenny Wayne Sheppard , NOUS avons le Kirre ! reste avec nous

("") Jan Vermeulen : bass and backing vocals
Kris Doms : drums
Kris Kirri Valvekens / guitars and vocals

Venons-en à SECOND HAND STORE

Beaucoup de mérite pour ces kets qui parmi une série de blues interprété façon Second Hand Store nous font découvrir des morceaux à eux et cela en parfaite harmonie
tout au cours de leur prestation ; ambiance Mississipi juke joints , ... "écurie" Fat Possum garantie
Que voilà un excellent groupe pour chauffer le public , pour entammer une après-midi de festival, bref une garantie de démarrage en trombe !
Avis aux organisateurs de concerts!!!