LARRY MILLER (UK)
Cafe Meulenberg- october 06, 2007

Website Org: MEULENBERG (cafe) MOL
Website Artist: Larry Miller (UK)

Review: Laurence
Photo: AD

LARRY MILLER

Bij navraag in de goedgevulde gezellige Meuleberg café waren er maar weinig die al iets gehoord hadden van Larry Miller, maar omdat we vertrouwen hadden in Jo zijn programmatie waren er toch wel meer toeschouwers als enkele dagen geleden in gerenommeerde bluesclub aan de andere kant van de taalgrens. 
Toen het drietal de eerste noten lieten weergalmen (een understatement want de decibels waren precies gratis) was het meteen duidelijk wat deze groep bedoelde met bluesrock. De ruige klanken en beats hadden de toon gezet voor een avondje stevige engelse blues uit vervlogen tijden. Als Larry Miller zijn mond opendeed kon ie makkelijk drie microfoons naast elkaar bedienen. Zijn stem is echter uiterst geschikt voor hun muziekstijl en zijn smoelenwerk (zonder schijfinstrument) verbaasde de ganse zaal. De beperkte podiumruimte werd ook volledig gebruikt voor zijn soms overenthousiaste benenwerk maar waar iedereen het er wel over eens was, was het uitstekende gitaarspel van Larry. Een virtuoos kan je hem misschien niet noemen en hij had ook de behoefte niet om al zijn kunde te demonstreren in ellenlange solo’s (zoals we maar al te dikwijls van confraters zien), maar het betrof hier toch wel het betere werk dat spontaan met veel gevoel en soms met veel armgezwaai van zijn oude favoriete Fender welke hij heeft omgedoopt naar “Larryocaster” ipv stratocaster naar de Marshalls doorgestuurd werd. Hij speelt al een tiental jaren met zijn bassist en drummer en die mannen weten hem dan ook perfect te ondersteunen zonder echt de aandacht af te leiden, zelf niet tijdens hun zeer kort doch krachtige solos. Wat deze groep onderscheidt van vele andere is dat ze niet alleen muziek brengen, maar ook entertainment. Er wordt tijdens de nummers van op het podium zo op het publiek ingespeeld dat meezingen, meeklappen en bewegen vanzelf komt. Voeg daarbij de interactieve communicatie tussen zanger en publiek tussen de nummers door (in onvervalst doch verstaanbaar”plat” Engels), en je hebt het recept voor een meeslepend avondje voor de echte fanaten. Dat de man openstond voor commentaar werd bewezen toen ie na een suggestie uit het publiek om met alle gitaren eens te spelen hij er drie rond zijn nek hing en speelde alsof het niks was (wel maar met ééntje ingeplugd). Rustiger toeschouwers bleven dan wel liever achteraan de zaal, ook voor de decibels. Tussen al die rocky nummers hebben we ook een paar rustiger nummers gehoord waarin hij nog meer zijn gitaartalenten kon vertonen. Het bisnummer gebeurde met slide op zijn vierkante rode gitaar en toen het allemaal gedaan was kon iedereen terugkijken op een aangename kennismaking. Larry heeft er veel cd’s verkocht, en de meeste aanwezigen zullen zijn naam niet snel vergeten en uitkijken naar zijn volgende Belgische passages. Louis en Heidi hebben nog uren kunnen verder tappen want deze groep had iedereen wel in de mood gebracht om er nog een paar te drinken. De programmatie voor de komende maanden is ook verzekerd zodat zo ons daar nog regelmatig gaan zien.