THE MOFO PARTY BAND (US)
Roots Music Brussel - september 19, 2007

Website Org: Roots Music Brussel
Website Artist:Mofo Party Band (US)

Review: Witte MVS
Photo: Freddy B

THE MOFO PARTY BAND

Vanavond was Nekkersdal het toneel voor de zoveelste party van de Mofo’s. Na enkele maanden toeren door Europa voor de grotere en kleinere festivals en tal van kleine clubs, zat de mot er enigszins in, maar John en Bill en de anderen lieten dit zo weinig mogelijk blijken. Ze bleven er voor gaan, en mocht het publiek iets of wat beweeglijker zijn geweest, was het gegarandeerd een super duper party geworden.
Al van bij het begin met hun eeuwige opener “Bad Trip” was het midden in de roos. Aan de smoelentrekkerij van John Clifton kon je zien dat hij het, na dit lange toeren nog altijd niet beu was. Ze hebben immers een degelijke faam opgebouwd hier in de Oude Wereld en hun broodje voor volgend seizoen is misschien nog niet gebakken dan wel artisanaal gekneed. Want iedereen wil hen terug. Wij ook.
Heel wat energie genereren die broertjes John en Bill Clifton, respectievelijk zang, harmonica en gitaren. En Cobra Finney, double bass en een jonge Pool(naam vergeten) op drums laten zich ook niet onbetuigd. Hun vaste drummer Daniel Burt was voor dit tweede luik van hun Euro-tournée thuis gebleven. Ondanks de grote bedrijvigheid vond Cobra toch nog de tijd om regelmatig zijn vetkuif in de plooi te leggen, onderwijl zijn snaren plukkend en ervoor zorgend de beat niet te laten verslappen. Een momentopname: Cobra staat bovenop zijn bass zijn haar te kammen, terwijl Bill de bassnaren beroert en John langs vanachter Bill’s strat bespeelt.
Omdat ze niet genoeg plaats hadden om echt uit de bol te gaan, hielden ze het hoofdzakelijk bij het bluesgedeelte van hun repertorium, wat ook niet niets is natuurlijk. Het lijkt me zo dat John goed op weg is om harmonicagewijs in de buurt van de groten te komen. En hij moest ook nog een tandje bijsteken toen hij ons Geneviève Dartevelde ofte Little Gene op de bandstand riep. Gene is ons en U wel bekend van onder andere The Excellos en van Mighty Roy and the Bluesdealers en is ook niet de eerste de beste op gebied van bluesharp en zelfs mondharmonica in ’t algemeen. Ook hier naast John kon ze gerust haar “mannetje” staan en bewees eens te meer dat er hier heel wat talent huist in ons momenteel onbestuurbaar Belgenland. Bravo voor Gen. Ook John’s ogen en lofbetuigingen verrieden bewondering voor de prestaties van de kleine, enkel qua gestalte dan wel, Brusselse  bluesartieste.
Voor een overzicht van de door hen gebrachte nummers kan ik U mijn revue van de laatste Mofo-CD, elders op deze site, aanbevelen.
Weer een geslaagd feestje hier in Nekkersdal, al ben ik ervan overtuigd dat de climax niet werd bereikt vanwege de beperkte bewegingsvrijheid van de Mofo Band. Hun werkterrein is niet enkel het podium, maar de ganse zaal, zoals op meerdere festivals en in clubs is gebleken. Voor dergelijke Party beesten moeten stoelen en tafels weg van het podium. Deze fnuiken de interactie tussen groep en publiek en aldus gaat er heel wat explosieve kracht verloren. Maar voor de rest was alles OK. Volgende concert hier in de Roots Music Club is op 9 oktober met de Canadese Perpetrators. Niet te missen alweer. En op 18 oktober Candye Kane. En dat allemaal zonder tafels en stoelen heb ik mij laten vertellen. Allen daarheen.

...the end...