Zondag 24 juni, een rustig weekend gepland tussen de festivaldrukte door. Alleen de beloofde pint op de verjaardag van de Chris (castelein van het beroemde Ace Cafe) moest ik erbij nemen. Dus tegen 20.00 naar Rumst en raar maar waar geen rockabilly of blues deze maal. De band van dienst waren "The Rock 'o' Fellows" een Heistse Punckrock formatie waarvan de zanger "Mario" zich in de contreien van Rumst is komen vestigen, en omdat ook hij er een jaartje bij deed zat het cafeetje bomvol.

Punkrock, niet zo dadelijk m'n ding maar toch goed voor een portie stevige muziek. The fellows zijn ontstaan uit de restanten van de vroegere Punkformatie Void Section. Alhoewel de Mario regelmatig in het cafe vertoefd leek het erop dat hij er niet van op de hoogte was dat er op tijd moest begonnen worden om de buren te vriend te houden. Iets meer info leerde me dat er nog op iemand moest gewacht worden en de set toch niet langer dan een klein uurtje zou duren.

Rond de klok van negen was het dan zover en begon de set met een intro van Gary Glitter's Rock and Roll. Opbouwend op de intro kwamen stelselmatig de bandleden post vatten "on stage" tot de laatste (Mario) aanwezig was en kon de set beginnen. Knap ineen gestoken die intro maar waarom het zelf niet opbouwen zonder dat Glitter gedoe. Even naar een optreden van T-99 gaan zien gasten en je zal horen dat het allemaal zelf kan gespeeld worden, waardoor je de eer aan jezelf kan houden. Maar natuurlijk ken ik de ganse opzet van de set niet en zal het zo wel horen. Vanaf de eerste noot zaten deze gatsen al in overdrive en klonk het loeiend hard door het cafe.

De nummers opsommen is voor mij iets teveel gevraagd maar aan de aanwezigen te zien kon je merken dat het allemaal OK was. Toch bleef er me een nummer bij...Waking up! Deze song gaat over het op stap gaan om 's morgens te ontwaken door het...en ik citeer volgens de Mario...gem...m van je vrouw. Ergens in de helft van de set werd er vermeld dat ook deze formatie een slowtje konden spelen en toen ik verwonderend wilde horen naar wat ze ten gehore zouden brengen klonk James Blunt's You're beautiful door de boxen. Persoonlijk vind ik dit een hoog humor gehalte hebben. Terug komen voor een gevraagde "encore" hadden the Fellows ook gerepeteerd en met (Riding Along of Getting Along) zat dit korte optreden erop en hadden de aanwezige liefhebbers van het genre toch genoten. Eindigen deden ze weerom met de Gary.

Ik denk dat het in een grotere zaal en met de nodige stagediving een superset zal worden. Na het einde stelden de Chris en ik vast dat vooraan staan ook zoal z'n voordelen heeft....

Bandleden:
Drums: Vinnie
Bass & vocals: Koene
Vocals: Mario
Guitar: Pekke
Guitar: Timmy