Fried Bourbon (B) feat. Gene Taylor (US)

CD release - CC Luchtbal Deurne - February 22 - 2007

Waar ik het in eerste instantie niet zo’n goed idee vond een featuring artiest van de klasse van Gene Taylor te betrekken in een CD-presentatie, moet ik nu mijn mening herzien. Gene heeft een functionele bijdrage geleverd, zonder zichzelf in de kijker te plaatsen waarvoor chapeau. Zonder enig stigma zal Fried Bourbon in de toekomst kunnen verder werken met andere toetsenisten, of zonder…. En dan, de Luchtbal zat nagenoeg vol. Mooi, want deze betonnen schouwburg in de schaduw van de tweelingviaduc ‘spoorweg-ring’ is niet meteen mijn favoriete locatie, ook al vanwege zijn cinemazetels van waaruit het zeer moeilijk is om in ‘juke-joint-mood’ te raken. Deze (onze) soort muziek zal nu en in de toekomst steeds gelardeerd dienen te worden met de nodige pinten. Maar gelukkig ging de band meteen goed van aftrap met een spetterend Go Ahead (move into position) waarmee ook de CD begint. Onverlepte chicago zoals het hoort.

Steven Troch, Vocals & Blues and Chromatic Harp

Daarna kwam Seven Months stomend boogie-end en met een Rusty Zinnig riedeltje van de hand van Guitar Tim bovenop. Als derde…… nee zo kom ik er niet. Ik zou ze één voor één de review kunnen laten passeren maar dan moet u te lang lezen en dan riskeert u een van hun volgende shows te missen. Alle nummers (van de CD) zijn van eigen makelij en met respect voor de illustere voorbeelden hier allemaal gebracht. Moeiteloos klommen ze langs de zitjes van de schouwburg naar omhoog en deden de voeten tot de bovenste rij toe stampen.

 

Tim Ielegems : guitars
Als ik het goed heb, kregen we ook nog een cover van Nine Below Zero opgedist. Het meest verrassende echter was the selfmade tango Blue Picasso Night , die zeker geen afbreuk deed aan de homogeniteit van het programma. Integendeel, een beetje diversiteit houdt de aandacht gaande. Gene mocht ook 2 piano-boogies inlassen. Hij is al volop geïntegreerd op die korte tijd dat hij in ons land woont. Telkens zijn pianospel even kon gemist worden, draaide hij zich om, om een pintje te genieten. Mooi niet ? « Dat kan hier zonder papieren zak » denkt hij, en etaleert zijn recent verworven recht met fierheid. Bijwijlen klonk zijn pianospel een beetje te electrisch en/of overbodig, maar dat is misschien een al te subjectieve opmerking.
 

Patrick Houthooft : bass,tambourines
Absoluut gaan kijken en CD kopen is de boodschap, want ik kan niet alle nummers zoals het gigantisch rockende Burnerby Square en idem-dito Lushhead verslaan, hoe graag ik het ook zou willen. Alle nummers rolden er vloeiend uit. Kortom een prachtige no-nonsense gig.
Om mijn reeds bekende slotfrase te gebruiken : houden zo gasten en nog een beetje bij ; de podia van de Groote Festivals van de zomer staan te wachten.
Jürgen Claes : drums , congas
Ach, bijna vergeten. De jongens zoeken dringend iemand om hun bindteksten te schrijven, want daar zijn ze zelf niet zo goed in. Anderzijds, als er zo geen schrijver komt opdagen kunnen ze ook zonder (bindteksten) natuurlijk.
Gene Taylor (US)

Eternally yours,
witteMVS

Photo's: Freddy B