JEFF ZIMA (US)
Parochiehuis Hamme - october 12, 2007

Website Org: BLUES AON DAA STOAZE HAMME (B)
Website Artist:Jeff Zima (F/US)

Review:Marcel
Photo: Marc Bouillon

Jeff Zima

Duizend concerten heeft hij al in de benen, 300 goede songs in het hoofd en laten we zelfs niet spreken over het aantaal akkoorden in de nek van zijn gitaar : Jeff Zima reist op het ritme van zijn instrument en laat ons zijn land ontdekken, zijn leven in zijn bluescultuur. Zijn onvermoeibare gitaar maar vooral zijn passie voor de blues brachten hem zo’n 12 jaar geleden vanuit New Orelans  naar het Zuidwesten van Frankrijk waar hij zijn fantastische ritmesectie leerde kennen: Fred Jouglas op staande bas en de onvermoeibare Didier op drums.
Zijn muziek is Kunst, met hoofdletter “K”. Moeilijk ook om de ziel, de stem en de gitaar niet aan elkaar te koppelen. De man staat als een rots. Jeff is een authentieke en zeer overtuigende bluesman. Een enorm talent wiens vrijgevigheid voelbaar is. De stem die zich tot u richt is de weg tussen hart en ziel, en dat doet gewoonweg deugd. Jeff verstaat de kunst om zijn publiek te entertainen in een optreden vol klasse en humor. Alles komt aan bod. Vergelijk, maak een evaluatie, analyseer maar , het is gewoon perfect. Zij het elektrisch of accoustisch , van een jazzy ballad tot een opgefokte boogie, alles klopt tot in de kleinste details,en laten we vooral zijn slide-spel niet vergeten.
Jeff Zima is een soort tovenaar en een dirigent van 10 vingers, 6 zes snaren , een bottleneck en een natuurlijke , intimistische stem die u de Blues vertelt. Stel het maar zo, voor twee traditionele riffs is de derde verlicht en creatief. Zijn muziek is zo aanstekelijk dat je moeilijk rustig kan blijven zitten, het neemt je bij de ballen, het beweegt je soms tot tranen .
Gelukkig weet de man zich perfect omringd door twee klasbakken , mannen van weinig woorden maar oh zo sober. Bassist Fred Jouglas studeerde vooral de kunst van de soberheid, niets te veel, geen franjes maar recht voor zijn raaps gebas en alles voor de swing. Terwijl Dider op drums een ongelooflijk “groove” met zich meebrengt en een zeer fijn en  precies spel ten dienste van het geheel stelt. Dit trio is op zijn best op de planken, waar hun passie voor de muziek de bovenhand haalt
U zult wel denken dat ik overdrijf met mijn liederlijk gedoe, maar ik denk dat hiervan geen enkele letter teveel is neergepend. Gewoon afgaande op hetgeen ik gisteren heb ervaren mag dit zeker zo genoteerd worden en ik denk dat er nog anderen zo over denken. Niet veel volk voor dit tweede optreden van de mannen van “Daa Stoazze”, maar om weer eens het oeroude cliché boven te halen, hadden de afwezigen weer eens ongelijk , en hoe!
Wat een drive beste vrienden, een goedlachse man met een blueshart op de juiste plaats en dijken van nummers of wat dacht u van ‘Hold To Your Money’ , Give Me Back My Keys’ , ‘Pigmeat Papa’, ‘Shake Yer Boogie’ of nog ‘What A Life’ . Wat mij betreft was het gewoonweg ‘What A Concert’!!!
Niks dan gelukkige gezichten in het zaaltje en een El Grande die door Jeff even op de bühne mocht om samen ‘Hoochie Coochie Man’ en de Hoodoogang klassieker ‘Sweet Little Cutie Pie’ ten gehore te brengen. Hoewel het optreden bijna 3 uur had geduurd leek het zo te zijn voorbijgevlogen en dat was vooral te danken aan de enorme présence van Jeff zelf, die de hele avond lang het publiek in zijn ban wist te houden en mee betrok in het gebeuren vooraan op het podium.
Uiteindelijk mocht de man gaan rusten echter niet zonder de obligate en meer dan verdiende bissers weg te geven. Daverend applaus, doek en einde van een weerom schitterende bluesavond daar in Hamme.
Ze zeggen dikwijls dat een glas wijn per dag goed is voor hart en bloedvaten. U weet wat u te doen staat als u geen wijn lust. De muziek van Jeff Zima is hiervoor een prima vervanger.

Marcel.