MUDCAT (US)
De Swaffaar Hamme - october 26, 2007

Website Org: BLUES AON DAA STOAZE HAMME (B)
Website Artist: Mudcat (US)

Review: Witte MVS
Photo: Freddy B

MUDCAT

Er zijn nog vaste waarden op deze wereld en zelfs in deze tijden, dat wij als Belgen stuurloos en verweesd, rondwaren op onze aardkloot. We herinneren ons al niet meer hoe het is om geregeerd te worden. Ons hoor je niet klagen. Misschien ligt de oplossing voor de hand. Belgiê, de eerste anarchistische samenleving, of hoe het ook nog kan zonder mooipraters. Maar…we gingen het hebben over vaste waarden. We hebben er zo één gezien in Hamme, Danny ‘Mudcat’ Dudeck uit Atlanta. Een organisatie van Blues oan Daa Stoazze en weer een voltreffer op rij. Onze Marc weet ze te ‘denicheren’. Gezien zijn status, hier in Europa tenminste, van ‘goed bewaard geheim’ , moet je er maar bij komen om Mudcat op je affiche te zetten. Vanuit een lucratief standpunt een groot risico, maar zeer onterecht, want de man is een genie in menselijke gedaante, zowel op muzikaal gebied als op terrein van show geven. Ik geef hier nu een cliché weg van jewelste, maar het moet me van het hart: de afwezigen hadden dusdanig ongelijk dat ze er zullen op afgerekend worden in het hiernamaals.
Plaats van gebeuren: de Swaffaer een Hamse vertaling voor iemand die altijd dorst (soif) heeft. Een echte en gezellige bikerskeet, zoals er deze dagen nog maar weinig zijn. Maak je als biker een rondrit in ’t Waasland of daaromtrent, maak dan van Swaffaer je stopplaats. Je vindt er geen geschiktere mijlen in de ronde.  Een geschikte locatie voor de gig, ook qua capaciteit, gezien de talrijke afwezigen.
Mudcat was vergezeld van een Kongolese bassist, Biko, en een Franse drummer, Julien. Deze twee heren vormden de meer dan degelijke, ritmische ondersteuning voor Danny’s meesterlijke slidespel. Hij beheerst zowat alle stijlen op slide-gitaar, van Delta over het ‘klassieke’ slidewerk à la Bob Brozman, naar country-style lapsteel en latino Ry Cooder tot en met de electrische Duane Allman en het ruwere schuifwerk à la Rory Gallagher. Hij kan bogen op vijfennegentig procent eigen werk dat het ganse americana firmament omspant, blues, country, cajun, rock’n’roll, tex-mex………maar allemaal met de eigen Mudcat bottleneck touch. Ik heb eigenlijk maar één nummer als cover ontdekt, en dat was “Don’t Let Nobody Drag Your Spirit Down”. Absolute toppers van zijn eigen hand zijn “The Mess Is On”, “Agradesco a Diós”, “Hell Hath No Fury”, “Nina Song” en ga zo maar door. Met zijn gemoedelijke aanpak weet hij ook de vrouwen op zijn podium te lokken voor een dansje. En op een bepaald moment kwam er onder impuls van Biko zelfs een Kongo-song tevoorschijn in een improvisatie. Superieure klasse. Spijtig genoeg was het zijn enige concert hier in Belgenland, zoniet was ik hem zeker nog eens gaan zien. Een aanrader voor de festivals van volgende zomer. Met zijn full band dan, met inbegrip van de blazers.
Een zeer geslaagde avond daar in de Swaffaer. Marc en Pee, dit was een goed idee.
Merçi en tot de volgende. Nog van dat !

witteMVS