THE PINE BOX BOYS (US)
Den Bromfiets Bonheiden - september 09, 2007

Website Org: Den Bromfiets Bonheiden
Website Artist:Pine Box Boys the (US)

Review: Witte MVS
Photo: Freddy B

THE PINE BOX BOYS

Een zondagnamiddag, in ’t begin van de herfst, is meestal zo leeg als een uitgezogen ei. Den Bromfiets heeft tegenover deze dodelijke leegheid een schitterend alternatief  geplaatst in de vorm van matinee concerten met gratis inkom. Jawel, je hebt het goed gelezen, GRATIS. Om een abrupt faillissement tegen te gaan wordt er halfweg de show eens rondgegaan met de sombrero. Daar leg je in wat je kwijt wil, in euro dan weliswaar, of naargelang wat de band je waard is. Zo zie je maar, er wordt hier en daar nog rekening gehouden met de al dan niet aanwezige koopkracht van zijn klanten. Vertederend, niet ? Daarom zeggen we hier ook nogal eens gemakkelijker van “Geeft er ons nog ene”. Inderdaad, nog méér dan elders.
Allez, zenne… na dit pleidooi voor gratis gigs, dewelke alleen kunnen op een loze zondagnamiddag weze wel gezegd, des avonds willen onze vrienden muzikanten een menswaardige soldij, gaan we over tot de verbijsterende wekelijkheid.
Hier in Bonheiden is dat kleine café weer stampvol dichtgeslibd. “Niet moeilijk” hoor ik hier en daar een betweter, die er nog nooit geweest is, al zeggen. Maar weet dan wel, beste, dat met een vol café hier wordt bedoeld dat de Harenstraat dan ook wemelt van het volk van huisnummer dertig tot en met honderdzevenenveertig. Als je iet of wat aan de late kant bent, kan je gaan stationneren in Rijmenam, tenzij je met je moped* bent natuurlijk. De reden voor deze volkstoeloop lag niet enkel bij de onaards sympathieke uitbaters van dit pand, maar ook en, misschien wel, vooral bij het feit dat de ongelooflijkste weirdo’s van Arkansas hier hun opwachting maakten.
Het zal nu zo ongeveer de vierde keer zijn dat ik ze zie dit seizoen, hier te lande, en nog steeds kan ik smakelijk lachen om hun vrolijke verhalen over moord, brand, on- en vrijwillige doodslag, verkrachting, necrofilie, schrijnende dodelijke armoede, hartstochtelijke massaslachtingen en dies meer. De chroniqueurs van al dat fraais noemen zichzelf The Pine Box Boys en wij hebben deze gewoonte van hen overgenomen. Deze gasten zijn buiten hun eigenaardige hobby, hierboven beschreven eigenlijk bovenste beste kerels. Zelden komt men vriendelijkere mensen tegen. ’t Moet zijn dat ze alle onmenselijke trekken van zich af zetten door erover te zingen. Het werkt dus toch. Ze werkten een goed gedeelte van hun repertorium af en werden in het tweede deel bijgestaan door onze Belgische weirdo, James van de Moonshine Playboys op resophone-mandoline. Samen maakten ze dolgedraaide pret en waagden zich zelfs aan gecountryfijtte interpretaties van Zappa-werk. Ge moet maar durven, zeiden sommigen, maar ik denk dat zijne keizerlijke hoogheid van de bizarrofonie eens hartelijk zal meegezongen hebben in het hiernamaals.
Hoe het ook zei, zelfs hier in den Bromfiets komt er een eind aan, temeer daar onze Pine Boxers nog ijlings naar Kid’s R&B Café moesten om het nog allemaal eens dunnetjes over te doen. Dat kan natuurlijk allemaal probleemloos onder de deskundige begeleiding van Surfing Airlines. Zijn zij immers niet de uitvinders van al wat ijlings dient te gebeuren.
Bromfiets, tot de volgende en thx aan de Mother Trucker Agency (Erwin & Tom)voor de organisatie en de altijd zorgvuldig uitgekozen bands!!

*moped = bromfiets