SEAN CARNEY BAND (US) feat. GENE 'KING SAX' WALKER (US)
Cafe Meulenberg Mol Millegem - october 17, 2007

Website Artist:Sean Carney band (US)

Review: Freddy B
Photo: Freddy B

SEAN CARNEY BAND (US) feat. GENE 'KING SAX' WALKER (US)

Vandaag richting Mol (Millegem) alwaar Café Meulenberg zich bevindt. Van Jo (Bugaboos) hadden we reeds vernomen dat de editie 2008 van Bugaboos aan een sabbatjaar toe was en omdat ze lijken bij hun standpunt te blijven moeten we ons daar maar bij neerleggen zeker…
Dus voor 2008 gaat al onze hoop naar de samenwerking van Bugaboos en Café Meulenberg en de verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen. Recent was hier nog Larry Miller (UK) aan het werk en op 01 december verwachten ze hier een kleine stormloop voor Eugene ‘Hideaway’ Bridges (US), en deze Molse Juke Joint zal gegarandeerd te klein zijn na het concert van vanavond.
Vanavond stond op de affiche The Sean Carney Band (US) feat. Gene ‘King Sax’ Walker (US). Voor het gros onder de aanwezigen reikte de kennis over Sean Carney maar over wat er op het internet was te vinden, alsook voor ondergetekende. Maar met deze ‘gig’ zou deze man in onze geheugens gegrift blijven. Het zou een avondje worden met Jazzblues, Swingblues, Real Texas Blues en onder de impuls van ‘King Sax’ ook nog een portie Soulblues … jawadde…
Sean Carney begon solo aan de avond met ‘Kindhearted Woman Blues’ en bouwde zo z’n show op tot de ganse crew op de bandstand aanwezig was. De Bassplayer van dienst was Chris Brzezicki en toonde zich een meester op de upright bass. Als 3de verscheen op het podium vaste drummer Eric Blume. Jazzy nummers zoals Life of Ease (Tittletrack laatste Cd), Bad Side Baby en Ramblin’ On My Mind passeerden hier al dadelijk de revue, gewoon Easy Slow Blues en het enige storende aan het eerste deel van de set was het geroezemoes van enkele aanwezigen. Met 29 Ways van Willie Dixon  kreeg ieder bandlid de tijd om z’n ‘solootje’ te doen en werd Gene ‘King Sax’ Walker on stage geroepen. Gene gaat zelf ook al een tijdje mee en heeft zelfs het podium gedeeld in ’65 met de ‘Fab Four’.
Baby You Don’t Have To Go was het eerste nummer met ‘King Sax’ en dit nummer werd al dadelijk in een volledige saxversie gebracht. Met Baby What you want me to do van Jimmy Reed liet Gene ook horen dat z’n capaciteiten niet alleen tot het saxspelen zou worden beperkt maar kwam ook het vocale van deze soulvoice naar boven. In bijna elk nummer komt er toch een guitarsolo naar boven van Sean en dit stoort op geen enkel moment, ook niet bij One Horse Town van Bobby Blue Bland. En met Why Do You Lie wordt het einde van de eerste set ingeluid en met deze heerlijk boogieswing gaat Sean al lichtjes uit de bol.
Onder de ‘break’ worden er al dadelijk heel wat ceedeekes gekocht en iedereen zit al dadelijk op hete kolen wat de 2de set zal brengen. Het 2de gedeelte van de show wordt op dezelfde manier opgebouw als de eerste.
C.C Rider werd solo gebracht door Sean in een ‘very slow version’, en daarna werd het vuur pas echt aan de lont gestoken met nummers als Bright Lights Big City (J.Reed) en Little Milton’s I Have The Same Old Blues. Een mooie soulversie van Shotgun ging er dan ook in als zoete koek en zeker een gesmaakte Texas sound versie van Kidney Stew.
Het was al na éénen toen de eerste encore volgde en het zouden er drie worden al was drummer Eric aan het einde van z’n latijn gekomen.
Super deze avond!!! En alle aanwezigen zullen dit beamen wat eigelijk te verwachten was met de adelbrieven van Sean Carney:
2007 International Blues Challenge Winners
2007 Albert King Award Winner
2007 “Best Band in Columbus”

En geloof me Blueslovers, na een gesprek met Jo vernam ik welke contacten er nog waren voor 2008, en om met de woorden van Gene ‘King Sax’ Walker af te sluiten…ALLES GOE…