Witteboord criminaliteit ...een gegeven dat al een tijdje opduikt in het artiestenwereldje, op festivals, concerten en boekingscircuits....schandalige hoge toegangstickets en uiterst prijzige consumptiebonnen....  een massa omhoog gevallen Yuppies en fils à papa die zich daar bij goed voelen .....  zien en gezien worden ...ophangen aan de hoogste boom lijkt mij een ideale oplossing !

Dat het ook heel anders kan bewezen de mensen van de VZW Rolmo Productions uit Zonhoven die met hun poging om het TeutRock festival nieuw leven in te blazen erg leuke democratische prijzen hanteren ...toegang 5 Euro, de dorstigen laven 1.50 Euro ...gekoppeld aan het gezonde principe "voor ieder wat wils" in het muzikale aanbod,  je houdt de jeugd van de straat en je krijgt "de ouwe zakken " nog eens uit hun luie zetel.

Het resultaat mag er zijn ...een kleine duizend aanwezigen waaronder enkele medewerkers van uw vertrouwde Rootsville die speciaal  voor The Gaslights ( zie Spotlight On) en the Seatsniffers de dichte mist trotseerden en hun ogen en oortjes duidelijk de kost gaven.

"Pretty Little Thing" Abigail Henderson en haar band stonden op de vooravond van hun terugreis naar Missouri en hadden er inmiddels een kleine twintig optredens in de Lage Landen opzitten. Maar van een uitgebluste of vermoeide band was hoegenaamd geen spoor te bekennen (mede door de goede zorgen van An & Gert) en zij gaven er dan ook meteen een flinke lap op. Het splinternieuwe album "16 Addresses" (zie recensie), dat tenhuize rootsrocker grijsgedraaid wordt, werd met de songs "Last Dollar", "15 Hands", Give It Back" ,"Still Around", "Nadeen", de titeltrack "16 Addresses" en "Silver Ring"  meteen erg succesvol in de schijnwerpers geplaatst.  De soundengineers die na een ganse dag punk, rock en andere "herrie" blijkbaar niet meer wisten hoe country / roots / americana / rockabilly door de luidsprekers moet knallen zaten aanvankelijk met de handen in de haren ....iets wat zich later nog eens manifesteerde bij de soundcheck van the Seatsniffers... "Geen muziek zonder techniek" liet Walter Broes zich ontvallen maar het was toch een beetje frustrerend. Het vaste Gaslights trio, Abigail Henderson - vocals & acoustc gt, Chris Meck - guitars, vocals, Glen Hockemeier en nieuwste aanwinst Mike Alexander on bass lieten het niet aan hun hartjes komen en gaven de die -hard fans nog wat meer waar voor hun geld door met de songs "Long Black Veil", Wicked Love" en "So Good" eventjes te grasduinen in het debuut album "Midwest Hotel".  "Red Dirt", "One Night", "God ,Guns, Glory" van het schitterende album "Lines & Wires" kregen van het enthousiaste publiek meer dan zomaar een herkenningsapplausje ...."The Gaslights are hot in Belgium" . Sympathieke en lieftallige Abigail (mensenlief wat een "strot" heeft dat kind) wist mij nog te verleiden tot de aankoop van een T-shirt en een cd ....en een prachtige foto / zelf geschreven boodschap die ik levenslang zal koesteren...(zou de talrijke aanwezigheid van "ze zijn zo jong en zo mooi, Sire" pubergevoelens losmaken of sukkel ik nu met een midlife crisis ?)

The Seatsniffers dan ...."oude wijn behoeft geen krans" en het gezelschap uit Antwerpen bewees nog maar eens dat zij op eenzame hoogte in Belgie zelfs Europa staan ... aftrappen met "the Red Hot Mama" (waarvan enkele fraaie exemplaren op de eerste rijen), de scheurende sax op "Rocket", de oldies but goldies "Katy - Ann", "Shake it" mogen dan al dateren al van '98 ... zij swingen nog steeds als de pest. "Let's Burn Down the Cornfield", "Give Me Some Sugar", "Shakedown" ,Tony Joe White's "Backwoods", Steve Earle's "Devil's Right Hand", "The Arabian Love Call" , "That's It"  en "UFO" worden nu al beschouwd als klassiekers in het roots genre en zijn mede de oorzaak ervan dat "Everybody's Talkin"  over the Seatsniffers in de meest enthousiaste bewoordingen. Het album " Flavor Saver" ('97) gaf het destijds al aan ... "live beter dan op plaat, zelfs beter dan op liveplaat",

Walter Broes, Piet de Houwer, Roel Jacobs en Bob de Houwer moet je aan het werk zien en slepen je dan moeiteloos mee in hun wereldje van roots & rock & roll. "Cowboy Angel" Piet de Houwer, & s'werelds meest dynamische drummer, zagen wij onlangs nog vocaal erg sterk voor de dag komen met Yurek & Iris (Tribute To Gram Parsons, zie concertreview Crossroads café) en deed dit nog eens subliemmetjes over met "My Baby Come to Party". De heren lieten met "Georgia Slop", "Thing" en "Woman" alvast eventjes in hun (toekomst) kaarten kijken (nieuw album wordt verwacht half april '08) ....

Wij kijken er reikhalzend naar uit en gingen uiterst tevreden huiswaarts met de bisjes " She's a Fox" en "Assembly Line" .     Teutrock Zonhoven .....Welcome Back  !!!!   (SWA)  Met dank aan Peter ( Rolmo Productions)

BACK TO REVIEWS