THE MISSISSIPPI MUDSHARKS (US)
THURSDAY, SEPTEMBER 25 - CROSSROAD OLEN

website

reporter: Freddy
photo
: Freddy

 

 
CONCERT REVIEW
 
THE MISSISSIPPI MUDSHARKS (US)
website
cd review
no buts and no maybes

Als je de ‘Mudsharks’ al begint tegen te komen buiten hun optredens moet dit toch enigszins getuigen van ‘Good Karma’. Vorige woensdag waren er wel meer muziekanten die hun weg hadden gevonden naar het concert van James Harman te Mechelen en zo ook kwamen ‘The Mississippi Mudsharks’ als ‘Good Fellow Americans’ hun landgenoot steunen op zijn concert in de Metteko.

Na de kick-off van hun ‘Tour 2008’ op Binkom Blues beginnen Scottie & Co stilaan op kruissnelheid te komen voor het clubseizoen. Na een paar dagen van intens repeteren in het ‘Ace Cafe’ te Rumst moet het ook voor de buren al ginds een verademing zijn dat de tour op gang begint te komen al moeten de buren van Chris niet al te gerust zijn want eind oktober zijn ze al terug in het land na optredens in Duitsland, Zwitserland, Nederland, Frankrijk en zelfs Mallorca en waarschijnlijk ook in het ‘coolest’ cafe van Rumst.

Het festivalseizoen begint stilaan uit te deinen al komen er nog wel een paar aan. Een rustpauze kennen we bij ROOTSVILLE hoegenaamd niet. Voor mijn partner in crime en ikzelf aan Rootsville begonnen waren we al sinds mensenheugenis intensieve concertgangers en steunden ook toen maar al te graag de ‘Live’ muziek in de Blues & Roots scene zonder het onderscheid te maken of het nu grote of kleine namen zijn… ‘Bad Vibes & Fat Mouths becomes at the end tongue-tied’

Donderdag 25 september was er afspraak in de Olense Juke Joint ‘Crossroad’. Van Scottie had ik de dag ervoor vernomen dat de set ietsje meer bluesgetint zou worden om me een plezier te doen. Nu mijn grapjes over hun ‘grease punk attitude’ moet ik gaan minderen of ik moet bij mijn volgend bezoek  aan Southern California een plaatsje zoeken in een tent aan het zwembad al blijven Scottie en ikzelf elkaar natuurlijk graag plagen.


In de ‘Crossroad’ aangekomen kreeg ik al dadelijk een goedkeurende blik van de ‘Chiet’ die samen met Tim (Tim’s Blues Combo) hun al aan het tegoed doen waren met  één van hun favoriete bezigheden …Cheers!!!  ‘Mad Dog’ kwam onmiddellijk naar ons toe en de ‘tapster’ van dienst werd onmiddellijk aan het werk gezet wat ikzelf als onheilspellend herkende. De avond ervoor was het ‘Maes’ stil gebleven maar hier was het ons ‘merk’ en zou het een generale repetitie worden voor zondag in Rumst. Een tijdje later zag ik nog meer onheilspellend nieuws binnen komen en Tom en Eva (Mothertrucker Roots Agency) voegden zich onmiddellijk bij ons waardoor het tempo een eerste keer de hoogte werd ingedreven.

De ‘Mudsharks’ begonnen aan hun kennismaking met de inlaws van de ‘Crossroad’ en zoals beloofd werd het een gevarieerde set. ‘Train Rolls On’, ‘Daddy Ya’ en ‘Let’s Buzz’ waren de openers en de aanwezigen waren onmiddellijk aan het ‘headbangen’.  De country visie  van de Mudsharks is zonder twijfel ‘Lakeside Redneck Shindig’ en onder de tonen van deze song  kwam het volgende onheilspellende nieuws binnen. ‘Chris’ van het Ace Cafe kwam zoals wij ook zijn ‘buddies’ steunen en het drankverbruik kreeg een volgende ‘boost’. Nee Chris, niet per twee, eentje per keer zal al zwaar genoeg zijn…..
‘Hammerhead’ (van de hand van Tom Essa) bracht de sfeer naar een hoogtepunt en met ‘Preacher’ en het opzwepende ‘Fender Bender’ vloog de tijd te snel en was het einde van de eerste set een feit. Ondertussen was onze ‘gang’ tamelijk uitgebreid en hadden Tom en Eva hun goede intenties overboord gegooid en volgden de ‘Stella’s en Witte’s’ elkaar vlug op.

Het begin van de tweede set werd bij ons aanzien als een rustpauze maar natuurlijk niet voor de ‘Mudsharks’ en de ‘Crossroaders’. ‘Tell Me Please’ was er eentje dat we nog niet kenden en het zou geschreven zijn op het vliegtuig richting Europa, Rock ’n Roll van de bovenste plank!!!  Scottie, liefhebber en trotste eigenaar van een Chevy ’52 schreef het volgende nummer ’30 Weight Shuffle’ in zijn garage in zijn vorige woning in San Diego. De garage ginds is een plaatsje dat dienst doet als repeteer ruimte, stockage ruimte voor cd’s en natuurlijk het onderdak van de ’52.

De tweede set gaf ook meer ruimte voor het brengen van het materiaal uit hun nieuwste ‘Voodoo Doll’. De titeltrack zelf, de surfrock ’Pistolero’ en ‘The Gravestone Lied’ kregen de goedkeuring van de aanwezigen en vooraleer terug in de drank te slaan werd een bisnummer als ‘logisch’ beschouwd.
De ‘Chiet’ kwam me nog vertellen dat er volgende maand een reünie van de ‘Dates’ op het programma staat en dat zal zeker als vanouds in deze ‘Juke Joint’ een party opleveren om ‘u’ tegen te zeggen. Gelukkig was ik vergezeld van een ‘chauffeur’ en kon ik de terugweg al een beetje recupereren van deze drukke concertdagen. Ik hoop dat Tom zijn wagen nog heeft terug gevonden en het beloofd natuurlijk allemaal voor de 'Grand Finale' zondag in het Ace cafe…..