Dinsdag 28 oktober en tijd om nog eens naar het Cantaloupe Cafe in Aarschot te trekken. Dinsdagavond en Cantaloupe, dus Jazz in the House. Na het gesmaakte optreden van de Jeff Herr Corporation vorige maand met tropettist Carlos Nardozza is het natuurlijk met volle verwachtingen dat we richting gasthuisschuur trekken. Op het menu vandaag staat het Pascal Niggenkemper trio dat bestaat uit contrabas speler Pascal Niggenkemper, Robin Verheyen op saxofoon en Tyshawn Sorey aan het drumstel.

PASCAL NIGGENKEMPER (F/D)
website
my space

ROBIN VERHEYEN (B/US)
website
my space

TYSHAWN SOREY (US)
my space

Pascal is al een tijdje bezig en heeft zowel in zijn huidig thuisland Duitsland als daarbuiten al wel enkele titels op zij naam staan. Leergierig als hij is blijft hij zich verder verdiepen in de hedendaagse Jazz. Geboren in Frankrijk leerde hij op jonge leeftijd viool spelen en toen hij op 17 jarige leeftijd de jazz ontdekte begon hij zich ook te verdiepen op de contrabas. Aan zijn zijde staat de Belgische saxofonist Robin Verheyen die voor het moment woont in de ‘Big Apple’.  Als derde van het trio is er de Amerikaan Tyshawn Sorey die in de States als erbuiten zijn strepen in de Jazzwereld reeds heeft verdiend.

Pascal Niggenkemper in een hokje plaatsen is moeilijk omdat hij meesstal zij inspiratie haalt uit de geïmproviseerde muziek vanuit Europa waaraan hij een mix toevoegt van de diverse stijlen die de New Yorkse Jazz scene rijk is. Zijn composities laten hem daardoor alle ruimte om te improviseren en zijn spel is steeds weer vernieuwend te noemen.

Bijna clockvast half negen als Bob de aankondiging komt doen voor het programma van vanavond en er nog eens bij vermeld dat het algemeen rookverbod nog steeds van kracht is. Waar zijn de nostalgische avonden dat we de rooksluiers zo konden waarnemen en leven we daarom nu zoveel gezonder? Het Cantaloupe cafe was weerom aardig vol gelopen en meer volk kan er echt niet meer bij. De aanwezigen waren er klaar voor om deze drie virtuozen samen aan het werk te zien in Pascal’s trio. Het openingsnummer is al meteen een kolfje naar de hand van Robin Verheyden die hier op zijn sopraan saxofoon meteen met de warme klankkleur komt aandraven die eigen is aan dit instrument.  In het openingsnummer is er meteen ruimte om ieder van dit trio ruimte te geven om wat aan vrije impressie te doen. De Jazz ballad ‘Penser à Vous’ is meteen al van een ander allooi, een nummer waar het muisstil mee wordt en het zelfs teveel is als iemand maar aan het glas nipt of het klik geluid van de fotograven als een donderslag werkt onder deze rhythmische stilte. Tijdens deze mooie ballad gaan Pascal en de zijnen feilloos over  naar ‘Brothers’, een nummer waar ieder voor zich elke mogelijkheid benut om met zijn instrument muziek te maken, Impressief Imposant!!! want zelfs het omdraaien van de muziekpartituren maken er deel van uit. Een sterk eerste deel al was Pascal er tijdens een korte babbel onder de pauze niet honderd procent tevreden over wat een artiest van zijn kaliber alleen maar siert .

Tweede deel van het concert en ook de tweede fles wijn, de papa van Dries en Bob zou toch eens meer wijn van eenzelfde soort moeten intrekken want zowel nu als het vorig concert is dit al het vierde merk :-), of staat de schatting van het drank gebruik nog niet op punt, zelfs den Daniel moest van Geuze naar Kriek overschakelen wat hij natuurlijk zonder mekkeren deed.

Het tweede deel zou zowaar nog sterker worden en startte met ‘Heavy Español’, een nummer waarbij Pascal klanken uit zijn contrabas haalt die zelden zijn gehoord. Tijdens de vrije impressie in het volgend nummer waarvan de titel me is ontglipt wanen we ons onmiddellijk in de Halloween sfeer en bootsen ze zowat iedere klank na die je op een krakende zolder kan horen. Tijdens één van de volgende nummers wordt de humoristische noot verzorgd door Tyshawn waarbij hij zijn drumstel en cymbalen begint te ontmantelen en toch is dit muziek. Normaal dat een iemand als T. Sorey hoog aangeschreven staat als lesgever wanneer je deze aimabele man bezig hoort. Ze gebruiken hun instrumenten alle drie upside-down en inside-out . Tijdens één van Pascal’s omzwervingen komt hij tijdens het nummer tot de conclusie dat hij in de rockwereld is verzeild geraakt als we allemaal, Pascal incluis de tonen herkennen van ‘Wild Thing’... over impressie gesproken.

Nog tijd voor een encore, een experimenteel en suggestieve compositie en wanneer ik Niggenkemper achteraf naar de titel vraag van dit nummer moet ook hij me het antwoord schuldig blijven of zoals hij stelde, we’re just playing this song without knowing what…

Een avondje jazz dat tot de verbeelding sprak met een zeer professioneel en technisch sterk trio dat bewees enorm creatief te kunnen zijn en daarmee is het een ‘statement ‘ dat je het Pascal Niggenkemper Trio niet in een hokje kan plaatsen.

Een geluk dat Bob, Dries en natuuuuurlijk de Kim de cultuur met grote ‘C’ in Aarschot hoog in het vaandel dragen en moet er toch stilaan bij de bewoners van Aarschot en omstreken een lichtje beginnen branden dat er dinsdagavonden zijn waar er veel betere dingen te doen zijn dan voor je TV te zitten.

Nog dit, het spreekwoord 'bier na wijn geeft venijn' was weer van toepassing en de Jokke gaan bezoeken in de Knoet zal voor een volgende zijn....