Het begin van het jaar is zoals altijd voorzien voor nieuwjaarsrecepties en andere drankaangelegenheden. Zo ook bij Blues Oan Daa Stoazze, waar ze het jaar altijd inzetten met een drankje , een hapje en een goed bluesoptreden.
Het vroor dat het kraakte vorige vrijdag, -9° gaf de thermometer in mijn wagen aan, maar een echte bluesvent laat zich niet intimideren door een klein beetje kou, dus met z’n allen naar Het Parochiehuis alwaar The Hoodoogang de receptie zou opluisteren.
Bij aankomst werden wij ontvangen met een glaasje “bubbels” en op tijd en stond een hapje. Ik moet zeggen dat ze weten hoe ze het volk moeten in de watten leggen daar in Hamme. Best gezellig maar waren wij niet gekomen voor een streepje blues?
Het was lang geleden dat wij The Hoodoogang nog live aan het werk hadden gezien. Wegens verschillende omstandigheden , hadden de jongens besloten een sabbath-tijd in te lassen. Eerlijk gezegd, dat had hen geen windeieren gelegd.
Slechts met 4, want saxofonist Walter Vos had gepast voor deze gelegenheid, maar ik moet eerlijk bekennen dat de rest van de band, het gemis van de sax ruimschoots wisten te compenseren.
Al zeg ik het zelf, maar de stem van shouter El Grande is er stevig op vooruit gegaan en ik kreeg ook de indruk dat hij zich bevrijder voelde op het podium en zijn ding niet meer zo krampachtig aan de man wist te brengen. Ondertussen ook een andere drummer in de persoon van Raf Devlieghere, die zich enorm kweet van zijn taak zeker als je in de ritmesectie nog een klasbak lopen hebt als Geert Zonderman op de 5-snaren bas.
Persoonlijk vind ik die man één van de beste bassisten van België , enorm sober maar hij weet telkens weer geweldige dingen uit zijn instrument te halen die een mens met verstomming laten staan.
Last but not least, nog een topper, in persoon van Fernando Neris. Terug van weggeweest maar nog niets van zijn stijl en zijn klasse verloren. Hij speelde met stijl zowel op Fender, jazzgitaar of lapsteel, veel maakte het hem eigenlijk niet uit.
We kregen twee sets voorgeschoteld met wat een Best of… van The Hoodoogang moest worden. The good old gang is back in town. Waarom een recept veranderen als het eten toch smaakt?
Uit de eerste set onthouden wij vooral een stevige ‘Go Ahead ’N Scratch’ , waarna Fernando met een leeg glas rhum (hij had de inhoud net ervoor in zijn keelgat gegoten) van jetje gaf of de lapsteel met ‘One More Drink’ , ‘Her & You’ en een stevige afsluiter genaamd ‘Laptop Boogie’.
Na een kleine pauze konden de enthousiaste aanwezigen zich opmaken voor de twee ronde, die begon met echte Hoodoo-music onder het mom van ‘You Hoodooded Me’, daarna een beetje funky met ‘Funk Yourself’ en tijd voor enkele klasse covertjes met ‘Don’t Turn You Heater Down’ van Tommy Castro en Duke Robillards ‘Too Hot To Handle’.
Iedereen lustte er wel pap van en gezelligheid was troef. Het was dan ook bijna middernacht toen we ons mochten opmaken voor de toch meer dan verdiende bissers.
Eens te meer hebben de jongens van The Hoodoogang bewezen dat ze hun strepen meer dan hebben verdiend.
Om toch even een tipje van de sluier op te lichten wil ik toch even kwijt dat ze deze zomer het Blues Oan Daa Stoazz Festival mogen afsluiten als begeleidingsband van Janice Harrington. We zijn benieuwd.
Ondertussen ben ik nog meer benieuwd naar het volgend optreden in Hamme , waar Lea Gilmore een live cd zal komen opnemen in het kader van haar ‘In The Spirit’ tournee waar ze een ode brengt aan de muziek van de grote Mahalia Jackson en daar kijken we zeker naar uit.
Marcel
I want you on...march 13th
Lea Gilmore sings Mahalia Jackson
|