"Out with the truckers and the kickers and the Cowboy Angels" ....vrijdag 27 februari '09 was het eindelijk zo ver, The Cowboy Angels  brachten in het kader van hun eerbetoon aan Gram Parsons een bezoekje aan Cultureel Centrum De Kimpel, Bilzen. Een uitgelezen locatie voor het schitterende initiatief van schrijver - zanger Yurek Onzia om samen met 'Sniffer' Piet De Houwer / drums, multi - instrumentalist Raf "Lazy Horse" Timmermans, Jef Marinus - pedal steel, David Buyle - 'the Best European Fiddle Player', bassist Dennis Colman en last but no least zangeres Iris 'Godin van de Regenboog' Smithuis  het overlijden van hun en onze held nu iets meer dan 35 jaren geleden te herdenken. GP was als lid van The Shilos, the International Submarine Band, The Byrds en the Flying Burrito Brothers of in zijn uppie more than just a country singer or a rock star. De peetvader van de americana / alt. country was slechts een kwarteeuw in ons midden maar slaagde er in om in die korte tijdspanne een unieke brug te slaan tussen country en de hippe sixtiesrock.

Een optreden waar  Rootsville met belangstelling naar uitkeek omdat de uitgebreide try - out in the Crossroads, Antwerpen ( zie previous concert reviews - Dec '07) een onvergetelijke indruk liet op ondergetekende. Veel bekende gezichten in de knusse pluchen zetels en met Nathalie Delcroix, Annelies Brosens en Jorunn Bauweraerts, beter bekend als lieftallige dames van Laïs, naast Cowboy Angels' "bloem" Iris Smithuis ook nog extra "schoon vrouwvolk" op de buhne. Inderdaad, "The tribute to Gram Parsons" is niet alleen een streling voor het oor maar ook de oogjes van het overwegend mannelijk publiek werden verwend. Ongetwijfeld een sublieme (commerciële) zet om via enkele "special guests " iets meer belangstelling op te roepen voor dit unieke magisch, ondeugend, filmisch, elektriserend, opwindend en ontroerend verbond. Alleen was het jammer dat er misschien  door de diverse muzikale en ongetwijfeld ook beroepsmatige activiteiten van de uitgebreide band te weinig tijd en aandacht geschonken werd aan het professioneel inkleuren van het plaatje. Het aan en afkondigen van Yurek deed mij mede door de weinig originele bindteksten, denken aan de jaarlijkse bonte avond van de KWB waarbij iedereen een liedje mag zingen, een gedichtje voordragen of de plaatselijke grapjas die als Limburgse Andre Van Duyn komt opdraven. Van een voorstelling in een CC, lekker onderuit in een behaaglijke zetel, verwacht je namelijk  iets meer dan van een optreden in een gezellige kroeg als the Crossroads of Borderline waar zich terecht niemand stoort aan een fluitend geluidje uit de boxen, een haperend microfoontje of een 'valse' start van "the Return Of the Grievious Angel" .

Gelukkig was er niets aan te merken op het muzikaal en vocaal uitdragen van GP's muzikale erfgoed, de uiterst zorgzaam, geselecteerde songs, met de samenzang hoog in het vaandel en een band die ongetwijfeld op Belgisch  alt. country / americana gebied er met kop en schouders boven uitsteekt.  Parson's  " Christine's Tune / the Devil in Disguise" en "Big Mouth Blues" , the Byrds' "One Hundred Years From Now" (met Jef Marinus on pedal steel) en the Flying Burrito Brother's klassieker "Wheels" deden ons terug kapituleren in de tijd toen de immer bescheiden Limburger net als vrijdag jl er niet voor durfde uitkomen dat hij wel degelijk op de hoogte is van het bestaan van ondermeer George Jones ( That's All It Took") , The Louvin Brothers ("Cash On The Barrelhead"), The Everly Brothers (" Lay Down Brother") , Emmylou Harris ("Luxery Liner"), Dan Penn & Spencer Oldham ( "Dark End Of the Street"), de broertjes Bryant ("Love Hurts")  en Dylan's "You Ain't Going Nowhere" . Een juweeltje dat je kan terugvinden op het album "Sweetheart Of the Rodeo" dat destijds maar 40.000 x over de toonbank ging maar sindsdien in alle mogelijke persingen / uitgaven terug te vinden is bij een Breese Gram Parsons / Byrds / Eagles fan die binnenkort de KBC vaarwel zegt en nog meer (vrije) tijd kan spenderen aan het  beluisteren en ordenen van zijn uitgebreide collectie cd's & lp's. Honkytonkertje "High Fashion Queen", Cosmic Americana Music "Hot Burrito II" , de roots/ country rockers  "Ooh Las Vegas" en "I Can't Dance",  de lust en liefde van "Hearts on Fire" en "We''ll Sweep Out The Ashes" , een hemels mooie uitvoering van Emmylou's "Boulder To Birmingham" door Iris Smithuis en de al even bloedstollende a - capella versie van "Angel Band" (original The Stanley Brothers) maakten een glorieus einde aan een fantastisch eerbetoon aan "God's Own Singer" aka Gram Parsons.  

(SWA)    Met dank aan Anja Steegen (CC De Kimpel, Bilzen)