HOOKROCK INDOOR 2009
website
SATURDAY MARCH 28 - ZAAL TERLOGT DIEPENBEEK
reporter: Johan
photo: Ronny
comments: mail
Het moet gezegd, Limburg wordt dezer dagen aardig verwend met bluesconcerten en festivals. En zij lusten het aanbod zoals knapperig gebakken pistoleekes op een pas geboren zondagmorgen, want ook zaal Terlogt liep gestaag maar zeker vol voor de indooreditie van Hookrock.
Geopend werd er met de Wackey Meckey Blues Band. Deze 5 heren uit het Hasseltse had ik nog nergens ten velde aan het werk gezien, maar het mag gezegd: aan sfeer moet gebouwd worden en voor de eerste steenleggingen daarvan, deden zij dat met verve of laat mij passender zeggen met sterkhoudende bluesmortel. Vele klassiekers passeerden de revue. Red House, Hoochie Coochie en Fleedwood Mac’s Rollin’ Man, zonder risicovolle zijsprongen goed gebracht. Het publiek lustte ervan. Dit komt goed deze avond. Steven Voorpijl harpte er lekker op los en met Flip Flop Fly, Mojo Working in de finale kon bissen niet meer uitblijven met een stevige Messin’ With The Kid.
Ondertussen moest je al een slank afgetraind lichaam hebben om je naar de toog te begeven op zoek naar een Cristalletje of een “pjeidje”. Ondergetekende kwam hierdoor wat in de problemen maar gelukkig, en dit moet zowat uniek zijn in België, lopen er op dit festivalletje hardwerkende obers rond en kan je rustig blijven surplassen zonder uitdrogingsverschijnselen te krijgen.
THE BOOGIE WOOGIE JUMPERS (B)website
my space
CD review
Heel andere koek werd ons voorgeschoteld met The Boogie Woogie Jumpers. Dit Waalse trio wordt geleid door de jeugdige, energieke Aricia Evlard aan de keyboards. Als de lente nog niet in het land is, wel bij deze was hij zeker al in Diepenbeek. De rest van België volgt. Alicia nodigde het publiek, afwachtend op wat nu komen zou, uit om een paar metertjes dichter te schuiven, maar dat aarzelde.
Dan maar starten en het werd meteen duidelijk. Na 2 songs schoof het publiek vanzelf tot tegen het podium. Aricia is een brok talent dat we moeten koesteren. Begeleid door contrabas en drums werd de Boogie Woogie TGV op ons losgelaten.Cow Cow Boogie, Aricia’s eigen DD’s shooting in the garbage can, Beer Bottle Boogie, Send my body to Bourbon Street van Froidebise, … allemaal met klasse op het publiek losgelaten.. Dit is klasse. Het tempo werd ietsje teruggebracht met een swampy versie van de klassieker Hound Dog, maar meteen moest dat tempo dan weer de hoogte in. Toch vond zij dat het al lekker wiebelende publiek gerust nog wat meer uit de bol mocht gaan.
Zelf wat aanporren mee tussen de menigte om er dan een meezinger van formaat op los te laten: Hit The Road Jack. Ik kreeg er haast rillingen van. Heel bluesy werd het dan weer met Turle Blues, een Janis Joplin song. Een goed gebalanceerde set die nooit ging vervelen. Hier is iets heel moois in de maak. Of dat is het eigenlijk al. Bissen was een must en het publiek mocht bissen in het meezingen met Hey Bo Didley.
Qua sfeerzetting een uitermate goede zet van de organisatie.
EMILE AND THE ECSTATICS (Swe)website
my space
video
CD review
De afsluiter kwam net zoals de wind dezer dagen en weken uit het hoge noorden. Emil & The Ecstatics uit Zweden zijn in onze kontrijen om hun derde CD Bit By Bit te promoten. Veel songs uit de nieuwe CD dus en bit by bit werd de sfeer hier echt ten top gedreven. Wij werden meegenomen op een wereldreisje en hoe…Zoals ze het zelf omschrijven “original tunes in the midlands of blues & soul music without being to conservative for that matter”.
Alle registers gingen open met All Day Everyday, de slowblues Cryin’ Won’t Help You en het swingende Doer Not a Talker. Bo Didley ritmes in Highway 4. Mij blijft zeker het slide triootje bij dat ingezet werd met een instrumentale Hawai sound in The Hula, gevolgd door de Regreat Song en Cryin’ Through. Zanger-gitarist Emil Arvidson ging bijzonder heftig te keer. Geen wonder dat in hun thuisland het poolijs begint af te smelten.
In Diepenbeek kon je best je Cristallekes niet ongemoeid op tafel laten staan want dan werden ze een bedreiging voor Emil’s acrobatische solo tochtjes door de menigte.
Gaan zien deze band. Dit is topvermaak.
Nog een heerlijke kom stevige wintersoep en aangesterkt weer de kille duisternis in naar de bedstee. Hookrock Indoor was een voltreffer. Zaal Terlogt barst stilaan uit zijn voegen.
