MACHELSBLUES 2009
website
SATURDAY, MARCH 28 - MACHELEN
reporter: witteMVS - Michel Preumont (Français)photo: Freddie
…of het verhaal van de aanhouder wint !!!
Hoogdag in Machelen. De gemeentelijke feestzaal mag weer het decor zijn van een, wat later zal blijken, geslaagd festival. Deze zevende uitgave van het Machels Bluesfestival staat in het teken van de Ladies of the Blues. En de organisatoren zijn ze niet aan de andere zijde van de Atlantische gaan zoeken. Nog ni bekanst. Er zit enorm talent hier in ons land en in de naaste buurstaat. En de mannen van Machelen hebben dat geweten en ze hebben hun stoute schoenen aangetrokken en zijn ervoor gegaan. Van zo gauw ze hun affiche voor mekaar hadden, zijn ze op de hort en de boer gegaan en hebben elk festival gecoverd met hun plakbrieven en flyers. Niemand kan zeggen dat hij of zij het niet wist. En het noeste werk, wierp zijn vruchten af. Na een paar magere jaren kent Machelen Blues zijn come-back. Dankzij een paar moedige bluesridders/organisatoren, die niet in zak en as zijn blijven zitten, heeft het festival toch nog doorgang gevonden en blijven wij, bluesliefhebbers, zeg maar fanaten, gelukkig niet verstoken van dit evenement in onze achtertuin.
Het geheim van dit hernieuwde succes ? Een beetje brainstorming, een nieuwe indeling van de zaal, een goeie geluidsinstallatie en dito klankingenieurs, een appetijtelijke affiche, een hoop enthousiasme en vertrouwen van de organisatoren, maar vooral hun doorgedreven koppigheid, wa paasde gelle of …het verhaal van de aanhouder wint. Een waarheid als een koe ! And here we go !!...
GENEVIEVE DARTVELLE & THE EXCELLO'S (B)Geneviève my space
The Excello's website
In betrekkelijk korte tijd weten de soundengineers van P.S.B. Sonorisation uit Fleurus een klein geluidswonder te bewerkstelligen en dit ondanks de grote spanten en draagbalken die dwars op de geluidsrichting liggen. The Excello’s hebben hierbij geholpen door hen met hun instrumenten van input te voorzien.
En daarna blazen ze de plechtige opening van het festival met een bewerking voor harmonica van Freddie King’s “San-Ho-Zay”. Na het opgewekte “Swingin’ in the Street” stelt de nieuwe zanger/gitarist Alain zichzelf voor. De rest van de bezetting is dezelfde gebleven, op Pat "Mc" Jive na, die is weggegaan. Little Gene, harmonica, Buzzin' Claude, bassist, Jumpin' J., lead-guitarist en Swingin' Jerry op drums.
Een spetterende show geven de Excello’s weg. De nieuwe zanger heeft hen een nieuwe impuls gegeven. Ze spelen o.a. “Don’t Leave Me Baby”, “Wasting Time”, “Don’t Slow Me Down” en “Big Fat Mama”. Geneviève is klein van stuk maar groot op
de bluesharp. Dat heeft ze vorige week nog bewezen in The Borderline met haar duet met Sugar Blue. En nu doet ze het weer over met haar eigen band. Als bisnummer wordt het “Can’t Hold Out” van Little Walter, haar grootste voorbeeld was eveneens niet van de rijzigste in lichaamsbouw, maar wel op de smoelschuif. Daarin gelijken ze op mekaar.
Straffe aftrap, dit wordt genieten deze avond.
MARIËLLA TIROTTO &THE BLUES FEDERATION(Nl)
website
my space
CD review
Met Mariella Tirotto haalt Machelen een primeur voor België in huis. Ze was nooit eerder uitgenodigd geweest op onze Belgische podia. Ze kon het niet genoeg gezegd hebben. Ofschoon deze Italiaans ‘fatale’ reeds twintig jaar in Nederland woont en perfect Nederlands praat, heeft ze zichzelf blijkbaar nog niet over de staatsgrenzen heen kunnen verkopen. Daar zal nu wel eens verandering kunnen in komen, na wat ze hier in Machelen gepresteerd heeft.
Nummers als “Somewhere Down the Road” en “I Just Wanna Make Love To You” zijn klassebakken en zoals ze door Mariella gebekt worden… Gitarist Harald Koll is een gevarieerd snarenplukker en neemt regelmatig de bass over van collega Heins Greten als deze de piano op moet. Een aantal prachtige eigen nummers worden afgewisseld met keurig gekozen covers. Zo kan smoelschuiver Michel de Kok zijn kunnen tonen op John Mayall’s harmonica-vehikel “Room To Move”.
Als encore geven The Bluesfederation een mooie bewerking van Jimi Hendrix’ “Little Wing” ten beste, een arrangement van gitarist Harald durf ik bijna te stellen, en mooi overgoten door Mariella’s zonnige stem.
Twee-nul in ’t voordeel van de aanwezigen.
DEDE PRIEST (US/NL)website
my space
CD review
De Texaanse hogepriesteres van de blues verblijft nu al enkele jaren in Amsterdam. Het is er waarschijnlijk beter toeven dan in de Lone Star state. En dan heeft ze Brussel nog niet eens geprobeerd. Vorig jaar viel Dede ons een beetje tegen, de keren dat we haar gezien hebben. De vlam was een beetje zoek. De intensiteit ontbrak. Maar vandaag is ze weer helemaal terug.
Ze kondigt zichzelf aan in het openingsnummer “Blues Gypsy”. Een betere omschrijving bestaat er voor haar niet. Woont ze dan in Nederland, haar blues komt nog altijd uit Texas. Ze zet een prachtige versie neer van John Mayall’s hommage aan Freddie King, “In the Palace of the King” dat zij vertaalt in “Palace of the Queen”. Achter haar staan als vanouds een uitgave van The Backbones, uitzendmuzikanten van de bovenste plank. Hoewel ze het in “Baby’s Gone Fishin’” allemaal kwijt zijn, Dede incluis, kan de gitarist dankzij een plotse interventie door middel van een solootje, de draad terug opvissen.
Een machtig “I’ll Go Crazy” staat dan alweer als een huis met diepe funderingen. Nochtans geen makkelijk nummer. Na niet minder dan zestien nummers, sluit Dede haar set af met een nummer van den Huibbe “Ti Na Nee Na Noo” (practical joke voor rekening van ondergetekende). Nochtans zal Priest haar bijdrage in songs nog verhogen tot achttien met de bissers. Waaronder een fantastisch mooi “Further On Up the Road” van Johnny Gopeland zaliger, nog zo’n befaamde Texaan.
Dede Priest was weer helemaal terug van weg geweest. Misschien dankzij het laaiende enthousiasme van de mannen die hier de gas doen brannen. Interactie noemen ze dat.
CORA LEE & NO TROUBLE (B)website
my space
Nooit heb ik Ronald zo nerveus gezien. Nu eens niet de spits afbijten, maar de staart. Ze gaan het er echter fantastisch goed van afbrengen. No Trouble Blues Band zijn uit hun kinderschoenen gegroeid, zonder er daarom naast te gaan lopen. Daarbij helpt een juiste dosis podiumvrees ervoor dat de aandacht honderd percent bij het gebeuren blijft en de beat strak.
Het nieuwe begin-generieknummer van Cora is “First Time”, al onmiddellijk van bij het begin een smoelschuif duel met Eric Nobels. Cora Lee brengt een schitterende bloemlezing uit het grote tijdloze blues repertorium, “Messin’ With the Kid, Stormy Monday, Can’t Judge a Book….”, afgewisseld met eigen nummers “My Turn, My Man, First Time…” en doorspekt met recentere stevige nummers als John Fogerty’s “Born on the Bayou” in een uiterst vettige swampy versie, Tommy Castro’s “Right As Rain”, The Temptations’ “Shakey Ground”, prachtig toch.
De rijzige gestalte van nonkel Ronald torent boven de anderen uit, zijn bass plukkend in samenspraak met de drummer Dominique, onopvallend maar zeer doeltreffend. Alain loopt met zijn gitaar over en weer als een rusteloze kobold in de nabijheid van een wijwatervat. “I Got My Mojo Working” komt eruit als laatste nummer. Met stevig ritme en behoorlijk tempo. Maar de werkelijke finale wordt aangekondigd door Rudy van Machelblues.
Een ware verrassing, een super-jam van alle blues-queens die aan deze wonderlijke avond deelnamen. Of bijna allemaal, want Mariella Tirotto is al vertrokken naar huis. Met zijn drieën, gebackboned door No Trouble, doen ze een aangepast “Hoochie Coochie Girl”. Geneviève op bluesharp, haast virtuoos en Cora Lee en Dede afwisselend zingend. Een supergroup. Een waardige afsluiter voor een festival dat als een Fenix uit zijn as is herrezen. Bravo.
en een 'encore surprise'...
Machelen Blues mag meer dan geslaagd genoemd worden. Dankzij de inzet van Daisy, Yves, Rudy en Daniël en alle vrijwilligers die zich belangloos inzetten voor de blues, vond de zevende editie buiten alle verwachtingen, na het fiasco van vorig jaar, toch plaats en betekent, door zijn succes meteen een doorstart naar nog vele jaren Blues in Machelen.
Nog even vermelden, voor ik het vergeet, dat er een fijn bluesrestaurant was ingericht, met echt eten, stoofvlees met frietjes, onder andere, en een voorgerecht, nagerecht, koffie, gebak, noem maar op. En dat alles voor een zéér schappelijke prijs. Toegankelijk voor zowel de artiesten, als de pers, als het publiek. Een navolgenswaardig initiatief.
Tot slot nog even een woordje van welgemeende bewondering voor de soundengineers uit het zuiden van het land. De klank was nagenoeg perfect en zulks is toch onontbeerlijk bij een manifestatie waar muziek de essentie is. Merçi les hommes de P.S.B. Sonorisation. See you in Ecausinnes, Spring Blues, and in Vilvoorde Pjeireblues later this year. And of course in Machelen next year.
witteMVS
Niet alleen bloemen voor de Ladies maar ook voor...
er was zelfs een 'bluesrestaurant'
en nu op naar...
Version Français: Michel Pruemont
Gemeentelijke feestzaal, Machelen :un festival blues consacré aux ladies.
Belle salle,programmation alléchante, excellent son et une équipe organisatrice remarquable ...que demander de plus ? Niks ,tu supposes ...
België heeft tegen Bosnië verloren ,ça t'étonne encore?
Sur place ,les habitués Blues in Belgium :les fondateurs de Rootsville,Bobtje's blues et d'autres organisateurs (Bierbeek, Vilvoorde and so on ....) . Résultat: volk aan den toog , faut faire gaffe de ne pas être entamé avant le début du show ,prévu à 18h.
18:15' The Excello's featuring Geneviève Dartevelle
Première surprise ,Pat,le singer is weg ...Un nouveau chanteur/guitariste :Al C .Un gars ayant vécu et dont les artères charrient un sang bleu . Claude,Jerry , Mr Gibson Jumpin'J et Al attaquent 'San-Ho-Zay' en C ,un instrumental juteux .Gene, + harmonica ,apparaît et Machelen a déjà pigé que le jump blues qu'on va leur servir ne sera pas du réchauffé .Freddie King est content ,quelque part là-haut , il siffle d'admiration!
'Swingin' in the street' Buzzin Claude et sa contrebasse amorcent le bal .La Gibson de Mr J fait un petit tour en solo et ce rockabilly/swing vient chatouiller tes guibolles.
'Just like a woman' écoutez bien ,vous les machos dans l'assemblée . Jeanne d'Arc nous gratifie d'un premier festival de mouth harp.
'Don't leave me baby' les mecs ,ils font les durs et après ça pleurniche comme des gamins...
'Love and Money' Rod Piazza!
Avec le nouveau chanteur ,le répertoire a changé.Les Excello's ont encore gagné en intensité et, le petit côté groupe de copains, jouant au bistrot au coin de la rue, a disparu .Désormais , ils peuvent se produire sur n'importe quelle scène internationale et porter haut l'étendard du blues belge.
'Wasting Time' vas-y Jean Genie ,blow your harp...
Repos pour Al :' Don't slow me down' un shuffle démoniaque.
Slow time 'Cried last night' de Charles Brown ....I cried last night ,baby.I cried the night before....
Snif ,snif ,snif...Miss Dartevelle nous sort toute sa collection d'harmonicas ,que le Père Noël a fourgué sous le sapin . Du feeling et de la douleur ...it rained last night but there was no cloud in the sky... Beau à pleurer!
'Big Fat Mama' une locomotive de leur setlist.
'Sad young girl' un blues/jazzy aux relents Stray Cats.
Our last song ' Twenty-nine ways' de Willie Dixon ,au répertoire de Dr Feelgood.29 chemins mènent à la porte de ma baby ,si elle m'appelle car elle est mal ,je peux encore en trouver 1 ou 2 de plus...
Un bis ,natuurlijk,et un bouquet pour Gene ,la grande!
Little Walter 'Can't hold out much longer'
Tu bois quelque chose ,Michel ,me souffle Roland ,n'ai rien répondu et ai reçu une pintje....
Mariëlla Tirotto & the Blues Federation
Mariëlla est une douce ragazza ,long dark hair and deep jazzy voice.
Elle vit depuis des lustres in Nederland ,chante le Wilhelmus mieux que Leterme la Brabançonne .La jolie madame a épousé un autochtone (Heins Greten) ,bassiste de son état .Après une carrière jazz (un Cd 'Stranger' ) ,elle s'attaque au blues.
Première apparition in Belgenland.
Un band connaissant la musique :Heins, le conjugal:basse,piano.
John Kakiay :drums.Michel de Kok aux fourneaux ..sorry ,à l'harmonica et Harald Koll à la guitare ou basse.Ce soir Miss Tirotto a emmené un percussionniste dans ses bagages ,question de gonfler la base rythmique.
'Come to me' j'arrive, baby ..Mais ,que fait-on de Heins,du ketchup ? Une voix superbe ,un registre Eartha Kitt, Etta James.... pour une lady paraissant fragile et vulnérable. Machelen se serre frontstage.
'Playing the game' qui ouvre leur album 'Somewhere down the road' , ça déménage,Gaston!
'Somewhere down the road' Heins au piano et Harald à la basse pour ce downtempo soul/blues.
Un harmonica exotique et des lyrics de femme amoureuse ...I wanna be soft and tender But I'm scared,too scared to lose control...Laisse-toi aller, Mariëlla!
'Wintertime Blues' vivement l'été!
Des percus estivales et une guitare Carlos Santana .Du latino/blues.
'Confused woman's blues' un harmonica Ennio Morricone ,une guitare qui pleure .Ce blues lancinant s'attaque à tes tripes, et cette voix....
' You don't care' solo de basse funky ,vocaux jazzy.Dancing time!
Un classique 'I just wanna make love to you' , à quelle heure,baby?
Un superbe morceau de Harry Muskee ,vocaliste de Cuby & the Blizzards,( un des tout grands groupe de blues batave des sixties , avec Livin Blues) : ' Window of my eye' .Une slide ravageuse , un titre sensible te donnant des frissons.
'Bad Soul' un petit truc voodoo style et, à nouveau, des sonorités Carlos 'Devadip' le moustachu .
Shuffle time: 'Room to Move' ,rendu célèbre par John Mayall. Des fourmis dans les jambes !
Miss Tirotto termine avec 'House on the Hill' . Je vide ma chope et je grimpe la colline , baby...
Chaud ,chaud Mariëlla !
Fleurs ,bises et bis!
'Little Wing' Jimi Hendrix.
Excellent set !
21h40 Dede Priest
originaire d'Austin,Texas . Dede joue autant aux States qu'en Europe.
A Machelen,elle est accompagnée par une bande de sessionmen Hollandais : the Backbones!
Richard van Bergen,il vient pas de Mons...., guitare .Un petit gars qui maîtrise à fond la roots guitar .
Aux drums ,le jeune Jody Van Ooijen - Le pas petit,Roelof Klijn à la basse ,et un keyboard wonderboy :Govert van der Kolm.
Miss Priest, aux vocals époustouflants, nous servira un délicieux cocktail de Texas blues, soul , funk ,jazz aux relents gospel . De la passion ,du savoir-faire et de la sensualité ....
'Blues Gypsy' elle a l'air d'une gitane ,notre Texane.
'Wade in the water' qui ouvre son album 'Candy Moon' 2008.Un negro spiritual,ancien testament, lié avec une sauce funky .
'Cotton candy' sucré mais pas écoeurant. Des claviers juteux.
'Palace of the Queen', ne sais pas si Fabiola habite là. Full blooded soul!
Un blues pur jus...you're playing with my heart ...why did you do this to me.... encore un petit salaud qui joue avec ton coeur!
'Baby's gone fishing' dans le canal de Willebroek?
'Did you plan to leave me low?' ça pulse sec!
'I got it' Pourquoi me raconter que tu m'aimes ... le female blues ,c'est des mecs qui racontent des salades et des nanas qui ont le coeur gros!
'Room 239' c'est dans la chambre de ce minable motel que tu te l'es envoyée ? Is she on the pill?
Pleure pas Dede (tu prononces diidii) , c'est qu'un connard!
'Must've figured wrong' aussi stylé qu'un Boz Scaggs.
'I'll go crazy', si tu me quittes! Top artist,top voice!
'Dandelion in the breeze' guitare funky ,tchik tchik tchik... , un numéro aristocratique de l'organiste , et un registre vocal impressionnant . Immense!
'Needy girl' un creamy slowblues .
' Your husband is cheating on us' ce mec te trompe ,il me trompe ..A qui se fier? Duel orgue/guitare épique.
'Jive man' suivi d'un dernier classique ' Ti Na Nee Na Noo' au son de keyboards te ramenant à Brian Auger ,à sa grande époque avec Julie Driscoll.
Set brûlant !
Séance kisses and flowers et double bis !
'Blues is running red' Dede et son guitariste ,pour voir le band complet servir ' Further up the road'
85' de powerful soul blues, balancé par une Queen sans couronne:Dede Priest!
CoraLee & No Trouble
montera sur scène à 23h40' .
Public déjà plus clairsemé , des litres de Jupiler , ça assoupit, Johnny!
Cora Lee jette ses béquilles , empoigne un harmonica et attaque 'First Time', un instrumental pas dégueulasse. Un second harmonica dynamite :Eric Nobels . Une basse :le Jules de C L , Ronald Burssens.Un drummer:Dominique Christens et à la guitare :Alain Counye (Chilly Willy).
No Trouble, et sa puissante vocaliste, vont nous servir un set solide de classiques du blues ,mixés avec du rootsy rock .
'Messing with the kid' ,suivi d' un Shemekia Copeland dévastateur . Le classique 'Stormy Monday' de T -Bone -Walker.
Un petit cajun blues ' You can't judge a book' , une compo personnelle ' So Fine' . Le band assure et la lady se démène comme une Koko Taylor uit Vlaanderen. Ce qui reste de Machelen danse, la chope à la main.
Une petite chanson féministe .Les femmes se rebiffent !Et puis un slowblues écrit met manlief ...my man is never coming back.... He left with my best friend ... ça arrive tous les jours ,lis les gazettes!
'Rendez-vous with the blues' au répertoire des Allman Brothers .
Qui se souvient de Janis? Tout le monde,maske...'Move Over' .
Un petit détour par le bayou ,Creedence Clearwater Revival: 'Born on the Bayou' ! Les lions sont lâchés , ça rocke dur!
Retour à la langueur moite ' Right as rain' et on termine par 'Shakey Ground' , en souvenir des earthquakes ayant secoué le Brabant Wallon,il y a quelques jours.
Tiens, je vais y ajouter quelques lignes de 'Sex Machine' ,histoire de vous rappeler que James Brown était un crac!
Le fleuriste n'était pas fermé !
CoraLee ,je krijgt een beis ,maske !
Un bis cadeau surprise :
CoraLee, Dede Priest et Miss Dartevelle + No Trouble ,pour une version féminine de ' I got my mojo...'
Ladies power !
On vous en fait une dernière, improvisée .De Vlaming et la Texane se querellant sur fond d'harmonica ... ton mec ,he lied to you ... et connasse ,he lied to you too... You know what ,I don't give a damn!
Merde alors!