BLUES IN SCHOTEN 7de Editie
website
Blues in Schoten, zou aan zijn 7de editie toe zijn vanavond en daarmee deinde de interesse naar de bekendste inwoner van Schoten een beetje weg. ‘Joske’ Vermeulen moet vandaag het onderspit delven voor de Jannen, de Jef, den Dirk en de andere talrijke medewerkers van ‘Blues In Schoten’ … plaats van afspraak CC De Kaekelaar aan de markt van Schoten.
De deuren zouden openen rond 19.30h en al onmiddellijk waren er tamelijk veel geïnteresseerden om de aftrap van deze editie te kunnen meemaken. Tijdens een korte babbel met de ‘belleman’ van dienst vernam Henk Van der Sijpt dat de datum voor editie 2010 nu al vast staat op zaterdag 20 november, dus nu al noteren! Verder waren de orders voor Henk…beginnen stipt op de klok van 20.00 en dat werkte bij den Huibbe (Chilly Willy) lichtjes stresserend want Kris Rogiers was nog maar pas vertrokken, opzoek naar ‘soulfood’. De eigenschap van ‘soulfood’ is wel dat je dit kan binnen werken zonder te genieten en dat de maagsappen achteraf het werk wel zullen doen zodat je de ‘bandstand’ op kan met een voldaan gevoel. On your marks, get set, go… en we waren vertrokken voor enkel uurtjes hemelse blues en aanverwanten.
CHILLY WILLY (B)
website
CD review
Openers van dienst vandaag zijn ‘Chilly Willy’, onze streekgenoten hebben een zodanige reputatie opgebouwd dat een festival promotor zou gaan wensen dat Huibbe en de zijne hun festival komen openen want bij deze 6-koppige band is het ambiance vanaf seconde 1. Iemand die met regelmaat op onze bluesfestivals en clubconcerten aanwezig is weet wat nu gaan komen en zodoende maakt iedereen zich op voor ‘The Best Of….’. Want op gebied van blues-coverbands moet dit wel met voorsprong ‘de’ band zijn om voor ambiance te zorgen vanaf het ‘startschot’.
Een reisje van Arkansas tot aan de Mississippi Delta met werk van Sonny Boy Williamson, Little Walter, Howling Wolf , Bo Diddley en Slim Harpo en al hebben de meesten onder ons hen al meermaal aan het werk gezien toch blijft hun set steeds een beetje boeien en kijkt iedereen altijd weer met spanning uit naar hun ‘Polonaise’ die er zit aan te komen want al weten we wat er gaat komen toch zijn er steeds weer opnieuw genoeg kandidaten om mee te doen.
‘Pretty Thing’ ‘Little Girl’ en ‘Hip Shakin’ het zijn klassiekers maar toch worden wij en zeker Chilly Willy ze niet moe en dat moet zo blijven ook…Alain, Kris, Huibbe, Dirk, Kris ‘Chappy’ en natuurlijk ouderdomsdeken de bijna 70-jarige Walter... Good Job!
THE SMOKY MIDNIGHT GANG (B)
website
my space
video
Verantwoordelijk voor deze volksverhuizing op de ‘bandstand’ waren ‘The Smoky Midnight Gang’ , zeven ‘gansters’ met in hun vaandel een gans oeuvre van Swing, Rhyhtm & Blues en Jive of de jaren ’30, ’40 ‘n ’50 back alive!
Deze groep is ontstaan begin jaren negentig door de gedrevenheid van ‘Big Smile’ Tony aka Hans Verhelle wie zich liet omringen door een groep gedreven muzikanten met diezelfde liefde voor de ‘swing’ n een genre dat zijn opmars kende tijdens de oorlogsjaren.
Hun roots liggen in de ‘vloanders ‘ maar toch hebben deze ‘mobsters’ al een groot gedeelte van Europa mogen door kruisen met hun concerten. De hart en ziel van deze formatie zijn zonder twijfel de Horn section met Big Smile Tony (baritone sax), Jumpin’ Jerry (tenorsax), Hot Lips Rudy (trompet) versterkt met de rhythm sectie onder leiding van Slappin’ Slim ‘standup bass’ of hoe een aanwezige er de toepasselijke naam van ‘moejjerviool’ voor uitvond , en Handy Heinz op de drums. Voeg daarbij nog Low Down Phil op gitaar en Stompin’ Smith op de ‘black & whites’ en we konden beginnen aan een wervelend uurtje van jump & jive. Het leek wel of sommigen hun dansschoentjes speciaal voor deze gelegendeid hadden meegebracht wat al vanaf de eerste noten van ‘Morning, Noon & Night’ leek het erop of we waren in een ouderwetse danstempel verzeild geraakt en de laminaat vloer hielp natuurlijk enorm om de juiste pasjes te vertonen en moest ik Ronny (Hookrock) als danspartner weigeren.
Nummers als ‘Drinkin’ Whiskey’, ‘Put Some Money in the Pot’ en ‘What’s The use of Gettin’ Sober’ vielen in de smaak al was het theatrale bij sommige nummers er bij mij een beetje over want we zijn hier tenslotte voor de muziek...en Hans, dronken worden van water???
Toch al bij al meer dan verdienstelijk zeker wanneer ze komen aandraven met één van de swingklassiekers bij uitstek als er is ‘Is You is or is You Ain’t my Baby’ van L. Jordan & B. Austin en door Louis Jordan in 1944 onsterfelijk gemaakt. Aan alle mooie liedjes komt er een eind en zo ook aan het gesmaakte optreden van ‘The Gang’…of hoorde ik daarbuiten nu net niet een politiesirene naderen want met zulke namen weet je maar nooit ;-) .
Daarmee zat de eerst helft van Blues in Schoten 2009 er al op en konden de talrijke aanwezigen zich gaan opmaken voor de ‘local heros’.
BASS PAPA (B)And now, with furhter ado, the local heros, please welcome on bass: Mr Bass Papa , Jan Meyers…on vocals: Laurence Putman aka Larry…on drums: Steve ’Dynamite’Wouters…on keyboard: Niels Verheest…on trumpet: Sam Vloemans…on sax: Igor Maseroli and last but not least on guitar: Mr. ‘Super’ Mario Pesic en met de eerste tonen van ‘Undercover Agent’ ging de zaal al meteen plat.
Het getuigt van respect dat de herinnering een Luke Walter Jr. en Blue Blot wordt levendig gehouden maar deze formatie noemt Bass Papa en niet anders. Een perfecte combinatie van roots, blues en rhtyhm & blues zijn de ingrediënten van deze band met als draag vlak de stem van Larry en het indringende gitaarwerk van Mario al werd ik zowaar van m’n sokken geblazen door het soulgevoel dat deze kwam te leggen in ‘If You Go’ waarvoor ne verdiende wave….en appreciatie alom.*****
Met 'Baby, I Love You' brachten Larry en Mario een duetje van Arhetha Franklin en met 'Sneaking Sally' zaten we bijna aan het einde. Dit geheel was perfect uitgebalanceerd en het leek erop dat er hier niets aan het toeval was overgelaten om hier in hun regio hun ding te komen doen waar ze perfect in slaagden. Indringende gitaarsolo’s, groovy vibes van Niels op zij keyboards en een hemelse inbreng van de blazerssectie met Sam en Igor en de vraag die op mijn lippen lag…Katrientje, wat nu?
Bass Papa zette hier een vertoning neer om u tegen te zeggen en daardoor was hun uurtje van ‘act de précense’ voorbij in 60 tellen. Afsluiter werd aangekondigd als de mooiste popsong aller tijden en eerlijk…dat zou zo moeten blijven…want John Lennon heeft ‘Imagine’ geschreven zonder ruimte voor verbetering en/of verandering. Nog een spijtige mededeling...hun cd is uitverkocht!
EUGENE ' HIDEAWAY' BRIDGES (US)
website
my space
no buts and no maybes
CD review
Praten met Eugene 'Hideaway' Bridges is gewoon genieten als hij daarvoor in een benadigde dag is natuurlijk want met muzikanten weet je maar nooit al is dit niet de persoon die veel emotie zal tonen.
Ook luisteren naar Eugene is hemels genieten en het helpt natuurlijk wel een handje als je zijn muziek kan waarderen. Het moet voor de meeste liefhebbers van de BB King stijl een zegen zijn geweest wanneer hij zijn leven als politieagent vaarwel zei om fulltime blues te gaan brengen. Na de ontdekking door Big Joe Turner duurde het niet lang meer alvorens hij zijn eigen band ging oprichten met een eerste soloalbum in 1998.
Sinsdien loopt het pad van Eugene over rozen en geniet hij elk moment van het succes dat hem te beurt valt. Zijn klanken die hij uit zijn Gibson tevoorschijn tovert doen menige bluesliefhebber perplex staan. Uit zijn allerlaatste 'live' album van dit jaar brengt hij 'I Got The Blues' en ja, dat heeft hij want het lijkt erop of alles hier vanzelfsprekend is hoe hij met gemak zijn akkoorden kiest. PUR SANG!
Het mooie 'I Found Out', 'Movin' & Groovin' en het swingende 'Jump The Joint' hij speelt het allemaal en daarmee hebben die van de 'trammezandlei 122' een hoofdvogel afgeschoten en wordt het van nu af aan al uitkijken om op 20 november 2010 nog beter te kunnen doen. Chapeau!
See you next year.....