Het voorprogramma voor vandaag is weggelegd voor ‘The Edifiers’, een Belgische band. Ze beginnen aan een vrij rustige set, en na enkele nummers spelen ze het eigen ‘(Dance) Obama’. Het is een intsrumental van de hand van Al Capone, hun toetsenist. De nummers die ze spelen met veel sax hebben wat meer schwung, maar over het algemeen spelen ze een rustige, voor mij jazzy set, met redelijk veel instrumentaaltjes. Of met nummers waarvan de titel gelijk ook de tekst van het nummer is, zoals het best te smaken ‘Stop Drinking’. Een rustige aftrap dus.

Wat later wandelt Glen Pine het podium op, gevolgd door de andere bandleden van ‘The Slackers’. De geluidsman is even verrast en moet in allerijl de spelende muziek afzetten. Ze beginnen er gelijk aan, en starten met een portie ska. Na een poosje begint Glen over de vorige optredens in België. Het is hun eerste keer in Antwerpen zelf, en hij vraagt wie ‘De Lintfabriek’ kende… en dat blijkt zowat iedereen te zijn. Ze mogen dan in Trix nog niet gestaan hebben met deze groep, David Hillyard passeerde er in 2007 wel met zijn eigen groep weet ik nog.  Ze zetten aan en zijn weer vertrokken voor iets meer uptempo songs. Deze jongens hebben de naam een ska gemixt met jazz en reggae te brengen, maar die indruk heb ik toch niet vandaag. Ze brengen eerder ska en rocksteady. Op een zeker moment kondigt Glen zelfs een reggae song aan, waarna hij zegt ‘no, I’m just kidding’. Misschien ligt het aan de setlist die ze samenstelden, met nummers als ‘Make me smile’, ‘Rude and reckless’ en ‘Nurse’? Ik ben in elk geval tevreden over de keuze en de strakke ritmesectie met twee speelse blazers die ook het publiek bespelen.

Uiteraard moet daar een vervolg aan gebreid worden, en de tweede set bestaat uit vier nummers waarbij het publiek zelf zijn inbreng heeft. ‘I still love you’ wordt door velen meegezongen, en een zekere Carolina uit Duitsland kiest voor ‘Close my eyes’. En om het helemaal commpleet te maken, roepen ze ‘Steve from Mechelen’, die ze kennen van hun vroegere passages hier, het podium op met zijn mondharmonica voor een extended versie van ‘No Love’ met als slotzin “Well, the clock says it's time to go... now... But I really'd like to stay, all night.” Dat kan niet gebeuren, dit wordt – dit is – een echt feestje.

Mits wat aandringen van het publiek verschijnen ze nog een derde keer op het podium, en als Dave zijn saxofoon eens goed uitgeblazen heeft, vraagt Glen het publiek nog eens om een nummer. Hij gaat maar al te graag in op het voorstel om ‘Tool Shed’, een nummer uit hun nieuwste CD te spelen. Ze speelden daaruit nog maar een drietal nummers overigens. Hij krijgt het publiek zelfs nog letterlijk door de knieën om dit feestje af te sluiten. Of het dan goed was, vraagt u?

Ze speelden in Trix met hun huidige lineup van zes (plus hun gast Steve):

Vic Ruggiero - keyboards, vocals
Jay "Agent Jay" Nugent - guitar
Dave Hillyard - saxophone
Glen Pine - trombone, vocals
Marcus Geard - bass
Ara Babajian - drums