Blue Suede Boys (B) Covers De Geensmolen Drieslinter (25-01-2025) reporter & photo credits: Freddie info band: Blue Suede Boys info club: De Geensmolen © Rootsville 2025 |
---|
Januari is bijna zo goed als voorbij en zo was ik dit jaar nog niet in 'De Geensmolen' geweest. Dat zou dan vlug verholpen op zaterdag toen daar op het programma verzameling werd geblazen door oude legervoertuigen en als afsluiter van de dag een concert met de 'Blue Suede Boys'. Het arriveren van die 'Army Trucks' zou plaatsvinden ronde 17.00 uur en exact rond die tijd kwamen ze het erf op gereden alsof het hier de herdenking was voor 'De Slag aan de Geensmolen'. Het zou allemaal over land gebeuren want de 'Grote Gete' barste bijna uit zijn voegen en de spoorwegen 22 en 23 zijn na de bevrijding ingeplant geworden als toeristische fietspaden. Tja we mogen het allemaal ook eens door een vrolijke bril bekijken.
Generaal 'George' Patton kon er logisch niet meer bij zijn maar de colonne werd dan maar aangevoerd door de 'Patton Drivers'. Dit konvooi was al sinds dageraad onder weg en zelfs binnen in 'De Geensmolen' had een oudere dame zich verschanst, dit getooid met één enkel schamele 'Poppy' op haar jas. De realiteit met onze 'ABL' voortuigen was verbluffend hedendaags te noemen want ook bij dit konvooi waren er van de 22 die dag 3 in panne gevallen. Ech waar zou Firmin zeggen! Vraag het maar aan ons Weeeendy.
Aan de grote 'Bart Sum' die helaas tijdens de winter op slot is had de 'ABL-catering' er zich neer geplant en hadden de veldbedden misschien in de grote schuur een plaatsje kunnen vinden. Nadat de voertuigen zich in een los verband hadden verzameld rond 'De Geensmolen' kon daar dan de inwendige soldaat worden versterkt. Geen garnellen met een ondefinieerbare brei maar gewoon een Belgisch fritje met een frikandel, wat anders dan de bij ons bekende soldatenkoeken. Binnen in de 'Kantine' stond Anke dan klaar met koffie, zonder evenwel de obligate kamfer, en bier...heel veel bier maar ook met 'Rum and Coca-Cola' en een muzikaal intermezzo.
Met hun 'Rum and Coca-Cola' in de hand dachten er vele dat het nu de beurt was aan Glenn Miller en zijn 'In The Mood', nee zelfs geen 'Moonlight Serenade' laat staan dat de 'Andrew Sisters' hun opwachting zouden komen maken. Nee vanavond geen 'Blue Suede Babes' maar gewoon het akoestische duo 'Blue Suede Boys' bestaande de uit 'Sam Vandeweyer' en zijn kompaan 'Frederico Marino'. Sam kennen we uit de band 'The Milkman' die ons in het verleden al eens aangename avond hadden bezorgd met hun sixties oldies (concert report). Frederico dat was voor mezelf nog een onbeschreven blad.
Het was niet onder de 'Alley Apple Tree' dat beiden zich hadden verschanst maar gewoon bij de aan de muur hangende kerstbomen incluis de lichtjes. Niet die vervelende dagen maar wel de sfeer en kerstversieringen er rond mag voor vele mensen wel wat langer duren alzo sprachen Anke en Catherine. Deze 'Blue Suede Boys' kan je boeken als een 'Elvis Unplugged' versie maar ook als duo met het brengen van rock & pop covers. Anke had gekozen voor een perfecte 'blend' van dit alles en dus waren we klaar voor ook wel een dosis nostalgie. De 'Bar Sum' was dan maar voor de gelegenheid omgedoopt tot 'Bar Army'...grapje hoor want seffes mag ik hier niet meer binnen.
Sam en Frederico begonnen eraan met een vrolijke noot en zo kregen we meteen 'Karma Chameleon' van 'Culture Club' op ons bord. Toegegeven in de 80-ties was ik ook wel fan van Boy George. Een setlist was niet voorhanden want deze 'Blue Suede Boys' zijn mee met hun tijd, een grote tablet met daarop de teksten. Na nog een reggea deuntje kwamen ze zo uit bij John Fogerty en diens 'Creedence Clearwater Revival' en hun 'Bad Moon Rising'.
Een avond die de ambiance moet bevorden kan en mag uiteraard niet zonder 'Cash' en zo krijgen we ook al meteen de 'Ring Of Fire' en naast die hit van Johnny is ook de ware betekenis van deze 'Ring' een ontnuchterende realiteit aan het worden in 2025. Niet dat ik een 'groene' ben maar de aardkloot waarop we leven zou zich wel eens aan het resetten zijn. Tijd dan voor het paradepaadje van deze 'Blue Suede Boys' en dat is 'Elvis'. Het eerste nummer is dan 'All Shook Up' uit 1957 al was het uit mijn positie iets moeilijker te verstaan want de 'Rum' en 'Whiskey' begonnen hun werk te doen.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ondanks wel enkele mooie nummer 'Elvis' mijn ding niet is en de reden daarvoor kwam al meteen hierna met 'That's All Right...Mama' dat in 1946 werd geschreven door de Delta blues singer 'Arthur 'Big Boy' Crudup'. Presley had er een grote hit mee in 1954 maar de echte songwriter stierf gewoon in grote armoede in 1974, en zo zijn er nog wel 'geleende' songs.
Ik zal wel weer op zere tenen staan maar dat ben ik gewend en helaas is het de waarheid. Na 'Rock-A-Hola' zitten ze dan voor mij terug op het juiste pad met 'Sweet Home Alabama' van de Southern rockgroep 'Lynyrd Skynyrd' gevolgd door CCR's 'Looking Out My Back Door' uit dat geweldige album 'Como's Factory' uit 1970. En meteen ook een schoolvoorbeeld hoeveel originele hits John en de zijnen hebben gemaakt in de 70-ties.
Even een cool down dan met 'Can't Help Fallin' In Love' waar Elvis dan weer een hit mee had in 1961 en gebaseerd was op het populaire Franse chanson 'Plaisir d'Amour' uit 1784. Terug dan naar de olies met de rhythm 'n blues chartbuster 'Mustang Sally' en ja hoor de Florence Nightingales van vandaag zaten al diep verankerd in de witte wijn, dit met de nodige en juiste stemming.
Van de 'Blue Suede Boys' kregen we nog 'Jumping Jack Flash' van de Stones en 'Brown Eyed Girl' van grumpy Van the Man. Ook Roy Orbison passeerde hier vanavond de revue met zijn 'Pretty Woman' en ja hierna mocht dan nog eentje van Elvis en dat werd dan het sfeervolle 'Wooden Heart', en ja dat is dan weer geïnspireerd op de Duitse folksong 'Muss i Denn' ;-). Omdat de Sam uit Schaffen komt mogen ook The Scabs' uit Diest niet worden vergeten en dat doen ze dan met 'Robbin' The Liquoir Store' en zo krijg ik een ontoerend momentum aan den toog met de alom vriendelijke Willy Willy in gedachte. Nog even meer de ambiance naar hogere sferen duwen met 'Come Together' van 'The Fab Four' en de meezinger 'Gloria' van Them en Van Morrison.
Hey Boys! Er is hier ook een 'Blue Suede Lady' in 'da house' hoor en zo wordt de naam van 'Anke' gescandeerd. Anke is ook de frontvrouw van 'The Barn Pack' waarvan we het debuut hier in de 'barn' konden meemaken (concert report). Als trio graaiden ze dan uit het arsenaal van de sixties met Nancy's 'These Boots Are Made For Walking'. Nog lang voor de laatste noot ervan werd gezongen werd er al van 'Bis' geroepen zo kon Anke niet anders dan samen met deze 'Blue Suede Boys' terug 'Ring Of Fire' brengen.
Ja gasten, country is haar ding en dat hoor je wel. Tot zover dan de inbreng van de waardin van deze 'De Geensmolen'. Terug even naar 'The Scabs' met 'Hard Times' en zo denken we dat Sam voordelen geniet bij SABAM. Ook Cash kwam nog op het podium met 'Folsom Prison Blues' uit 1955 maar toen besloot ik ook niet meer te wachten op verdere bisnummers. Trouwens ik zat hier al van bij de landing van de 'Patton Drivers' en de Michel had zijn frit al binnen... En Auf Wiederseh'n, Auf Wiederseh'n, We'll meet again, sweetheart zou er toch niet van gaan komen. Ah nee, want dat is van Vera Lynn.